'Komaan Max', zeurt Valerie. 'Je kan ons toch niet opsluiten in Saint Tropez? the place to be! Laat ons gewoon gezellig samen gaan eten. Wat kan er nu misgaan' ze trekt een grote pruillip om Max te overtuigen.
Max kijkt op zijn beurt naar Liam, 'je weet hoe ik hierover denk'.
'Ja ik weet het maar ik kan geen nee zeggen tegen haar dus ofwel zul je regelingen moeten treffen om het gedaan te krijgen en anders mag jij een hele avond naar haar gezeur luisteren' lacht Liam.
'Hey seg', zegt Valerie nu boos.
'Oke het is goed' zucht Max streng. 'Maar onder 1 voorwaarden. Jullie doen precies wat ik zeg en als het niet veillig is zijn we terug weg'.
'Jeeej', ik & Valerie springen enthousiast in het rond.
'Kom Sophie, we moeten ons dringend klaarmaken' lacht Valerie.
Ouh ik ben zo blij dat je er bent Valerie en ik laat me met een grote zucht op bed vallen.
'Damm girl', dat heb ik anders niet gemerkt grinnikt ze. Ik heb je amper gehoord sinds je ontvoering. Ik denk dat je wel iemand anders had om je mee bezig te houden', lacht ze.
'Hahah ja misschien wel een beetje', lach ik terug.
---
Na urenlang lachen en praten, begint Valerie met het samenstellen van onze outfits. Ze heeft een hele nieuwe lading kleren meegebracht, en ik moet zeggen dat ze me niet teleurstelt. Alles is prachtig.
Ik besluit om een rode satijnen jurk aan te trekken met een onthullende rug. Het zit als gegoten en ik voel me best sexy. Valerie reikt me nog de bijpassende gouden oorbellen en schoenen aan, en dan zijn we klaar.
Als Valerie en ik naar buiten wandelen richting de auto, kijken de mannen ons met open mond aan. Ze staan beide opgekleed voor hun eigen sportwagens, klaar om ons te helpen instappen. Zelf zien ze er super knap uit, en de smokings zitten hun als gegoten. Max heeft een zwart pak aan met een wit overhemd en gouden accessoires. Zijn vest draagt hij nonchalant over zijn schouder.
Echt een sexy man.
Als ik naar Max loop, opent hij de autodeur en biedt me zijn hand aan. Deze pak ik gretig aan, want hoewel deze jurk prachtig is, is praktisch iets anders.
Als hij mijn hand vastpakt, fluistert hij: "Je ziet er prachtig uit, babe. Het zal moeilijk zijn om mijn handen van je af te houden." Dan laat hij me zachtjes in de auto zakken.
---
Als hij eindelijk naast me instapt, start hij de motoren en scheurt van het domein af. Max is een goede chauffeur en rijdt met een grote snelheid over de wegen. Ik maak me geen zorgen, ik vertrouw hem voor de volle honderd procent en geniet zelfs een beetje van de adrenaline.
Na enkele minuten legt hij zijn hand op mijn been, en ik voel waar hij naartoe wil.
"Nu niet, Max, we moeten nog gaan eten," grinnik ik.
"Hmm, maar je maakt me helemaal gek in die jurk," zucht hij met een grijns.
"Vanavond ben ik helemaal van jou, lief, en dan mag je doen wat je wilt," fluister ik hem toe.
"Babe," zegt hij zwoel en verlangend. "Als je maar weet dat je morgen best een rustdag inplant, want als ik vanavond met je klaar ben, ga je het nodig hebben."
Een blos verschijnt op mijn wangen terwijl ik mijn blik naar buiten afwend.
---
Aangekomen bij het restaurant opent de portier mijn deur. Enkele tellen later komt Max me tegemoet en biedt me zijn arm als houvast. Gretig neem ik zijn arm terwijl we door de ober naar onze tafel worden begeleid.
