The Twin Wants To Devour Me

28

Chapter 28
3rd Person's POV
Kahit anong gawin ni Fider hindi niya pa din maiwasan hindi maapektuhan sa presensya ng ama niya. Puno ng galit at pagkamuhi ang puso niya dahil sa ama niya. Nandidiri siya sa sarili niya.

Tumungo si Fider sa masukal na lugar may kalayuan sa resort. Mapuno doon at malayo sa mga tao. Malakas niya na sinuntok ang puno at hindi niya iyon tinigilan.

Ang mama niya ginawa lahat para mabuhay siya. Nagtrabaho sa ibang lugar para makapag-aral siya hanggang sa magkasakit na lang ito at mamatay habang iyong ama niya nagagawa pang tumawa na parang walang nangyari.

Pinagsusuntok ni Fider ang puno. Nandidiri siya sa sarili niya dahil nanalaytay sa katawan niya ang dugo ng walanghiya at baboy niyang ama.

Isa-isang pumasok sa isip niya iyong mukha ng ama niya, iyong auntie niya at si Tyson— ang huli ay iyong mukha ng ina niya habang palihim na umiiyak tuwing gabi. Nanginginig ang kalamnan ni Fider dahil sa galit.

Ang kapal ng mukha ng ama niya na sabihin na sila na lang ang pamilya ni Fider. Ni wala nga si Fider na maalala na minsan naging ama sa kaniya ang ama. Wala siyang maalala tuwing nakikita niya ang mukha ng ama at ng tita niya bukod sa mga kababuyan nito.

Iyong mga pananakit nila sa ina at panloloko. Nakatungkod ang kamao ni Fider sa puno. Hindi nito alintana na dumudugo ang kamao nito at ang hapdi.

"Sinasaktan mo na ang sarili mo Fider," ani ni Destiny. Lumapit si Destiny kay Fider at humawak sa braso ni Fider.

Tumingin si Fider. Hindi maganda ang expression ni Fider. Sinabi ni Fider na hindi na dapat sumunod doon sina Destiny.

"Fid—"

Napatigil si Destiny nang hablutin siya ni Fider at marahas na halikan. Mahigpit ang pagkakahawak ni Fider — nasasaktan ang babae.

Hindi malinaw ang pag-iisip 'non ni Fider. Pumasok muli sa isip niya lahat ng memories niya sa bahay ng ama niya. Galit na galit siya sa ama niya pati na din iyong mga ala-ala kung saan umiiyak ang mama niya at iyong libing.

Marahas na pinunit ni Fider ang t-shirt ni Destiny at hinalikan ang leeg ni Destiny na hindi naman pumalag kahit nasasaktan siya. Lalapit si Lucky nang bahagyang itaas ni Destiny ang kamay para pigilan ang kapatid.

Parang sinasabi nitong hayaan si Fider. Frustrated ang lalaki at sa isip ni Destiny mas maganda na iyon kaysa saktan nito ang sarili niya.

Hinubad ni Lucky ang pang-itaas niya at lumapit kay Fider na pinanggigilan ang dibdib ni Destiny. Hinalikan din ni Fider si Lucky ngunit wala doon ang pag-iingat.

Hinubad ni Fider ang pang-itaas niya habang nakahiga sa lupa si Destiny na nanatiling nakatingin sa kaniya. Hanggang sa napatigil si Fider matapos makita ang maliit na cut sa labi ni Destiny.

Nakita niya ang ina niya. Unti-unti tumulo ang luha ni Fider. Lumambot ang expression ni Destiny at bahagyang inangat ang mga kamay.

"Huwag kang gumawa ng ganiyan na expression Fider. Mas nasasaktan kami kapag nakikita kang ganiyan," ani ni Destiny. Nag-aalala si Lucky na hinawakan ang pisngi ni Fider.

"I'm sorry!"

Niyakao ni Fider ang ulo ni Lucky at Destiny. Umiyak ang lalaki at sunod-sunod na humingi ng sorry. Nasaktan niya si Destiny physically at si Lucky.

Walang ginawa si Fider noon kay Destiny at Lucky. Hindi din ito umiimik. Pinasuot ni Fider ang polo niya kay Destiny.

Nakita ni Fider ang pasa sa braso ni Destiny, cut sa labi ni Destiny at Lucky. Sinaktan niya ang dalawang babae. Nanginginig ang lalaki habang naglalakad ito pabalik sa resort.

