Ik kom met mijn spiksplinternieuwe Mercedes aan op school. Als ik uitstap, merk ik dat de jongens van het voetbalteam allemaal mijn kant opkijken. Ik schenk ze geen blik waardig en loop via de grote deuren de school binnen. Ik hoor ze me nog nafluiten, pubers, denk ik bij mezelf.
Ik wandel de receptie binnen om mijn klasrooster op te vragen. Terwijl ik sta te wachten, zie ik een ander meisje stilletjes onderhandelen met een docent. Als de receptioniste binnenkomt om mij te begroeten, nemen de twee afstand.
"Dag, juffrouw. Kan ik je helpen?" vraagt ze vriendelijk.
"Ja, ik ben Sophie Harrison, ik kom me aanmelden." Thomas had gezegd dat hij me onder zijn familienaam had ingeschreven, omdat dat wat voordelen zou hebben. Ik wilde het eigenlijk niet, maar hij liet snel genoeg blijken dat ik hierin geen keuze had.
"Ah, juffrouw Harrison. Hier zijn je boeken, slot voor je kluisje en je uurrooster," zegt ze terwijl ze me alles overhandigt.
"Valerie," ze kijkt naar het meisje dat eerder met de docent aan het praten was, "kan jij Juffrouw Harrison hier even rondleiden?"
Valerie knikt en neemt me bij mijn arm. "Met veel plezier," zegt ze enthousiast. Terwijl we op de gang lopen, begint ze enthousiast vragen te stellen.
"Jij bent dus de nieuwe Harrison, hè?" zegt ze.
"Euhm ja, maar zeg maar Sophie," lach ik verlegen.
"Leuk kennis te maken, Sophie." Ze reikt me haar hand. Ik schud haar hand en moet lachen.
"Voilà, nu het ijs is gebroken, ik ben Valerie. Ik hou van fashion, make-up en clubbing. School is maar bijzaak. Zodra ik afgestudeerd ben, ga ik de wereld rondreizen en word ik styliste. En jij? Wat doe je zoal buiten deze saaie school?"
Ik kijk naar de grond en zeg zachtjes, "Ik hou van muziek, ik draai als dj en hou natuurlijk ook van uitgaan."
"Oh my god!" gilt ze. "Dit is fantastisch, op jou zat ik te wachten. Ik voel het al, wij worden friends for life." Ze haakt haar arm in de mijne en sleurt me naar mijn kluisje.
Ik leg mijn boeken in het kluisje en sta wat te babbelen met Valerie. Ze vertelt me wie wie is op school en wie ik het beste kan mijden en wie leuk is. Terwijl we staan te giechelen, zet iemand zijn hand naast me op het kluisje en hangt hij boven me.
"Hey schoonheid, ik ben Tristan, football captain en the person to like als jaloerse Valerie je dat niet verteld heeft."
Valerie geeft hem een harde duw, waardoor hij wat stappen naar achteren zet. "Back off, rotzak," roept ze. "Weet je wel wie dit is?"
"Een lekker ding," zegt hij terwijl hij in mijn ogen kijkt en op zijn lip bijt.
"Dit is Sophie Harrison," zegt Valerie luid genoeg zodat volgens mij de hele gang het kan horen. Nu kijkt iedereen in de gang naar me, zelfs Tristan lijkt geschokt.
"Ja, Harrison, knoop dat maar goed in je oren." Valerie slaat mijn kluisje dicht.
"Kom Sophie, we gaan naar de les." Ik volg haar zonder aarzelen. Die Valerie is echt een coole chick. Maar waarom lijkt iedereen zo bang als ze mijn naam horen?
Het eerste lesuur hebben we chemie. Valerie en ik zitten achteraan in de klas. De meerderheid van deze lessen heb ik al gezien, dus beginnen we te fluisteren.
"Pst, waarom kijken mensen zo geschokt als ze mijn naam horen?" fluister ik naar Valerie.
Valerie kijkt me lachend aan tot ze beseft dat ik serieus ben. "Weet je dat dan echt niet?" fluistert ze terug.
"Nee," zeg ik en kijk haar vragend aan.
"Oke, girl, wij hebben in de middagpauze heel wat te bespreken."
JE LEEST
Tussen Beats & Verlangens
Romansa~"Zonder onze kus te onderbreken, loopt hij met me een kamer binnen. Omdat ik de club goed ken, weet ik dat dit het kantoor van de eigenaar is. Hij houdt me stevig vast met één arm, terwijl hij met zijn andere arm de spullen van het bureau veegt en...
