MASKENİN ARDINDAKİLER
5.BÖLÜM
MASKELİLER
ⴊ
♪ 2WEI FUNERAL MARCH
"Nida Akel"
Gözlerim kapalıydı, karanlık bir ortama mahkum edilmiş gibiydim. Sol kolum yan tarafıma doğru düşünce bedenim irkilip, aniden gözlerimi açılırken, kesik kesik verilen nefesler ile birlikte, tavanı aydınlatan; küçük, kırmızı ve turuncu titrek ışıkları takip etti göz bebeklerim. Evet karanlık bir ortamdaydım ve bedenimi bir yere uzatmışlardı. Bir koltuktu.
İnceden kulağıma gelen bir kadın mırıldanmaları eşliğinde, burnuma gelen kahve kokusuyla karışık esintili rüzgar, yüzümü ekşitmeme neden olmuştu. Aslında yüzümü iğrendiğim için değil, sadece tatlı bir kokunun bu kadar tanıdık gelmesi beni rahatlatmıştı. Yüzümü ekşittiğim için, hareket eden burnum yüzünden de canım fena halde yanmıştı.
Karanlıktı, gözlerim ve bedenim bu karanlığa alışması için zaman verdim kendime. Neredeydim, nasıl durumdaydım veya ne olmuştu bana, teker teker sırlanan sorular, sertçe yutkundurmuştu beni.
Mırıldanma hâlâ devam ediyordu!
Bozuk, paslı bir kapının durmadan açılıp kapanması gibi yaylarının çıkardığı gıcırtı, ya da tahtalardan yapılmış bir zeminin üzerinden sanki biri yürüyormuş gibi çıkardığı sesleri andıran bu ses, yan tarafımdan gelmeyi sürdürünce ağrıyan kafama rağmen, sol tarafıma döndürmüştüm. Şarkı söylüyordu kadın, ama dudakları kapalı olduğu için sadece mırıldanma gibi çıkıyordu. İki seste çok rahatsız ediciydi.
Açık olan pencerenin tam köşesinde, oturduğu sandalyede ileri geri giderek sallanıyordu bir silüet. Beyaz bir elbise giymişti, bunu seçebiliyordum. Bakışlarımı sallanan kişiden aldım ve uzandığım yerin tam önünden başlayarak kapıya doğru ip gibi dizilmiş olan beyaz mumlara gözüm çarptı. İlk mum tam önümde, diğerleri de bulunduğum odadan başlayıp, karşısında bulunan odaya doğru devam ederek, son mumda açık olan kapının önünde bitiyordu.
Odanın tamamı mumlarla dizilmişti!
Gıcırtı sesi arttığında, olduğum yerde irkildim. İnlememek için dudaklarımı birbirinin üzerine bastırıp, kendimi tutmaya çalıştım. Burnum irkilmemle birlikte daha çok yanınca, işret parmağım ile baş parmağımın arasına alıp sıktırdım. Kırılmış mıydı? Kırılmış olabilirdi. Sızı, soğuk sulara bedenimi bırakmışım gibi batıyordu vücuduma. Neler yaşadığım aklıma gelince elimi alnına doğru çıkardım, oradan da şakaklarıma doğru götürerek sertçe ovaladım.
Maskeliler!
Silah!
Adamlar!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MASKENİN ARDINDAKİLER (+18)
AksiEmniyet güçleri tarafından aranan, ülkenin başına bela olmuş, maske takarak tüm suçları işleyen bir seri katil grubu. Canlı veya ölü bir şekilde yakalanmak hiç bu kadar kötü olmamıştı, çünkü bu grubun iki türlü de eline geçmek, Cehennem'de yer edin...
