One Rule | Niall Horan

Hoofdstuk 24

"Dreams."

Liz

Met mijn hart in mijn keel kloppend ren ik naar mijn appartement. Niall heeft de sleutel dus zou al waarschijnlijk binnen zijn wachtend op mij. Met trillende handen stop ik de sleutel in het slot en opeens de deur. Vanaf het moment dat ik binnen kon voel ik dat dat hij het weet. Hij weet het en hij zal kwaad zijn. Ik hang mijn jas aan de kapstok uit en doe vervolgens stilletjes mijn sneakers uit. Ik twijfel, zal ik naar binnen gaan of niet?

Ik hoor mijn hart nog sneller kloppen en voel mijn knieën knikken. Wees een grote meid Liz. Je kan het wel, doe gewoon die deur open en laat alles je overspoelen. Ik hap naar adem en duw de kruk van de deur naar benden zodat de deur naar de woonkamer open zwaait. Een seconde later had ik gehoopt dat ik de geschiedenis kon wisten of de tijd kon terug draaien. Want daar zat hij... Op de bank met rode ogen van het huilen, alleen keek hij nu niet meer verdrietig of bang. Hij keek kwaad...

"Niall het-" ik word onderbroken door zijn stem dat door het huis geen galmt. "Waarom?!" Hij zegt het met een snik. Ik sluit de deur van de woonkamer en loop naar hem toe. Ik wil mijn armen om hem heen slaan, maar hij slaat ze weg. "Niall." Fluister ik gekweld. Dit heb ik gedaan... Dit doe ik hem aan.

"Liz ik snap niet hoe je me dit kan aan doen. Je hebt gelogen tegen me voor zo lang. Ik dacht dat je de ware was."

"Dat ben ik ook Niall. Ik hou nog steeds evenveel van je." Mijn woorden komen er als een brei uit.

"Ik denk niet dat ik nog zoveel van jou hou als ik deed. Ik geloof dat ik een ander gevoel voor je ontwikkeld heb." Zijn ogen lijken wel zwart. "Haat."

Hij staat op en pakt me bij mijn pols, ik probeer me los te rukken maar hij laat me niet los. "Het spijt me."

Hij snuift, "wat heb ik aan jou spijt?!" Net als hij zijn arm omhoog haalt om me een klap te geven hoor ik zijn stem. "Liz?" Ik voel iemand me door elkaar schudden. "Alsjeblieft doe me geen pijn." Smeek ik. "Pijn? Ik zou je nooit pijn doen."

Meteen ben ik wakker en open mijn ogen die recht streelt kijken in die van Niall. Ze kijken me bezorgt aan. "Eindelijk je bent wakker. Had je een nachtmerrie?"

Ik knik opgelucht, echte was niet echt.. Het was maar een droom. Een akelige droom. "Ik had een nachtmerrie."

"Waar ging die over?" Vraagt hij nieuwsgierig. Meteen neemt hij zijn woorden terug, "je hoeft het niet te vertellen als je niet-" "jij was boos op me."

Waarom zei ik dat precies? "Je was boos op me omdat ik iets geheim hield, je pakte me vast en wou me niet los laten. Ik zei dat het me speet en je wou me slaan." Ik vertel niet wat ik geheim hield... Niall trekt me tegen hem aan, "je weet toch dat ik dat nooit in het echt zou doen."

Er verschijnen tranen in mijn ogen, "zelfs niet als ik iets geheim houd? Iets wat zo groot is dat je me wel moet haten?"

"Zelfs al verzwijg je dat je in het geheim een moordenaar bent zou ik je nog niet pijn doen. Ik zou kwaad zijn, erg kwaad en misschien vergeef ik het je niet, maar ik zal je nooit pijn doen Liz. Nooit. Vergeet dat alsjeblieft niet."

Hij droogt een traan, "je houdt toch niks geheim." Ik kijk van hem weg, "iedereen heeft geheimen."

"Dat is geen antwoord op mijn vraag."

"Nee." Lieg ik. "Ik houd niks voor je achter." Meteen voel ik me slecht door mijn leugen. Waarom maak ik alles nog erger?

+ ~ + ~ + ~ + ~ + ~ +

"Heb je ooit over mij gedroomd?" Vraagt hij plotseling. Ik wou net een hap van mijn chocolade pudding nemen. "Dat vertelde ik-"

"Dat was een nachtmerrie over mij." Hij zegt het op zo'n manier dat ik weet dat hij er niet trots op is. "Heb je ooit gedroomd over mij?" Ik begin te blozen en knik, "meerdere keren."

Hij glimlacht, "ik ook over jou." Hij komt naast me zitten. "Ik heb nog nooit zo vaak over iemand gedroomd."

"Ik ook niet." Fluister ik. Kippenvel over mijn hele lichaam als ik zijn adem in mijn nek voel. Hij is zo dichtbij dat ik zijn hart hoor kloppen.

"Je was even mooi als in het echt. Ik kuste je en woelde door je haren heen. Ik voelde me schuldig toen ik wakker werd, omdat ik nog met Rebecca had." Hij kijkt me aan mij zijn betoverende ogen. "Dat was mijn eerste droom over jou."

"Vertel wat je nog weet." Uit ervaring weet ik dat je dromen vaak vergeet.

"Je had een rode jurk aan dat tot je knieën viel. Je glimlachte met die stralende lach van je. Je ogen twinkelde speels en je bleef maar flirten met me dat ik je wel moest kussen. Na de kus keek je me recht in mijn ogen aan en lachte weer met die prachtige lach. Je trok mijn witte t-shirt recht en ging met je handen over mijn borst waardoor ik kippenvel kreeg. Je beet in je lip en bleef me aan kijken. Toen eindigende hij."

"Je had bijna sex in je droom met me?!" Zeg ik verbijsterend. Hij knikt, "heb jij dat nooit gehad madame?" Meteen begin ik te blozen als ik aan die droom terug denk. "Zie je wel." Zegt hij. "Ik hoop dat we binnenkort onze dromen kunnen laten uitkomen Lizzie."

Ik draai me om naar het raam, ik ook Niall. Ik ook...

--------------------------------
Sorry kut hoofdstuk.

Xx Romy