Enkele minuten later stappen ook Valerie en Liam binnen. Het is een gezellige avond en we lachen, praten en maken veel plezier. Ik voel dat Max niet volledig op zijn gemak is, dus schuif ik wat dichter naar hem toe.
"Dank je, lief," fluister ik zacht. "Dit kon ik echt gebruiken."
"Alles voor jou, babe," knipoogt hij.
De sfeer is ontspannen terwijl we genieten van ons dessert, de stemmen van de andere gasten vermengen zich met de zachte klanken van de live muziek op de achtergrond. Terwijl ik aan het lachen ben om het verhaal dat Valerie vertelt, zie ik een donker figuur het restaurant binnenwandelen. De portier probeert hem tegen te houden, maar de man trekt een wapen en plotseling wordt de rust verstoord door een oorverdovend geluid dat door merg en been gaat.
Schoten klinken door de lucht en mensen schreeuwen van paniek. Ik voel mijn hart in mijn keel bonzen terwijl Max & Liam hun wapen trekken en ons proberen te beschermen. We duiken onder tafels en proberen een veilige plek te vinden, maar de angst giert door mijn lichaam. Wat begon als een gezellige avond is plotseling veranderd in een nachtmerrie.
Een schot. Mensen schreeuwen en duiken onder tafels terwijl het geluid van brekend glas en paniek de lucht vult. Ik spring op van mijn stoel, mijn hart bonst wild in mijn borstkas, mijn ogen wijd open van schrik en verbijstering.
Max en Liam grijpen ons vast en slepen ons door de chaos naar de achterkant van het restaurant, richting de keuken. We volgen hen zo snel als we kunnen, ons bewust van het gevaar dat overal om ons heen loert. Maar nog voordat we de keuken kunnen bereiken, loopt een tweede schutter het restaurant binnen, zijn wapen dreigend omhoog.
Paniek grijpt ons bij de keel terwijl Max en Liam zich haasten om ons te beschermen. Ze duwen ons richting de keuken, maar we zitten gevangen in een vuurlinie van schoten. Het geluid van kogels die inslaan en meubels die breken, vult de ruimte, en mijn hart bonst wild in mijn borstkas.
"Verdomme, we moeten hier weg!" schreeuwt Max boven het lawaai uit, zijn stem gevuld met vastberadenheid.
Liam knikt en kijkt om zich heen, op zoek naar een uitweg. Maar het lijkt alsof we vastzitten, omsingeld door gevaar aan alle kanten. De schutters hebben ons in het nauw gedreven, en het lijkt alsof er geen ontsnappen aan is.
"Misschien kunnen we via de achterdeur?" suggereert Valerie, haar stem trillend van angst.
Max knikt snel. "Goed idee. Volg mij, blijf dicht bij elkaar."
We haasten ons naar de achterdeur van de keuken, onze harten bonzend in onze kelen terwijl we ons een weg banen door de chaos. Maar net als we bijna bij de deur zijn, wordt deze met een harde klap dichtgeslagen door een van de schutters.
"Verdomme!" vloekt Max, zijn vuisten gebald van frustratie.
We zijn ingesloten, gevangen tussen het gevaar in het restaurant en de schutters buiten. De angst grijpt me bij de keel terwijl ik me afvraag hoe we hieruit gaan komen. Maar terwijl ik naar Max en Liam kijk, zie ik de vastberadenheid in hun ogen. Ze zullen er alles aan doen om ons te beschermen, koste wat het kost. En hoewel de situatie hopeloos lijkt, weiger ik op te geven. We zullen vechten, samen, tot onze laatste adem.
JE LEEST
Tussen Beats & Verlangens
Romance~"Zonder onze kus te onderbreken, loopt hij met me een kamer binnen. Omdat ik de club goed ken, weet ik dat dit het kantoor van de eigenaar is. Hij houdt me stevig vast met één arm, terwijl hij met zijn andere arm de spullen van het bureau veegt en...
