Mine Çiçeği II (G×G)

Bölüm 15

Kar'dan

Eşyalar, insanlar, tüm canlılar, üzerinde yaşadığımız şu dünya, her şey geçici... Her şey toza dönüşüp yok olma peşindeyken  nasıl başarıyorsunuz, en kaybedilmeyecek olanı kaybetmeyi? Zaten kaybolacağız. Hepimiz...

Bazı insanlar sizi yavaşlatmak için dahil olurlar hayatınıza. Birden ya da yavaş yavaş çıkıp giderler sonra. O zaman anlayın ki istediğiniz hayatı yaşamaya artık hazırsınız. O süreçte olmaması gerekenden uzak tutmuştur sizi. Neden yavaşlamanız gerektiğini düşünün sadece. Neden şimdi çıkıp gitti? İzin verin, tutmayın, bırakın. Başka birinin deyişi ile her şey olması gerektiği gibi...

Dudu teyzeyi eve bırakmak için siteye girdiğimde otopark normalden kalabalıktı. Yangından kaynaklı bir kalabalık değildi bu. Arabadan çıktık. Arka evin bahçesinde birkaç tanımadık insanın gezindiğini gördüm. “Begüm abla al sen evin anahtarını.” Anahtarı uzattım. “Dudu teyze ile bizim eve girin.”

-"Tamam tatlım. Sen işini hallet. Ben Dudu teyzemin yatacak yerini de hazırlarım. Yemeğini de getiririm, yediririm.”

-"Kızan mıyım ben?”

-"Oyy oyy yaşlılık böyle işte. Pamuk bu pamuk pamuk...” Diyerek Dudu teyzeyi götürdü.

Arka eve geçtim. Bahçe iki çocuk koşarken bana çarptı. Kenardan geçip kapının önüne vardım. Orta yaşın üzerinde, kızıl saçlı tombul bir kadın arkası dönük bir şekilde içeriye bakıyordu.

-"Merhaba?”

-"AAAYYY!” bağırmasıyla yerimden zıpladım. “Ayy kızım korkuttun beni.” Elini kalbinin üzerine koydu.

-"Kusura bakmayın.”

-"Ne istemiştin kızım?”

-"Ben evin sahibiyim. Siz kimsiniz?” kadının gözleri birden açıldı.

-“NECATİİİİ! GÖZÜN KÖR OLMAYASICA!” evin kapısını dışarıdan sertçe çekti. Ne oluyor? “POLİSİ ARA ÇABIK ARA!” dedi nefes nefese. “Hapisledim içeri dolandırıcıları.”

-"Biraz sakin olur musunuz? Ne dolandırıcısı?”

Biri içeriden kapıyı açmaya çalıştı. “Ayyy açıyorlar ayyy! Kaçacaklar!”

-“Figen açsana kapıyı!”

“Kızları tut kaçmasınlar. Dolandırıcıları bulmuşsun. GİDİYOR PARAMIIIIZ NECATİ! BOYUN DEVRİLMEYESİCE NECATİ!”

-"NE?”

-"Necati bey kapıdan çekilir misiniz?” aha Serin bu.

-"VERİN PARAMI!”

-“Bakın beyefendi ben avukatım. Yanlış anlaşılma var. Bizi burada zorla tutamazsınız.” Lena.

-"Çekilsene be adam.”

-"Hanımefendi.” Deyip kadını çekmeye çalıştım. “Sorun yok. Onlar benim arkadaşlarım.”

-"Sen de mi dolandırıcısın?” kadın bir eliyle tişörtüme yapıştı. Anlık bir öfke patlaması yaşadım mı? Evet yaşadım. “İMDAAAATTT POLİSSSSS. YETİŞİN KOMŞULAR. SOYDULAR BİZİİİİ!”

-“Bakın öyle bir durum yok. Sakin olun. Bir konuşalım...”

-"İMDAAAT!” kadın konuşturtmuyor ki. O yetmez gibi torunları da saldırdı anneannemi öldürüyorlar diye.

-"BEN BU HERİFİ DÖVERİM! ÇEKİLSENE LAN!”

-"HAYIR SERİN!”

-"YETİŞİNNN!”