~"Zonder onze kus te onderbreken, loopt hij met me een kamer binnen. Omdat ik de club goed ken, weet ik dat dit het kantoor van de eigenaar is. Hij houdt me stevig vast met één arm, terwijl hij met zijn andere arm de spullen van het bureau veegt en...
In de namiddag valt onze laatste les weg, de vervangende leerkracht zegt dat we nog niet naar huis mogen en onze tijd nuttig moeten besteden met zelfstudie.
Valerie kijkt me grijnzend aan en fluistert: 'Pak je spullen, ik weet iets leuks.' Ik doe wat ze zegt en we sluipen samen de klas uit.
Valerie neemt me terug mee naar de tribunes van het Football veld, 'voilà, dit is toch een leukere plek voor zelfstudie.' Ze kijkt geamuseerd naar het voetbalteam dat aan het trainen is.
Ik moet lachen, 'zelfstudie' noem jij dit? Ik noem het eerder "oogstrelende afleiding."
'Ook goed,' lacht ze terug.
We kijken met veel plezier naar de jongens. Valerie steekt een sigaret op. 'Wil je ook eens trekken?' vraagt ze.
'Wel ja', ik ben geen vaste roker, maar af en toe durf ik wel een sigaret te roken, een gelegenheidsroker ook wel gezegd.
Met mijn ogen op het team gericht en de sigaret aan mijn lippen, zie ik dat de jongens ons in de gaten krijgen.
We horen de football captain zeggen: 'Mannen, we hebben gezelschap. Misschien moeten we de dames eens een kleine show geven.'
Ik moet al blozen als alle mannen onze kant opkijken.
'Klaar, mannen,' roept Tristan.
De voetballers komen richting de rand van het veld en trekken allemaal hun T-shirt uit. Om ons te plagen spannen ze hun spieren op en geven ons een kleine show. Valerie geniet met volle teugen en moedigt de mannen aan.
Ik kijk verlegen rond. Damn, dit zijn echt wel de knapste jongens van school die hier nu allemaal in hun bloot bovenlijf staan te paraderen. Hun gespierde bovenlichamen zijn bezweet en glinsteren lichtjes in het zonlicht. Bij sommigen kan je zelfs hun sexy V-lijnen zien. Ik bijt op mijn lip en trek Valerie terug op de bank.
De mannen knipogen nog eens en lopen dan richting de kleedkamers.
'De show is afgelopen,' lacht Valerie,'dus dat wil zeggen dat wij ook naar huis mogen.'
Ik doof de sigaret en volg haar van de tribune.
---
Als we door de gang richting de schooluitgang lopen, passeren we de kleedkamer van het team. Wanneer we langslopen, roept iemand ons na. Het is Tristan, die in de deuropening van de kleedkamer staat. Hij staat weer in zijn bloot bovenlijf, maar nu enkel met een handdoekje rond zijn middel.
'Ik hoop dat jullie ervan genoten hebben, ladies,' roept hij met een knipoog, waarna hij weer de kleedkamer ingaat.
Valerie en ik moeten uitbundig lachen, maar lopen dan verder.
Als we door de uitgang van de school lopen, sta ik oog in oog met Max. Hij leunt tegen de voorkant van zijn zwarte BMW X6. Alle meisjes kijken in zijn richting en je ziet dat ze hem superknap vinden. Ik moet ook toegeven dat hij er superknap uitziet.
Hij draagt een lichtblauw kostuum met een wit hemd waarvan hij de knopen wat dieper openlaat, zodat je zijn gespierde borst goed kan zien. Hij draagt een groot, duur horloge en een zwarte zonnebril.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Wat komt hij hier doen?' vraagt Valerie verbaasd. 'Geen idee, we zullen het zo wel horen,' antwoord ik terwijl ik boos op hem afloop.
'Wat doe jij hier?' vraag ik kort.
'Kalm, S. Ik kom je naar huis brengen,' zegt hij.
'Dat is niet nodig,' zeg ik kort, ik rij met Valerie mee.
'Nee, dat doe je niet,' zegt hij nu boos en grijpt mijn pols als hij ziet dat ik aanstalten wil maken om naar Valerie's auto te wandelen.
De jongens van het footballteam zijn ondertussen ook buiten gekomen en volgen nauwlettend ons gesprek.
'Kom Sophie, doe nu niet moeilijk en stap gewoon in de wagen. We moeten nog van alles bespreken,' dringt hij aan.
Tristan heeft zich ondertussen achter me geplaatst. 'Gast, als ze niet met jou mee wil, laat haar dan,' zegt Tristan.
Max trekt me nu achter zich en zet een stap naar voren richting Tristan. Van wat ik kan zien, zie ik dat hij zijn vest opzij schuift, waardoor Tristan een stap achteruit zet.
'Sorry Sophie, je staat er alleen voor,' roept Tristan me nu bang toe.
Max draait zich kort naar me om. 'En nu jij! Ik heb het wel gehad voor vandaag,' zegt hij kwaad. Hij duwt me richting de passagiersstoel en opent het portier voor me. Bang voor zijn reactie stap ik in zonder nog iets te zeggen of tegen te stribbelen.
Vanuit de auto kijk ik verdrietig naar Valerie. Ze begrijpt mijn blik en stapt ook in haar auto. De rit naar huis is stil en ongemakkelijk.
'Sophie, het spijt me,' zegt hij ineens doodkalm. 'Als je nu gewoon naar me luistert, dan hoef ik me helemaal niet zo te gedragen. Ik probeer echt lief te zijn, maar je bent zo verdomd koppig.'
'Koppig?' onderbreek ik hem, je komt me letterlijk kidnappen en ik ben dan koppig? Ik was echt wel thuisgeraakt hoor,' snauw ik naar hem.
'Sophie, of je het nu wilt of niet, ik ben ook nog steeds je manager. Ik moet ten allen tijde weten waar je bent en met wie,' zegt hij streng.
"Dat hoef je niet," snauw ik nogmaals, "je bent een Ma-na-ger! Jij moet mijn optredens regelen en voor de rest heb je niets met me te maken", zeg ik kwaad.
"Mmh, dat is niet helemaal correct," grijnst hij.
"In je overeenkomst staat dat ik niet alleen verantwoordelijk ben voor je optredens, maar ook voor je veiligheid en welzijn. Het is mijn taak om ervoor te zorgen dat jij je volledig op je muziek kunt concentreren, zonder je zorgen te maken over andere zaken."
Ik rol met mijn ogen, maar van binnen weet ik dat hij gelijk heeft. Het is niet altijd gemakkelijk om te accepteren dat hij als manager nu wel best veel heeft te zeggen over mij.
"Trouwens, ik heb je nog twee optredens geboekt dit weekend," vervolgt hij.
"Vrijdagavond vliegen we met de helikopter naar Philadelphia, daar heb je je eerste set in een splinternieuwe club. Zaterdag draai je terug in The Underground in New York, iets dichter bij huis."
Ik kijk hem verbaasd aan. Hoe heeft hij dat zo snel kunnen regelen? Was hij dan misschien toch serieus als mijn manager?
Ik heb dit weekend even kunnen doorschrijven! Ik probeer dit zoveel mogelijk aan te houden en jullie zo snel mogelijk te update met nieuwe verhalen.
