One Rule | Niall Horan

Hoofdstuk 7

"Little white lies."

Liz

"Dus uiteindelijk weet ik waar Niall en Rebecca wonen." Zeg ik blij door de telefoon. Ik hoor Mila zuchten, "fijn." Na ongeveer 6 keer bellen nam ze pas op en nu reageert ze zo chagrijnig misschien moest ik niet zo vroeg in de ochtend bellen, maar ik was zo enthousiast en kon niet slapen.

"Heb ik je wakker gebeld?" Vraag ik een beetje schuldig. "Een beetje, je bent toch vrij dit weekend?" Ik knik, maar merk dat ze dat niet kan zien natuurlijk. "Ja, hoezo?" Ik hoor haar lachen, "je vader en moeder wouden komen als verrassing denk je dat ik mee mag?" Ik kreun uit frustratie, "waarom nou?! Je MOET zelfs mee van mij, ik houd het niet vol met mijn moeder. Wedden dat het haar idee was."

"Waarschijnlijk wel, ze zijn van plan om in de avond weg te gaan zodat ze rond 3 uur in de ochtend aankomen." Ik zucht, "ze onderbreken dan mijn slaap, ik zal de logeerkamer maar eens klaarmaken. Mila beloof me dat je meegaat." Het is even stil aan de lijn, "Mila?" Ik hoor haar zuchten, "ik denk er nog over na, ik ga ophangen dag." Oké dat was raar, ik moet het maar negeren.

Maar even over mijn ouders. Fijn ze komen dus terwijl ik nog lig te slapen. Heb ik mijn eerste weekend vrij, komen ze direct al langs. Ik hoop maar dat Mila mee gaat, want ik trek het echt niet als ze met z'n tweeën komen, vooral mijn moeder niet.

Ik trek mijn kleren aan en loop naar buiten, nu ik weet waar Niall en Rebecca wonen moet ik misschien wat meer weten over hen. Ik loop regelrecht naar het appartement, wat best dicht mijn appartement ligt nu ik er zo over nadenk. Als ik eenmaal aankom bij het appartement voel ik mijn mobiel trillen. Een berichtje van Louis.

Louis: zo ik hoorde dat je mijn nummer wou van Liam, waarom dat? ;)

Ik rol met mijn ogen, Liam kan zijn mond ook niet houden, ook al heb ik het hem niet verboden te vertellen.

Jij: omdat het mij wel handig leek om je nummer te hebben, je weet maar nooit.

Het duurt even voor ik een berichtje terug krijg, maar dat word duidelijk als ik zijn lange antwoord terug zie.

Louis: nou nu je mijn nummer hebt en ik die van jou (want die heeft Liam me gegeven) ga ik je vol spammen met onzin. Maar als je een keer in Londen bent kan je me altijd een bericht sturen en ik ben er binnen 3 seconden. Ik weet de weg zelfs blind te vinden. Anyway, ik moet gaan. Ik ben trouwens volgende week vrijdag weer in de club van Zayn te vinden (dat je het weet). Bye

Ik schud lachend mijn hoofd, die Louis kan best wel een geinig persoon zijn. Dat viel me al op toen ik hem ontmoette, die stoute twinkelingen in zijn ogen zie je direct.

Ik stuur hem snel een berichtje terug dat ik hem succes wens met wat hij ook gaat doen en dat hij ook altijd welkom is bij mij. Plotseling hoor ik een stem en duik ik snel weg.

"Ik ga babe." Het is de stem van Rebecca. Ze geeft Niall een kus en ik zie een taxi stoppen voor het appartement. Ze heeft een roze koffer in haar hand en blijft Niall zoenende. "Tot volgende week schat." Zegt ze nog. Dan staat ze in de taxi, de chauffeur pakt haar koffer en gooit het met een zucht in de kofferbak. Een minuut later is de auto de straat uit.

Oké, als ik het goed begrijp is Rebecca weg. Ze is weg. Ze is focking weg! Ik heb vrij spel, ze komt volgende week pas terug ik kan het hele weekend proberen Niall aan de haak te slaan en- plotseling stopt het juichen. Ik realiseer me dat mijn ouders langs komen, dat kan ik echt nu niet hebben.

