| 17 |

37 0 0
                                    

Weken gingen voorbij en mijn leven als DJ Sophix leek steeds meer op een spannend avontuur. Door de weeks was ik druk bezig op school, maar in het weekend stond ik achter de draaitafels op diverse optredens, dankzij de inzet van Max. 

Hij deed zijn uiterste best en regelde voor mij wel 3 tot 4 boekingen per weekend. Hierdoor werd ik steeds populairder. Mensen op school begonnen mij zelfs aan te spreken als DJ Sophix.

Ondanks de successen merkte ik echter dat er iets aan de hand was met Max. Hoewel hij als manager de boekingen, het vervoer en de betalingen regelde, gedroeg hij zich steeds afstandelijker naar mij toe. 

Het voelde alsof hij me probeerde te ontwijken. Gelukkig had ik steun aan Valerie en Bram, die altijd voor me klaarstonden en me door dik en dun steunden.

---

Valerie en ik lopen door de gang van de school op weg naar onze chemieles. 

"Hey Sophie, wacht even," toen ik achterom keek zag ik dat het Tristan was. 

"Ik ga alvast plaats houden in de klas," knipoogde Valerie en ze liep verder.

"Hey Tristan," begroette ik hem vriendelijk. 

"Ehm Sophie, ik zou je iets willen vragen. Wel, het zit zo: ik weet dat je me een player vindt, maar misschien kan je me toch leren vertrouwen. Niet dat je een reden hebt om me niet te vertrouwen," ratelde hij af.

"Tristan, wat wil je nu eigenlijk vragen?" onderbrak ik hem.

"Wel, zou je misschien met mij op date willen gaan? Je had gezegd dat je mij een kans zou geven als ik me zou bewijzen," zei hij terwijl hij met zijn hand in zijn nek wreef.

Ik keek hem verbaasd aan. Dat had ik inderdaad gezegd, maar ik wist niet dat hij serieus zou zijn.

 "Wel, wat denk je ervan?" vroeg hij, terwijl hij recht in mijn ogen keek.

"Oké, goed. Morgenavond om 6 uur kom je mij maar ophalen," zei ik en gaf hem een knipoog, waarna ik verder liep.

Tristan was best knap, dat kon ik niet ontkennen, en ja, hij was een player, maar de laatste tijd had hij zich inderdaad wel gedragen. Dus vond ik het niet meer dan eerlijk dat ik hem een kans gaf. Max had trouwens toch geen oog meer voor me, dus daar hoefde ik ook geen rekening mee te houden. Elk weekend had hij een andere meid, nooit lang, maar ergens kwetste het mij wel.

Toen ik naast Valerie ging zitten, keek ze me benieuwd aan. "Waar ging dat over?" grinnikte ze.

"We gaan blijkbaar op date," lachte ik haar toe. De leerkracht riep dat ze met de les begon en dat we moesten opletten. We draaiden allebei ons hoofd naar het bord en volgden de les.

----

"Wat ga je morgenavond dan eigenlijk doen?" vraagt Valerie nieuwsgierig tijdens de lunch. "Dat weet ik niet, ik heb gewoon gezegd dat hij me om 6 uur moet komen halen," antwoord ik. 

"Ouh, mag ik je komen klaarmaken?" smeekt ze. Valerie gaat altijd mee naar elke DJ-set, ik lach erom dat ze mijn roadie is. Maar eerlijk gezegd kan ik haar ook niet missen en ik heb veel steun aan haar, vooral als het aankomt op mijn outfits en looks.

"Oke," knik ik en ze slaakt een gil, "yeeey!"

---

De tijd ging zo snel, vanavond al had ik afgesproken met Tristan. Ik ben eigenlijk best zenuwachtig. 

De schoolbel gaat en daarmee is de schooldag afgelopen. Valerie trekt me bij mijn arm. Met onze armen in elkaar gekruist lopen we naar mijn auto. 

"Tot straks," hoor ik Tristan nog roepen. 

Tussen Beats & VerlangensWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu