Tussen Beats & Verlangens

| 24 |

Pov Sophie

'Excuseer meneer Harrison, we gaan bijna landen. Ik moet jullie vragen om terug in jullie stoelen plaats te nemen,' hoor ik de stewardess tegen Liam fluisteren. 

Eigenlijk had ik echt geen zin om op te staan; het voelde zo fijn om tussen zijn armen te liggen en zijn zachte ademhaling in mijn nek te voelen. Maar wanner ik voel hoe het vliegtuig iets naar voren kantelt en zachtjes begint te dalen zet Ik me vluchtig recht en neem dan plaats in een van de stoelen voorin het vliegtuig.

'Heb je goed geslapen, S?' glimlacht Max. 

'Ja hoor,' antwoord ik kort. 

Eigenlijk ben ik behoorlijk nerveus voor de landing; dit is mijn eerste keer in een vliegtuig, en het opstijgen was al behoorlijk spannend, wat me nu ook nerveus maakt voor de landing. Van de zenuwen begin ik op mijn lip te bijten.

Max zet zich naast me aan het raam en bekijkt mijn houding. "Ben je zenuwachtig?" vraagt hij met een grijns. 

Koppig als ik ben, schud ik van nee, maar ik weet beter. Mijn hele lichaam trilt nu van de zenuwen.

Zonder waarschuwing trekt Max me in een vloeiende beweging op zijn schoot. Onze gezichten bevinden zich nu heel dicht bij elkaar, en mijn hartslag gaat als een razende tekeer. Hij glijdt met zijn duim over mijn lip. 

'Babe, ik zou niets liever willen dan op die prachtige lippen van je te bijten, maar dan moet je wel zorgen dat er nog iets van overblijft.' Hij lacht naar me, en dan besef ik hoe hard ik op mijn lip aan het bijten was. Ik voel hoe ik helemaal rood word door zijn opmerking.

'Hier,' hij neemt mijn hand en plaatst deze op zijn borstkas. 'Voel je mijn hartslag?' Hij kijkt me vragend aan. 

Ik probeer me te concentreren op mijn hand, en inderdaad, na enkele tellen voel ik zijn hartslag.

'Sluit je ogen en probeer je hierop te concentreren.'

Ik doe wat hij zegt, en ik voel mijn eigen hartslag geleidelijk vertragen tot het punt waarop ik me ontspannen begin te voelen. Ik leg mijn hoofd in zijn nek en blijf me concentreren op de hartslag.

Max is de afgelopen uren zo lief geweest en ik voel me dan ook zo comfortabel bij hem. Soms vind ik het echt zo jammer dat hij geen oog heeft voor mij. Sinds het accident in de club heeft hij afstand genomen. Waarschijnlijk ook omdat hij wist dat ik nog maagd was en geen interesse had in een seut zoals ik. De keren daarna heeft hij duidelijk laten zien dat hij zijn behoeften heeft, steeds met een andere vrouw in een of ander wc hokje. Wat ze precies doen, God mag het weten. 

Hoe dan ook, hij weet dat ik hem dat nog niet kan geven, dus voor hem is het de moeite niet waard om tijd in mij te investeren. Deze gedachten maken me behoorlijk triest, maar Max is nu eenmaal buiten mijn bereik, en ik moet niet verwachten dat hij zich voor mij zal aanpassen.

'Waar denk je aan?' vraagt Max plotseling. 

Ik schrik op uit mijn gedachten en open mijn ogen. 'Niet echt iets bijzonders,' mompel ik. 

'Ben je zeker? Het leek anders niet zo,' zegt hij bedenkelijk. 

Als ik om me heen kijk, zie ik dat de privéjet stilstaat. "'Zijn we al geland?' Ik kijk verbaasd om me heen. 

'Ja,' lacht Max. 'Als je wilt, kun je nu opstaan, dan kunnen we vertrekken,' zegt hij met een brede glimlach. 

Ongemakkelijk probeer ik snel op te staan, maar doordat ik te gehaast ben, struikel ik over mijn eigen voeten en beland ik op de grond in het gangpad.

Max staat meteen lachend op en helpt me overeind. 'Heb je je pijn gedaan?' vraagt hij. 

