One Rule | Niall Horan

Hoofdstuk 27

"One lie can ruin a Thousand truths."

Liz

Ik sta voor mijn kamerdeur en open hem zonder na te denken. Daar zit Niall, op mijn bed. Hij is al helemaal aangekleed en kijkt me verbaast en boos tegelijkertijd aan. "Waar was je?" Vraagt hij. "Even een blokje om." Ik naar mezelf in de spiegel, ik zie er niet uit. "Maak je maar even klaar. Dan maak ik al vast ontbijt." Hij kust me in mijn nek en ik knik glimlachend.

Als ik helemaal klaar ben loop ik naar beneden en zie ik dat Niall een heel ontbijt klaar heeft gemaakt. "Stokbrood." Zeg ik verbaast. "Ik wist niet dat ik die nog had." "Had je ook niet." Zegt Niall. Hij schuift mijn stoel aan als ik er eenmaal op zit. "Ik ging nog even naar de winkel."

Ik kijk naar hem en slik, "het spijt me Niall." Ik sta weer op en loop naar de bank. Niall loopt verbaast achter me aan, "wat is er aan de hand Liz?" Ik haal diep adem. "Je gaat me haten Niall." Na dat ik dat heb gezegd kus ik hem, boor de laatste keer waarschijnlijk. "Liz?" Fluister hij als ik hem weer voorzichtig weg duw. "Ik moet je wat vertellen Niall. Iets wat ik zolang heb achter gehouden voor je. Ik heb tegen je gelogen, ik heb zoveel geheimen voor je en het spijt me."

"W-wat is er dan?" Hij stottert. "Je bent mijn opdracht." Floep ik eruit. "J-je wat?" Hoe ga ik dit ooit doen?

Ik schud mijn hoofd, "ik vertel het verkeerd." Hij pakt me beet bij mijn polsen. Ik moet direct denken aan mijn droom, maar dit is anders. Hij streelt ze zachtjes, "begin maar bij het begin."

Voor de zoveelste keer deze dag haal ik diep adem, "Je ex Mila is mijn nicht en mijn beste vriendin. We zijn erg close. Ik had een paar maanden een relatie met haar, maar ik had je nog nooit ontmoet. Simpel weg, omdat het nooit uit kwam. Maar toen maakte je het uit met Mila.." Hij gaat me haten. "Mila was dood ongelukkig en haatte je, jouw en je nieuwe vriendin Rebecca. Je ging vreemd met haar, met Rebecca die haar jaren lang heeft getreiterd. Ze haatte jullie beide en wou wraak nemen. Ze wist een goede manier omdat te doen." Ik blijf even stil. Niall heeft me ondertussen los gelaten en staat me verbijstert aan te staren, "wat was die manier!" Ik krimp in mekaar, "ik-"

"Liz, wat was die verdomme manier?!" Ik heb zo'n gevoel dat hij het al weet.

"Ik verhuisde naar ze dezelfde stad als jullie. Toen dacht ze, omdat jij me toch niet kent, dat ik jullie relatie wel kon vernielen. Ik zou ervoor zorgen dat jij verliefd werd op mij en het uitmaakte met Rebecca. Daarna zou ik je hartbrekend, zodat je alleen achter bleef met niemand vol van liefdes verdriet." Ik haal het brief je uit mijn zak en geef het aan hem. "Er was alleen een regel. Ik mocht niet verlieft op je worden." Ik kijk hem aan, "wat ik wel werd."

Het is stil. Dood stil. Niemand zegt wat. Niemand beweegt. Ik kijk naar hem en zie tranen over zijn wangen stromen. In zijn blauwe ogen zie ik verdriet, kwaadheid, maar vooral teleurstelling.

"Ik hield echt van je. Je was de aller eerste Liz. Ik had nog nooit gevoeld voor een andere we ik voor jouw voelde." Ik krimp In meelkaar, "Niall jij bent mijn ware liefde. Ik hou echt van je, jij bent mijn eerste keer. Jij bent de aller eerste jongen waarvan ik zoveel hield. Ik houd nog steeds even veel van je. Daarom kon ik het niet, ik kon je hart niet breken en ging in een relatie met je. Mila denk dat alles nep ik. Dat ik dit doe om je hart nog verder te breken, maar dat was nooit mijn plan. Ik hou van je Niall! Geloof me." Ik smeek hem.

"Ik kan je niet geloven." Elk woord doet pijn. "Ik weet niet wat ik moet denken."

"Denk aan mij Niall. Denk aan al onze momenten samen. Al ons plezier, ik houw van je en weet dat je nog steeds van mij houdt. Ik kan niet zonder je. Je bent niet een deel van mijn leven. JIJ bent mijn leven. We kunnen niet zonder elkaar. Hoevaak en hoeveel we elkaar ook pijn doen. Het spijt me zo erg Niall voor alles. Ik wil opnieuw beginnen een goede start zonder leugens en geheimen. Laten we het proberen Niall alsjeblieft geloof me het spijt me en ik hou van je!"

Hij blijft me maar aanstaren, "ik weet niet of ik dat wel kan Liz. Ik het niet! Ik weer niet wat ik voel of moet doen. Ik-" hij veegt een traan weg en kijkt keert zich om. Hij staat op en kijkt naar het raam, "ik moet gaan Liz."

Ik weet dat hij tijd nodig heeft en moet gaan, maar ik moet het vragen. "Kom je nog terug?"

"Ik-" hij zucht. "Ik weet het niet." Dan loopt hij de woonkamer uit en hoor ik de deur dicht slaan. Ik zie hem lopen, ik zie zijn verdiet. Wat heb ik gedaan? Waarom heb ik hem zo erg gekwetst? Ook al zei ik dat ik zijn hart niet wou breken en niet zou breken.. Wat heb ik nu dan gedaan? Het gene wat ik niet wou doen. Zijn hart breken.

Ik weet dat ik nu eigenlijk wat rust zou moeten nemen en nadenken, maar inplaats van dat te doen pak ik direct mijn mobiel en bel haar.

"Met Mila." Haar stem is schor. "Hey." Fluister ik. "Hey Liz." Zegt ze net zo zacht terug. "Ga je geheimen en leugens eindelijk opbiechten?"

Ik weet niet hoe en wat ze weet, maar ze weet iets. En dat iets is wat ik nu wil vertellen.

"Ja."

"Ga je gang." Net als ik met Niall deed neem ik een hap adem en begin met opbiechten...

--------------------------
Hey hoe gaat het? Met mij al wat beter, wat school betreft.

Voor de duidelijkheid er komt geen vervolg. Maar ik ga wel een nieuw boek plaatsen aks dit boek af is. Het is geen fanfiction, maar ik hoop dat jullie het willen lezen. Er komt romantiek en actie in voor.

Xx Romy