Tussen Beats & Verlangens

| 16 |

Ik begin aan mijn dj-set in de splinternieuwe club. Het is duidelijk dat dit een exclusieve plek is voor de allerrijksten. Als voormalig serveerster in clubs kan ik aan bepaalde details zien dat hier veel geld omgaat. Flessen van €60.000 passeren alsof het niets is, de tafeltjes zijn rijkelijk bezaaid met cocaïne en de clubdanseressen zijn gekleed in schitterende diamanten. 

Bram, de bodyguard, Max en Valerie staan achter me in de dj-booth. Ik moet een set van 3 uur draaien, best lang maar op zich geen enkel probleem.

Ik bouw de muziek rustig op en zie dat mensen richting de dansvloer gaan. Als ik de bassen versterk, wordt het voor hen moeilijk om stil te blijven staan. Na een 30 tal minuten staat de dansvloer goed gevuld en de meiden proberen hun meest verleidelijke dansmoves te laten zien. Waarschijnlijk hopen ze hiermee de aandacht van een of andere miljonair te trekken.

Het voelt geweldig om achter de draaitafels te staan en de energie van het publiek te voelen. Ik geniet ervan om de mensen te zien dansen en plezier te hebben op de beats die ik draai. Het is een unieke ervaring om de sfeer in de club te beïnvloeden en mensen samen te brengen met muziek.

Tijdens mijn set merk ik dat Max en Bram een oogje in het zeil houden. Ze staan discreet aan de zijkant van de dj-booth, maar ik voel hun steun en aanwezigheid. Het geeft me een gevoel van veiligheid, wetende dat ze er zijn om me te beschermen.

Na een tijdje voel ik de adrenaline door mijn aderen stromen en ga ik helemaal op in de muziek. De tijd lijkt voorbij te vliegen, en voor ik het weet, Is mijn eerste anderhalf uur voorbij. Ik merk dat het publiek nog enthousiaster wordt en ik voel me in mijn element.

Tegen het laaste uur van mijn set neem ik even een korte pauze om wat water te drinken en mijn dankbaarheid uit te spreken naar het publiek. Ze reageren enthousiast, en ik glimlach breed terwijl ik mijn handen in de lucht steek om hen aan te moedigen.

Terug achter de draaitafels voel ik de muziek door me heen stromen en geef ik alles wat ik in me heb. Het is een intense, maar heerlijke ervaring. Het publiek danst en juicht en de energie is geweldig.

Als ik even vluchtig achter me kijk, zie ik dat Max niet meer in de booth staat. Ik laat mijn ogen over het publiek glijden, op zoek naar zijn aanwezigheid. Ik glimlach wanneer ik hem zie, maar die glimlach verdwijnt direct als ik zie waarmee hij bezig is.

Liam staat te praten met een chique geklede man. Aan zijn houding te zien, lijkt het erop dat deze man hier een belangrijke functie heeft, misschien wel de manager van de club. Plotseling schudden ze elkaars hand en Max loopt naar een staan tafeltje dicht bij de dansvloer. Een van de schaars geklede meiden loopt naar hem toe en fluistert iets in zijn oor.

Mijn hart krimpt ineen wanneer ik zie hoe intiem ze beginnen te dansen, en zijn handen glijden vlot op en neer over haar lichaam. Ik voel mijn woede koken, maar ik probeer me te concentreren op mijn set. 

Wat een eikel was hij! Max neemt het meisje op een gegeven moment bij de hand en ze lopen richting de toiletten. Iets in me breekt, en ik voel niet langer woede, maar verdriet. Ik weet dat ik bot tegen hem was geweest, maar betekende ik dan niets voor hem? Blijkbaar niet, ik was waarschijnlijk maar een van de zovele anderen geweest.

Na mijn laatste nummer voel ik een mengeling van uitputting en verdriet. Ik kijk naar Bram en Valerie, die allebei breed glimlachen. Valerie komt naar me toe en geeft me een dikke knuffel.

"Je was geweldig, Sophix!" zegt Valerie opgetogen. "Ik heb nog nooit zo'n geweldige dj-set gezien!"

Bram, die normaal vrij serieus is, glimlacht warm naar me en zegt: "Je hebt een geweldige vibe neergezet. Het publiek hing aan je lippen." Het verbaast me dat hij überhaupt iets zegt, hij leek altijd een man van weinig woorden.