Mahkum Hisler | ARA VERİLDİ

18. Bölüm: Tavşan

Bölüm şarkıları <3

Ve yorum yorum yorum

Can - Bu tepe pullu tepe
Cem karaca- ceviz ağacı
Erkin koray- çöpçüler
Erkin koray- seni her gördüğümde

18. Bölüm

~ tavşan

Cihan ağrıyan omzunu eli ile ovuşturarak yerinde doğruldu. Etrafına bakınarak omuzlarını geriye atarak esnedi.

Batmak üzere olan güneşe baktığında kaşlaru çatıldı. "Sikerim böyle işi. " Ağız içinde küfür ederek eli kapının kulpuna gitti.

Uyku sersemliğini atmış bir şekilde araban zıplayarak inmiş, kapıyı sertçe kapatmıştı.

Liyan'ın geleceğinden emin bir şekilde binmişti arabaya, bile isteye biraz gözlerini dinlendirmek amacıyla uyumuştu.

Gece tekrar uzun bir nöbet tutmak zorundaydı.

Mandalina bahçesine girerek etrafına bakarak 4. Sıraya yönelmişti.
Yürürken etraftan gelen köpek sesleri ile kaşlarını çattı.

Bu saatte diye mırıldanarak liyanı bıraktığı, 12. Ağacın önüne geldi, yerde olan mandaline kabukları yüzünde bir tebbesüm oluştururken liyanı göremedi için etrafına bakınmıştı.

"Liyan! " Diye seslendiğinde sesi yankı yaparak tekrar kulaklarına ulaşmıştı. Etrafına bakarak diğer sıralara bakınarak liyanın adını seslenmeye devam ediyordu.

Mandalina bahçesinin son sırasına kadar gitmiş, hala liyanı bulamamıştı.

İsmini seslenmeye devam ederek son sırada ararken, duyduğu sese dikkat kesildi.

"Cihan... " gelen mırıldanma ile cihan sağ tarafına döndü. "Buradayım." Diyen liyan'ın sesini bir kez daha duyduğunda gözlerini iki tarlanın arasında olan ceviz ağacına çevirmişti.

"Ben inemedim. " Diyen liyan ile ceviz ağacının dalında, ağaca sarılu bir şekilde oturan liyanı görğnce kaşlarını çattı. " Ne işin var orda? " Diyerek ağacın yanına gitmişti hızlıca başını kaldırarak liyan a baktığında liyan dudaklarını büzmüş bir şekilde kendisine yardım etmesini beklediğini görünce üst dudağı kıvrılmıştı.

Liyan "Kurtarır mısın beni? " Diye sorduğunda cihan başını olumlu anlamda sallamış, kollarını yukaru doğru kaldırmıştı. "Atla hadi. " Dediğinde liyanın gözleri korku ile büyümüş "saçmalama! " Diyerek korkusunu belli etmişti.

Cihan her ne kadar gülmemek için kendi ile savaş versede, bu son dediği ve mimikleri ile istemeden de olsa gülmesine sebeb olmuştu. Elinin birini burnunun kemerine koyarak gülmeye devam ederken. Liyan ise hâlâ kendisini kurtarmasını bekliyordu.

Cihan kendisini toparlamak amacı ile başını iki yana sallayıp " Sinan'ı bile tutuyorum seni mi tutamayacağım?" Diyerek tekrar kollarını havaya kaldırdı. "Atla hadi, " Dediğinde liyan başını olumsuz anlamda salladı.

" Sinan da mı ağaçta kaldı? " Dediğinde cihan tekrar gülme isteği ile dudaklarını birbirine bastırdı.

"Kalmadı." Diyerek ellerini indirdi.