Kut, kut, kut en nog eens kut. Uit frustratie stuur ik Louis nog een berichtje.

Jij: KUT

Niet veel later krijg ik van Louis een berichtje terug.

Louis: daar houdt ik van ;)

Jij: KUT waarom nou?!

Louis: wat is er aan de hand schat?

Jij: noem me nog een keer schat en ik kom persoonlijk naar Londen om je ballen af te knippen.

Louis: oh wat dreigend, nee maar serieus wat is er aan de hand?

Jij: mijn ouders en mijn nicht (waarschijnlijk) komen dit weekend langs, dat kan ik echt ff niet hebben. Ik wil ze dit weekend gwn niet bij me langs hebben.

Louis: zeg dat dan.

Jij: dat lukt me niet, mijn moeder heeft zo'n heimwee naar me, ze mist me en ik kan er niet tegen als ze huilt. Ze is mijn moeder.

Louis: oké als de waarheid niet kan verzin dan een smoes.

Jij: moet ik liegen tegen mijn ouders?

Louis: ben je dat niet gewend heilig boontje.

Jij: heus wel, maar wat kan ik zeggen?!

Louis: doe de 'ik ben ziek' smoes, die helpt altijd.

Jij: Louis! Ik kan je wel zoenen! Zo blij ben ik met je, kijk daarom wou ik je nummer!

Louis: ik kan je ook wel zoenen schat.

Jij: LOUIS

Jij: KAPPEN MET DAT SCHAT

Louis: sorry

Jij: je meende er geen balhaar van.

Louis: duh.

Jij: ik dacht dat je weg moest.

Louis: ik wou net weg gaan toen iemand me een berichtje stuurde met de letter K.U.T. Wiens schuld is het dat ik nu te laat ben?

Jij: je kon ook niks terug sturen, of word je aangetrokken door het woord KUT?

Louis: misschien, maar nu moet ik echt gaan.

Jij: oké bedankt voor het helpen Louise.

Louis: HEY ik ben geen meisje. SCHAT.

Ik leg lachend mijn mobiel weg en loop naar een rustig hoekje, ik ga niet weer naar min huis om mijn ouders te bellen. Ik doe dit op de snelle manier. Alsjeblieft acteer talent, dat ik niet heb, laat me niet in de steek. Ik zoek het huis Hummer van mijn ouders in mijn contacten en bel ze op. Meteen neemt er iemand op.

"Hallo? Schatje? Is alles goed?"

Ik probeer ze verkouden mogelijk te klinken, "ik ben ziek mam, ben aangestoken op mijn werk."

Ik hoor haar meteen schrikken, "is het ernstig?"

"Nee hoor mam, alleen een verkoudheid en ik heb koorts. Het is binnen een weekend rust wel weer over."

"Een w-weekend? Oh nee pap en ik wouden als verrassing komen, maar dat stellen we wel uit. Ga jij maar lekker rusten in bed."

"Wat jammer nou dat ik ziek ben, ik moet gaan mam er word aangebeld."

"Niet teveel uit je bed gaan lieverd, dikke kus." Dan hangt ze op. Ik voel me vreselijk schuldig, maar het is voor een goed doel. Voor Mila, de wraak op Rebecca en Niall.

Doe je dit echt alleen voor wraak en voor je nicht? Of ook voor jezelf?

Ik schud die gedachte uit mijn hoofd en loop zelfverzekerd Naar het appartement van Niall. Ik bel aan en binnen 5 seconden word er open gedaan. Niall kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan.

"Jij bent die meid van die club. Die zang meid toch? Wat doe je hier voor mijn deur?!" Zijn laatste zin spreekt hij nogal boos uit. Ik wil wat terug zeggen en besef me dan opeens dat ik geen plan heb. Ik heb heen idee wat ik moet zeggen tegen hem. Ik sta daar maar met mijn mond open waar Niks uit komt.

"Nou?!" Vraagt Niall ongeduldig.

"Ik ben van de krant en kom mensen uit deze Buurt interviewen."

----------------------------

Bedankt voor de mensen die dit verhaal lezen

Xx Romy