Mahkum Hisler | ARA VERİLDİ

22. Bölüm: görev

Sellam.

Sınırımız 60 oy ve 120 yorum

Pehlivan karakteri erkek 🫂

22. BÖLÜM
GÖREV

Gözlerimi açana kadar bir kabusun içinde hapsolmuş gibi hissediyordum.
Bilinmeyen şehirlerin adım atılmamış sınırlarında kaybolmuş gibi, 

Soluklarım kendi kulağıma ulaşıyordu.
Sesimi duyabiliyordum.
Ama tek ben duyuyordum.

Varlığımı kimseye hissettiremiyordum.

Sinanın sesi ile irkilerek daha çok duvara yaslandığımda cihan ile bu yakınlığımız. Yutkunmama neden oldu.

"Cihan, " Dediğimde kapalı gözlerini açarak bana sırtını döndü.

"Geldin mi? " Diye sinan a sorarken, sinan da anlık bir duraksama ile "geldim? " Demişti sorar gibi,

Sinan elindeki iğneyi cihana uzattığında cihan ellerimdeki ellerini çekerek iğneyi almıştı.

Sinan kafasını sağa doğru eğerek benimle göz göze geldiğinde bir gülümseme kondurdu dudaklarına,

"Daha iyi misin? " Diye sorduğunda ise ben başımı sallayarak onayladım.

"İyiyim sağ ol her şey için, "  Dediğimde sesim nedeni bilinmez bir şekilde kısık çıkmıştı.

"Ne demek iyi ol yeter de, " Diyerek bakışlarını cihana çevirdi. "Kızın önünden şekilde göreyim bir kızı geçmişsin önüne kimden saklıyorsan görmediğimiz şey sanki... " Sinan söylenirken cihan elindeki şırıngayı kontrol ederek yatağına oturdu.

"Gel liyan, " Dediğin de bende duvarın dibinden hareketlenerek yatağa gidip yanına oturdum.

"İğneden korkmuyorsun değil mi? " Diye sorduğunda başımı olumsuz anlamda salladım.

"İstersen sinan da yapabilir bizim sağlıkçımız o, " Diyerek sinan a övgü dolu bakışlar gönderdiğinde "fark etmez, " Demiştim. Kork muyordum sonuçta minik bir şeydi,

Cihan üzerimde olan kazağın yaka kısmını çekiştirerek omzumu ve kolumu açtığında iğneyi ayaralamaya koyulmuştu. Bakmak istemeyerek bakışlarımı sinana çevirdim.

Ona bakmam ile gülümsedi.

"Korkuttun bizi kız, " Dediğinde bende yüzüme bir tebessüm kondurdum. "Siz korkmayı bir de bana sorun, " Dedim.

"Hep böyle mi oluyorsun?" Diye yeni bir soru sorduğunda "çoğu zaman,"
Diye geçiştirdim.

"Psikolojik sanırım, " Dediğinde ise "sanırım." Demiştim

"Liyancım her zaman gelip bana anlatabilirsin bir yolunu buluruz. Böyle krize girmene falan gerek yok, " Dediğinde amacı beni güldürmekti. Ama yine de "anlıyorum." Diye karşılık verdim.

"Ciddiyim bu arada iki yıl psikoloji okudum." Dediğinde şaşırmıştım.

"Gerçekten mi? " Dediğimde başını olumlu anlamda salladı.

"İki yıllık var mı ki? " Dediğimde başını olumlu anlamda salladı. "Var tabi, "

"Hıı, " Diye mırıldandım. Onaylar şekilde cihan ise iğneyi yapmıştı biz sinan ile konuşurken. Koluma bastırdığı pamuğu ben devre alarak bastırmaya devam ederken sinan a da "neden psikolog olmadın? " Diye sordum.