Het kleine stadje waarin ik momenteel vertoef, ligt mijlenver van de drukke steden en het fonkelende nachtleven. Op het eerste gezicht lijkt het een oase van rust en routine, maar geloof me, mijn leven is allesbehalve kalm.
Mijn moeder en ik verhuisden telkens weer, altijd op zoek naar een nieuwe start met een nieuwe liefde voor haar. Thomas is de zoveelste in de rij. Ik ben er vrij zeker van dat dit niet anders zal eindigen en dat we binnenkort weer de verhuisdozen zullen inpakken.
Toch kan ik niet te hard zijn voor mijn mama. Haar leven is verre van gemakkelijk geweest. Ze ontdekte op 18-jarige leeftijd dat ze zwanger was van mij, maar de vader wilde niets met haar te maken hebben. Hij kwam uit een welgestelde familie waar een tienerzwangerschap een schandaal zou veroorzaken. Ze boden haar zelfs geld aan om een abortus te plegen, maar mijn moeder weigerde. Ze probeerden mijn grootouders ook over te halen met geld en bedreigingen, maar mijn moeder voelde de druk en besloot weg te lopen.
Zonder diploma en met weinig financiële middelen wist ze ons te redden. Het was altijd mijn moeder en ik tegen de wereld. De meeste jaren woonden we in de stad, waar mijn moeder als serveerster werkte, ver onder haar capaciteiten. Ze was slim, maar zonder diploma waren de kansen op een betere baan schaars. Ze had zich erbij neergelegd, maar ik zag de onvervulde dromen in haar ogen.
---
Ik luisterde naar muziek met mijn koptelefoon op toen ik mijn moeder luid hoorde roepen. Ik zette hem af en liep naar de gang. "Ik kom eraan!" riep ik terug. Ik daalde de belachelijk grote trap af en belandde uiteindelijk in de eetkamer. Daar stond Thomas, de nieuwste aanwinst in het leven van mijn moeder, me vriendelijk toe te lachen. "Hoi Sophie, raak je al een beetje gewend?" vroeg hij. Met een vleugje cynisme antwoordde ik: "Ja, hoor."
Thomas was anders dan de vorige mannen in het leven van mijn moeder. Niet alleen was hij belachelijk rijk, maar hun relatie leek ook anders. Ik kon het niet precies plaatsen, maar het leek alsof mijn moeder oprecht verliefd was. Iets dat ik in al die jaren nog niet had kunnen zeggen.
Even later kwam Liam binnen gelopen, de oudste zoon van Thomas. Mijn hart maakte een sprongetje bij het zien van zijn verschijning. Hij was ongelooflijk knap, een ware Griekse god. Zijn blonde lokken vielen perfect op zijn hoofd, alsof er een gouden gloed om hem heen zweefde. Zijn haar was altijd perfect gestyled, zijn ogen waren helder en doordringend, en ze straalden zowel intelligentie als vastberadenheid uit. Soms vriendelijk, soms intens, afhankelijk van de situatie.
Liam was altijd perfect gekleed, zijn pakken pasten als een tweede huid en benadrukten zijn atletische lichaamsbouw. Hij had een uitstraling die zowel zakelijk als stoer was, een onweerstaanbare combinatie.
Ook hij begroette me vriendelijk en begon toen met zijn vader te praten over enkele zakelijke contracten. Thomas onderbrak hem kort en zei dat er aan tafel niet over zaken gesproken moest worden. Hij glimlachte naar mijn moeder en begon vervolgens over iets heel anders.
Plotseling stelde hij voor dat Liam me vanavond mee uit zou nemen, zodat ik al wat mensen zou leren kennen voordat ik maandag naar school zou gaan. "Oh, en als je Max tegenkomt, vertel hem dan dat ik hem dringend moet spreken. Hij negeert al mijn telefoontjes." Max is de jongste zoon van Thomas; ik heb hem zelf nog niet ontmoet, maar dit gesprek geeft me niet meteen de beste indruk van hem.
Terwijl ik druk in mijn eigen gedachten verzonken was, merkte ik niet dat iedereen naar me keek. "Uh, wat zei je?" vroeg ik snel. Liam en Thomas grinnikten. "Thomas vraagt of je het erg vond om dit weekend in het penthouse in de stad te verblijven. Hij was van plan het hele weekend in de stad te blijven", zegt mijn moeder. "Natuurlijk niet," antwoordde ik misschien iets te snel. Een weekend in de stad leek me geweldig, geen ouders, tijd om aan mijn muziek te werken en elke avond te gaan dansen.
"Top," zei Liam, "dat is dan geregeld." Hij voegde eraan toe: "En Sophie, zorg ervoor dat je iets passends meeneemt. Met een hoodie en sweatpants laten ze je niet binnen in een club." Ik snauwde hem geërgerd toe: "Haha, grappig." Thomas en mijn moeder moesten hier hard om lachen.
Dat was dan hoofdstuk 1, wat vonden jullie ervan? Ik weet dat het nog niet veel zegt maar ik ben super benieuwd wat jullie er van vinden!
Ik vind het zeer moeilijk om de lengtes van de hoofdstukken te bepalen. Laat me gerust weten of jullie ze liever langer of korter hebben ;)
JE LEEST
Tussen Beats & Verlangens
Romance~"Zonder onze kus te onderbreken, loopt hij met me een kamer binnen. Omdat ik de club goed ken, weet ik dat dit het kantoor van de eigenaar is. Hij houdt me stevig vast met één arm, terwijl hij met zijn andere arm de spullen van het bureau veegt en...