'Euh, nee hoor,' mompel ik, terwijl ik mijn kleren rechtrek en mijn weg naar de uitgang van het vliegtuig vervolg. 

Als ik naar buiten stap, voel ik meteen de warme lucht die mijn lichaam omhult. Mijn spieren ontspannen zich, en ik laat de zon even op me inwerken. Het is nog vroeg, maar je kunt al voelen dat het een warme dag zal worden.

Voor de privéjet staat een prachtige Mercedes Cabriolet oldtimer uit vervlogen tijden geparkeerd. Terwijl ik de vliegtuigtrap afloop, zie ik hoe er een schitterende groene glans oplicht. Mijn mond valt haast van verbazing open. Ik heb altijd al een zwak gehad voor mooie auto's, maar dit is werkelijk magnifiek.

Max is ondertussen achter me komen staan. Ik voel zijn zachte ademhaling in mijn nek terwijl hij fluistert: 'Hier raak je toch meteen enthousiast van', en hij loopt langs me naar de auto. 

'Stap in, S, dan maken we een ritje over het eiland,' zegt hij en als een echte heer opent hij het portier voor me. Dit laat ik me geen twee keer zeggen, en ik neem snel plaats.

Max stapt ook in, en met een geluid van piepende banden verlaten we het vliegveld. Het duurt niet lang voordat we ons op een weg bevinden die parallel loopt aan de oceaan. Het is gewoonweg prachtig. Ik leg mijn hoofd op mijn arm, die rust op het portier, en kijk hoe de zon verder opkomt. Ik laat de wind door mijn haren waaien en kijk uit over de oceaan.

Max draait de volumeknop nog wat hoger, en zomerse deuntjes vullen de auto. Ik zing luidkeels mee en laat mijn hand door de lucht bewegen. Even vergeet ik alle ellende van de afgelopen uren. 

'Dit is Ibiza, S. Laat je gaan, hier kan alles,' glimlacht hij als hij ziet hoe mijn ogen stralen van geluk.

Ik steek mijn armen in de lucht en roep luid: "Whoeheeeew!" 

Max lacht hard en geeft wat extra gas, waardoor de auto nog sneller over de weg rijd. Maar het voelt goed, bij hem voel ik me veilig.

Een kwartiertje later arriveren we bij een imposante villa boven op een heuveltop. We rijden de lange, steile oprit op. 

'Wat een prachtig huis,' fluister ik bewonderend.

'Ik heb wat geschoven met de planning en ervoor gezorgd dat we twee dagen rust hebben,' vertelt hij. 

Ik geef hem een dankbare blik en loop in de richting van het terras van de villa. Vanaf hier heb je een adembenemend uitzicht. Je kunt niet alleen ver de oceaan in kijken, maar ook over het uitgestrekte landschap.

'Waar denk je aan, S?' vraagt hij. 

'Ik dacht dat Ibiza een feesteiland was. We zijn tot nu toe alleen maar kleine dorpjes en prachtige natuur tegengekomen.' 

Een glimlach verschijnt op zijn gezicht. 'Ibiza heeft eigenlijk twee kanten: de rustige kant en de feestkant. Ze liggen niet ver uit elkaar, maar wel ver genoeg om rust te vinden. Ik dacht dat je dat wel zou kunnen gebruiken tussen al dat feesten door,' legt hij uit.

'Zullen we dan straks even de planning voor de komende dagen doornemen, zodat je weet wat er allemaal op het programma staat? Daarna kunnen we gaan lunchen op het strand en misschien zelfs wat gaan surfen,' stelt hij voor. 

'Surfen?' zeg ik met enige aarzeling.

'Ja, surfen, S. Maar laten we eerst de planning doornemen,' zegt hij.

We nemen plaats aan de eettafel terwijl Max de planning op zijn laptop met me bespreekt. Hij heeft alles uitstekend geregeld en er staan enkele bekende clubs op waar ik altijd van gedroomd heb om op te treden, zoals Ushuaïa. Hier hebben alle grote dj's gespeeld, zoals Lost Frequencies, Charlotte De Witte, Steve Aoki, en nog veel meer.