Nag-aalala sina Lucky at Destiny. Hindi nila alam kung paano iko-comfort si Fider.

Nakarating sila sa pool area. Nandoon sina Jackson, sina Phinea, Adonis, Jasper at sina Ceres. Napatigil sina Paris matapos makita ang tiyura nina Destiny.

"Anong nangyari sa inyo?" tanong ni Paige. Wala sa mga mukha nito na nag-roll around lang ang mga ito somewhere.

"Mommy—"

"Patawarin niyo ako," ani ni Fider. Napatigil si Fider dahil sa pangalawang pagkakataon lumuhod si Fider sa harap nina Jackson. Nakayuko ito at nakayukom ang kamao.

"Patawarin mo ako sir Jackson. Naiintindihan ko kung magalit kayo sa akin, bugbugin niyo ako o ano. Hindi ko natupad ang mga pangako ko. Nasaktan ko sina Destiny. Patawarin niyo ako," ani ni Fider na nakayuko habang umiiyak.

"Napilit ko sila, pinilit ko ang sarili ko sa kanila. Nasaktan ko sila physically. Patawarin niyo ako."

Nagulat sina Destiny at Lucky doon. Either sina Paris. Lumuhod si Fider at humihingi ng tawad dahil nasaktan nito sina Destiny.

"Masyado akong dissapointed sa iyo Fider. Ni isang beses hindi ko napagbuhatan sina Destiny ng kamay then gagawin mo iyan sa kanila?" ani ni Jackson. Sinabi ni Fider na alam niya iyon kaya nandoon siya para humingi ng tawad.

"Anong gusto mong gawin ko? Palayasin ka sa mansion at ipakasal sina Destiny sa taong mas deserve sila?" tanong ni Jackson. Parang binuhusan ng malamig na tubig si Fider matapos marinig iyon.

"Dad! Hindi! Ano bang sinasabi niyo! Hindi naman masakit eh! Tiyaka kasalanan namin iyon alam namin hindi maganda mood ni Fider, hindi niya kami pinasusunod pero sumunod kami! Wala—"

"Tumigil ka Destiny. Usapan itong lalaki," ani ni Jackson. Napatigil si Destiny matapos sila tingnan ng ama ng malamig.

"Mom," ani ni Lucky. Tiningnan niya ang mommy nila. Bahagya ang mga ito umiling.

"Kung tuwing napu-frustrate si Fider at kahit gaano pa siya kabuting tao kung gagawin niya ito sa inyo palagi out of frustration— hindi na iyon maganda. Hindi ako papayag na magkaroon pa ng pangalawang pagkakataon," malamig na sambit ni Jackson. Hinawakan ni Fider ng mahigpit ang mga tuhod habang nakayuko.

"Sir Jackson. I-accept kong punishment iyong papalayasin niyo ako sa mansion. Gagawin ko iyon pero sana bigyan niyo pa ako ng chance na baguhin ang sarili ko para kina Lucky at Destiny. Patawarin niyo ako sir Jackson," ani ni Fider. Nanginginig ang lalaki. Natatakot siya.

"Iyon lang ang gusto ko marinig. Alam ko may sarili kang issues ngunit kung ilalabas mo ang frustration mo sa ibang tao kahit saan anggulo mali iyon. Unfair iyon kina Destiny."

"Malakas na babae sina Destiny ngunit malabo na patulan ka nila. Palalampasin ko ito ngayon ngunit kapag naulit pa ito— huwag ka ng mag-expect na makakatapak ka pa ng mansion at makakalapit kina Lucky," ani ni Jackson. Sinabi ni Jackson na bilang ama hindi niya hahayaan na may umargabiyado sa mga anak niya.

"Maiintindihan mo ako kapag naging ama ka na Fider," ani ni Jackson. Pumikit ng madiin si Fider at nag-angat ng tingin.

"Hindi na ito mauulit sir Jackson dahil kapag naulit pa ito— kusa ko ng dadalhin ang sarili ko paalis ng mansion, lalayo kina Destiny at tatapusin ang sarili ko. Sa mga panahon na ito hindi ko na sila kayang mawala. Hindi ako papayag," ani ni Fider. Nagulat sina Lucky doon. Bumuga ng hangin si Jackson at sinabing tumayo na doon si Fider.

"Mag-usap tayo."