Part-16🔞🚫

625 6 0
                                    

.....

ကဆုန်လပြည့်နေ့မတိုင်ခင်အဖိတ်နေ့မှာမောင့်အိမ်ကိုအလည်ပြန်ခဲ့ကြသည်။

"နန်းရယ် သွားမှာတစ်ရက်လေးပါနော်။ပစ်စည်းတွေယူတာမနည်းတော့ဘူး။"

"ဟီး တစ်ရက်ဘဲဆိုပေမယ့် ဒါတွေမဖြစ်မနေလိုအပ်တာတွေပဲလေ။ဒါတောင် လိုးရှင်းနဲ့ မျက်နှာသစ်ဆေးကမေ့ခဲ့သေးတယ်။"

"သွားတိုက်တံကောပါရဲ့လား။"

"ဟုတ်ပါ့မေ့ခဲ့တယ်။"

"ဟိုမှာဝယ်လို့တော့ရပါတယ်။အဓိကလိုအပ်တာတွေကျမေ့ခဲ့တယ်တဲ့။"

"မောင်ကလောနေတာကိုး။"

"မောင့်အပြစ်ပေါ့လေ။"

"ဟုတ်တယ်မောင့်အပြစ်။"

မောင်သည် နာကျင်ခြင်းမရှိပြုံး၍ပင်။

အဖိတ်ညနေမှာအိမ်ရောက်သွားခဲ့သည်။

ထိုအဖိတ်ညမှာ သူမနှင့် အချစ်အကြောင်းဆွေးနွေးဖြစ်ကြသည်။

အိမ်ပြန်လာတုန်းလေးလွတ်လွတ်လပ်လပ်ကဲချင်သည်။ဟိုမှာတုန်းက သူမအစ်မနှင့်အတူအိပ်ရသည်မို့
မလွှတ်လပ်ပေ။

သူမနှုတ်ခမ်းတွေကိုစတင်နမ်းရှိုက်လိုက်တော့သူမဘက်ကလဲတုန့်ပြန်နမ်းခဲ့သည်။နန်းငါပြဿနာတွေမေ့ချင်တယ်။မင်းနဲ့ခုလိုလေးဘဲရှိနေချင်တယ်။

မောင်သူမအပေါ်အုပ်မိုးကာ သူမအင်ကျီတွေကိုအရိုင်းဆန်စွာဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။

ထို့နောက် သူမ nippleလေးတွေကိုဖိချေကာ ကစားနေမိသည်။

အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ မောင့်လက်တွေကို သူမပန်းကလေးဆီအလျင်မြန်ပို့လိုက်လေသည်။

"နန်းစိတ်ကြိုက်အော်ညည်းလို့ရတယ်နော်။"

"အောက်ထပ်မှာနင့်အမေရှိတယ်မလား။"

"မကြားပါဘူး။"

"ရပါတယ်ငါအဆင်ပြေတယ်။အသံတိတ်က အကျင့်ဖြစ်နေပြီ "

"ဟား.."

သူမ ပန်းကလေးကိုပြုစုဖို့ကြံတော့ သူမကမောင့်ကိုလှဲချကာ မောင့်အပေါ်အုပ်မိုးလိုက်သည်။
မောင်ရုတ်တရက်မို့ကြောင်သွားခဲ့သည်။

မပိုင်သည့် ပန်း(completed)Where stories live. Discover now