Tussen Beats & Verlangens

| 22 |

"Sophie, ik vind je echt leuk, en ik weet dat jij mij leuk vindt," zegt hij terwijl hij ondertussen de knoopjes van het hemd losmaakt. 

"Geef me gewoon wat meer van je, en dan maak ik jou ook gelukkig. Je bent zo geil, en ik ben het beu om te wachten." 

Plotseling drukt hij zijn lippen op de mijne en duwt zijn tong bij me naar binnen. Met zijn ene hand knijpt hij in mijn borst, terwijl hij met de andere hand op mijn rug ervoor zorgt dat ik niet weg kan.

Ik probeer hem een harde duw te geven, maar zonder succes. Hij blijft me betasten, en ik kan geen kant op. Zonder erover na te denken, geef ik hem met mijn knie een zo hard mogelijke stoot tussen zijn benen, recht op zijn edele delen. Hij bukt in elkaar en laat zijn grip even los. Ik besluit ervandoor te gaan richting de tribune, maar voordat ik het weet, grijpt hij me weer bij mijn pols.

"Jij vuile trut!" roept hij in mijn gezicht. 

Doordat hij me abrupt loslaat, verlies ik mijn evenwicht en val ik op de grond in de modder. Hij komt dreigend over me staan, en ik bereid me voor op een klap, maar plotseling word hij van me weggetrokken. 

In een flits zie ik Max hem een paar rake klappen recht in zijn gezicht geven. De tranen stromen over mijn gezicht, en mijn ademhaling is zeer kort en paniekerig. Als ik uiteindelijk zie hoe Tristan op de grond valt, merk ik dat Max over hem heen buigt.

Ik ben zo bang dat Max te ver zal gaan, maar aan de andere kant ben ik zo opgelucht dat Tristan roerloos op de grond ligt. 

"Als je haar met een vinger aanraakt, of überhaupt nog maar naar haar wijst, kom ik je persoonlijk van kant maken," brult Max.

Zijn woede is intens, Tristan geeft een korte knik om te laten zien dat hij het verstaan heeft en kruipt tot een klein bolletje.

Max richt nu zijn blik op mij. Ik schrik even als ik zie hoe donker zijn ogen staan. Mijn reactie laat Max beseffen dat ook ik zijn woede opmerk, en hij veranderd zijn blik en kijkt me bezorgd aan.

Hij had Tristan flink aangepakt waardoor zijn bovenlichaam lichtjes bezweet was. Zijn buikspieren glinsteren van het beetje zweet en even besef ik terug hoe knap hij is. Ik daarin tegen of beter gezegd zijn hemd, hangt vol modder. 

Zonder iets te zeggen tilt hij me als een prinses van de grond. Terwijl hij me in zijn armen over het veld draagt richting de parkeerplaats, voel ik mijn ogen zwaar worden. Deels door de drank, misschien wel flink wat, maar ook door de spanning en stress.

"Je bent veilig nu, babe," fluistert Max. Als reactie leg ik mijn hoofd tegen zijn borstkas. Zijn armen om me heen geven me zo'n veilig gevoel dat ik besluit mijn ogen helemaal te sluiten. Ik voel nog vaag hoe hij me in de auto plaatst, maar verder wordt alles zwart en stil.

---

"S, we zijn er," fluistert hij in mijn oor. Mijn hoofd voelt zwaar aan, en als ik voorzichtig mijn ogen open, merk ik dat ik aan de passagierskant van zijn auto zit. Hij heeft een dekentje om me heen geslagen en haalt dat voorzichtig van me af. Als hij me wat ruimte geeft om rechtop te gaan zitten, besef ik langzaam dat we niet thuis zijn.

Wanneer hij nog een stap opzij doet, zie ik een privéjet waar de crew op ons staat te wachten. Een andere man laadt onze bagage, die met een andere wagen was toegekomen, in het vliegtuig.

Verbaasd kijk ik hem aan. Hij knikt begrijpend. "Met de avond die jij achter de rug hebt, leek het me beter dat we meteen richting Europa vertrokken. Zo kun je wat slapen en morgen nog wat uitrusten en genieten van een beetje vakantie."

Mijn moeder en Thomas waren enkele dagen geleden al op vakantie vertrokken, dus ze zouden het verschil inderdaad niet merken. Ik geef hem een kleine knik en probeer uit de auto te stappen. Maar zodra ik mijn voeten op de grond zet, zak ik door mijn benen.