Miłość mimo przeszkód-Awi

rozdział 13

~Anna~
-o co chodzi Anka-powiedział zdezorientowany
-nie mogę... Naprawdę ale chcę żebyś pamiętał że zawsze byłeś i będziesz miłością mojego życia...
Wybiegłam zapłakana z domu i biegłam przez siebie żeby wiktor mnie nie doganiał

~Wiktor~
Zgłupiałem nie wiedziałem co się dzieje i o co chodzi jeszcze przed chwilą wszystko było super ale tak nagle Anka rozpłakana wyszła z domu.Co się dzieje? Kto do niej napisał? Czemu wyszła bez słowa?-te pytania mnie nurtowały a najgorsze jest to że na żadne nie znam odpowiedzi

~Anna~
Jak Stanisław do mnie napisał byłam przerażona,nie potrafię się uspokoić mam natłok myśli.. Boje się go... Cholernie się go boje ale też wiem że powinnam powiedzieć Wiktorowi co się dzieje a nie uciekać od razu... ale może tak będzie lepiej? Może dzięki temu Stanisław zostawi nas w spokoju? Biegłam cały czas przez siebie prosto.. nie miałam gdzie iść dlatego biegłam byle daleko od domu... Byłam rozstrzesiona i zapłakana

~wiktor~
Wyszlem z domu tak jak jestem wsiadłem do auta i jechałem gdzieś prosto licząc że ją znajdę.
Byłem nie tyle że zły ale zdezorientowany nie wiedziałem nic oprócz tego że czegoś się boi bo tyle mogłem się przecież domyślić.
Jechałem cały czas i na moje szczęście z daleka zauważyłem Ankę.Gdy wysiadłem z auta ona musiała mnie zauważyć ponieważ wystraszyła się i przyspieszyła wpadają przy tym pod samochód i straciła na chwilę przytomność
-anka!
Podbiegłem do niej i poklepałem po policzkach ale od razu Anka otworzyła oczy
-zyjesz? Boli cię coś?
-nie-powiedziala krótko
Wziąłem ją na ręce i posadziłem w aucie
~Anna~
Nie byłam zadowolona ze Wiktor mnie znalazł ale z drugiej strony wiedziałam że powinien znać prawdę.
-powiesz mi w końcu co się dzieje?
Zaczał gdy usiadłam w aucie a ja nic nie odpowiedziałam tylko pokazałam mu wiadomość od Stanisława
"Jezeli chcesz żeby Twój kochaś żył wracaj do mnie czekam w hotelu jak nie to obaj tego pożałujecie"
-Wiktor.... On cię zabije

--------
Taki najbardziej gówniany rozdział ze wszystkich ale ciii