"အဆင်ပြေပါစေနော် ဒီနေ့ ။
ဖိုက်တင်း ချစ်တယ်နော် အာဘွား"
ေနွ မနက်နိုးတာနဲ့ထိုစာလေးပို့ထားလိုက်သည်။
ပြီးနောက် ရေမိုးချိုးပြီး ဟူဒီ အနက်ရောင်နှင့် ဘောင်းဘီအပွကိုဝတ်ဆင်ကာ ဆံပင်ကောက်ကောက်တွေကိုသေချာဖြီးလိမ်းပြီး
သူမရှိသည့် ရပ်ဝန်းလေးသို့ ခရီးစခဲ့သည်။
မောင်လေးကိုလဲလိုက်ခဲ့ဖို့ အကူညီတောင်းရသည်။
မလိုက်ချင်ပေမယ့် သူ့ယောက်ျားနဲ့ဖြေရှင်းဖို့လိုလာရင်
တစ်ယောက်ထဲဆိုလဲမဖြစ်တာကြောင့်လိုက်ခဲ့ပေးခြင်းပေ။
နေ့ခင်းပိုင်းမှာ ထိုရပ်ဝန်းဆီရောက်သွားပြီး သူမဆီဖုန်းဆက်ခဲ့သည်။
"အေး နန်းရှန်ခမ်း လား ငါပါ။ငါနင်ပြောတဲ့ဆိုင်နားရောက်ပြီ။ဘယ်ကိုဆက်လာရမလဲ။"
"ဟမ်အေး မလာနဲ့တော့ ဟိုကောင်လဲရှိနေတာမို့။ဘာမှမဖြစ်ဘူးငါဖြေရှင်းလိုက်ပါ့မယ်"
"အဆင်ပြေပါ့မလား"
"ပြေပါတယ်"
"အဲ့ဆိုငါဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာစောင့်နေမယ် မပြန်သေးဘူး။
တစ်ခုခုဆိုငါ့ကိုလှမ်းခေါ်လိုက်"
"အေးပါဒါဘဲနော်"
သူမကမလာဖို့ပြောသည်မို့ မောင်တို့ ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာထိုင်နေလိုက်ပြီး
လိုင်းပေါ်ကအသိအစ်မတစ်ယောက်နဲ့စကားပြောဖြစ်နေသည်။
"အမောင်ဘာလုပ်"
"ကောင်မလေးကိုလာတွေ့တာ "
"အမောင်တို့ကစွံလှချည်လား"
"မတွေ့ရတော့ဘူးလားမသိပါဘူးအစ်မရယ်"
"ဘာလို့လဲ"
"သူ့အိမ်သွားဖို့ကိုမလာခိုင်းဘူး အမောင့်မှာအဝေးကြီးကနေလာရတာသိလား။"
"အမောင်တို့တွဲတာဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ"
"နှစ်ရက်.."
"အမောင်ရယ် နှစ်ရက်ဘဲရှိသေးတာကို အဝေးကြီးထိလာတွေ့စရာလား။"
"ချစ်တာကိုးအစ်မရဲ့"
"သူ့အိမ်နဲ့အဆင်မပြေနိုင်သေးလို့ထင်တယ်ခဏစောင့်ကြည့်လိုက်ပါ"
YOU ARE READING
မပိုင်သည့် ပန်း(completed)
Romanceနန်းရဲ့လိပ်ပြာကလေးရေ.. နန်းထက်ပိုလှပတဲ့ ပန်းကလေးဆီမှာပဲ နားခိုလိုက်ပါ။နန်းကမကြာခင် ခူးယူခံရတော့မှာမို့..။ ##နန်းရှန်ခမ်း မောင့်ပန်းကလေးရေ မင်းထက်အရင် ထွက်ခွာမသွားပါဘူးလို့ ပေးခဲ့တဲ့ကတိကိုတောင် မတည်နိုင်မှတော့ မင်းမုန်းတာဘဲ ခံလိုက်ပါတော့မယ်။ နောက်ဘ...
