Kitaplarımın çalınması kopyalanması halinde hukuki işlem başlatılacaktır.
Askeri kurgudur.
Gece yarısı sevdiği adam tarafından dağ başına teröristlerin inine bırakılan liyan eker. Karakola gitmek için o yoldan geçen üsteğmen cihan dağkır
Sonun, s...
Kitabımızın büyümesi için arkadaşlarınıza önermeyi ve okunma listelerinize ekler misiniz? 🎠
Okumak istediğiniz sahneleri dm ya da yorumlara yazabilirsiniz.
Yukarıdaki müziği açalım açalımmm 🌪️
Instagram hesaplarım 🌊 @llsolita @solita.wattpad
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Vatan sağ olur elbet, biz ölürsek...
"Hassiktir." Cihan ın küfürü ile ona döndüğümde kaşlarını çatmış kıstığı gözleri sürekli etrafta dolaşıyordu.
" Bir şey mi ol-" konuşmam ile varlığımı yeni fark etmiş gibi bana döndü bakışları susmamı sağlar iken etrafını hızlı bir şekilde göz gezdirerek bana doğru eğilerek başını dizlerimin üzerine koydu.
Bir eli koltuğun hala direksiyonda dururken bir elinide koltuğun altına götürdü bi anda koltuk öne doğru gidince cihan da vakit kaybetmeden kalkarak emliyetkemerimi çıkararak " koltuğun arkasına." Demişti. Ve bu hareketi sadece 27 saniye sürmüştü ve araba 27 saniye boyunca ilerlemeye devam etmişti. Sanki daha yeni yeni aklım başıma geliyormuş gibiyken cihan bu sefer bağırarak "hadi." Demişti. Elim arabanın kulpuna giderek kendime doğru çekmiştim. Arabanın kapısını açtığım sırada araba ani bir frenle durmuştu. Asfalt lastikleri yakarken. "Sikerim." Diyerek dişlerinin arasından konuşan bu cihandan biraz da olsa korkmaya başlamıştım.
Uzanarak açtığı kapıyı kapattığın da " Araba hareket ediyor kızım!... Ortadan geç arkaya hemen." Bulunduğumuz konum panik atak geçirmem için uygun olsa da içinde bulunduğumuz zaman buna hazır değildi ben bu krize hazır değildim.
"Geri çekilir mi-" sözlerimi ağzıma tıkarak! Geri çekildiğinde koltuğa yapışık bir şekilde kala kalmıştım.
" Ben gitmek istiyorum." Tamam. yeri değildi ama bu ortamda da kalmak istemiyordum.
" Arkaya geç hadi" vaktimiz yok diyerek ayağını frenden çekmiş ve yola devam etmişti.
Ben ise olduğum yerde duruyordum. "Hadi liyan duracak vakit yok!" Dediğinde bu sefer ortadan arka tarafa geçmiştim. " Koltuğun arkasına yere otur." Emrine karşılık içimden milli küfrümü 'it herif' diyerek meğer ne kadar kabaymış ben fark edememiştim.
Az önce öne çektiği yolcu koltuğunun arkasına yerleşerek ellerimi bacaklarıma sardım. Bakışlarını yoldan ayırarak arkaya bana bakarak tekrar bakışlarını yola çevirdi.
"Ellerini bacaklarından çek." dediğinde sardığım kollarımı gevşeterek ondan gelecek ikinci komutunu bekledim. Bu sefer "Kulaklarını kapat." Dediğinde kaşlarımı çatmıştım. Ara ara bana dönen bakışları yüz ifademi yakalamış olacak ki "hadi liyan kapat kulaklarını!" Dediğinde ellerimi kulaklarıma götürerek kapattım.
