Mahkum Hisler | ARA VERİLDİ

44.Bölüm: Hazırlık

Selam.

Cihan derin bir nefes vererek Liyanı daha sıkı sardı. Hızla inip kalkan göğsü hâlâ endişeyle çarpıyordu.

"İyisin." Diye fısıldadı.
Kendi kendine tekrar ediyor. Kendini sakinleştirmeye çalışıyordu. "İyisin."

"İyisin. "

Duvar kenarına doğru giderek Liyanı kapıya doğru çevirmiş kendisi sırtını duvara yaslamıştı.

Yavaşça yere çökerek yere oturdu.
Liyanı da kucağına oturttu. Saçlarını yavaş yavaş okşarken "güzel kızım. " Dedi Liyanın başını biraz daha göğsüne bastırdı. "Neden kilitliydi kapı, " Dedi soluk soluğa

Ardından Liyanı göğsünden kaldırarak yanaklarını avucunun içine aldı. İki eli de Liyanın yanaklarında baş parmağı ile okşarken kendisine bakmasını sağlıyordu.

"Biri mi kilitledi. Söyle bana bebeğim hadi kim yaptı? "
Cihan Liyanın öksürmekten kızaran yüzüne baktı. Ardandan Liyanın yüzüne yapışan saçları geriye itti.

Boynunu açığa çıkararak herhangi bir iz var mı diye baktı.

Liyan Cihanın bu kadar endişeli olmasına üzülmüştü. Gözünden bir damla yaş düşer düşmez. Cihan hızla sildi.

"Ağlama bebeğim. " Dedi naif bir şekilde "kimin yaptığını söyle sadece, " Dediğinde bir cevap beklercesine Liyanın gözlerine bekliyordu. Liyan, "Cihan." Diyerek ağlamaya başlaması ile gözleri seyirmişti.

Liyan hızla Cihanın boynuna sarıldı.
Tekrar, "Cihan." Diyerek daha şiddetli ağlarken. Cihan kapısı açık kabinlerde gözlerine gezdirdi. Ardınan başını kaldırarak lavabonun penceresine baktı. Belkide sesini duyduğu için kaçmış olduğunu düşünsede kapalı olan pencere ile afalladı. Kapıya baktığında kapının arkasına takılı olan anahtara ilişti gözleri.

"Bebeğim... " Diyerek gözlerini yerdeki hala ucu yanan sigaraya çevirdi.

"Biri mi vardı senin yanında? Ne oldu anlat bana korkutma beni daha fazla,"
Dedi hâlâ sakinleşemiyordu.

"Cihan. Ben kilitledim kapıyı tek başımaydım burada arkamdan biri gelir diye korktum. " Dedi başı Cihanın boynunda gizliyken

Ağlamasının sebebi ise korkmasıydı.

"Cihan sigarayı ben içtim. " Dedi utanarak, sesi ağladığı için boğuk çıkıyordu ve de buruk

"Sen mi İçtin. " Dedi Cihan

Liyan başını kaldırarak Cihana baktı.
"Özür dilerim. Bir daha asla ama asla yapmayacağım. " Diyerek Cihanın gözlerine baktı. "Hiç sözünden çıkmayacağım. Hep söz dinleyeceğim. Yemin ederim. "

"Liyan." Dedi Cihan

"Benim yüzünden. " Dedi ardından.
"Ben içtim hep senin yanında ben özendirdim seni, " Diyerek Liyanın bedenini daha sıkı sardı.

"Tabi ya, " Dedi isyan eder gibi
"Ben sigara içerken süt içecek halin yoktu benim yüzümden oldu. " Liyanın yüzü tekrar avuçları arasına aldı. Yüzünün her bir yerine sayısız öpücük kondurdu.

"Ben özür dilerim bebeğim. "

"Cihan deme öyle, " Diye mırıldandı Liyan suçlulukla

"Ben taktım mı takıyorum biliyorsun. Sen selinin içmesine izin verince onu biraz kıskandım." Bu söylediğine Cihan şaşırmıştı. "Hayır, sevgilim. " Dedi.

"Benim güzel sevgilim." Diyerek saçlarını sevdi. "Selini kıskanman gerekecek hiç bir şey yok, onun elinde olan bütün imkanlara sende sahipsin." Demişti ama Liyanın bahsettiği kıskançlık böyle bir şey şey değildi. Onun gibi olmak istiyordu. Kendinden emin. Serseri bir kız