Mahkum Hisler | ARA VERİLDİ

13.Bölüm:Seni yanlış anlarsam, söyle bana

Cihan artık Albayrak değil Dağkır oldu 🍂

Bölüme geçelimmm.
4 bin 800 kelime 💜

13. Bölüm
~seni yanlış anlarsam söyle bana

"Sen iyi misin. " Diyerek iki adımda gelen cihana sadece omuz silktim.

Silahı atmak ile iyi yapmıştım. Ben silahtan ne anlardım da elime veriyordu. Madem çok değerliydi silahı vermeseydi.

"O silahın üzerime kayıtlı olduğunu biliyorsundur inşallah. " Dediğinde tekrar omuz silkmiştim.

'Sabır. ' çekerek "yürü." Diye söylenerek üzerimdeki mavi kazağın omuz kısmından tutarak çekişti.

" Ya ne yapıyorsun ya bıraksana kendin git bul." Diye ufak çaplı isyanım dan sonra kazağımdaki elini çekerek bir kaç adım önüme geçti.

" İyi ben gelene kadar sağ kalmaya çalış bir şey olursa seslen derdim ama malum metrelerce aşağıda olucam yetişemem boşa kendini yorma. " Diyerek ilerlemeye başladığında bu aksi tavrına sadece silahı atmamdan dolayı olduğunu sanmıyorum aksi şeytan içine girmiş olmalıydı.

Önden hızla yürürken ona ayak uydurmaya çalışıyordum.

Şu haline çok sinir olmuştum saatler önce birini öldürmüştü. Ona rağmen hayatına devam edebiliyordu.
İnsanın birazda olsa içi burkulurdu neredeyee onun yerine ben oturup vicdan azabı çekecektim.

Aşağı inen dik patika yolda toprak kaymasın diye ayağı ile yan basarak iniyordu. Bir elini sağa doğru uzatmıştı. Muhtemelen ben düşersem tutmak içindi.

Onun ayak izlerini takip ederek bastığı yerlere basarak yürüyordum.

" Ben sana yeni silah alsam?" Dediğimde arkasına dönerek bana baktı. "Neden hiç bir şeyi bilmiyorsun. " Diye sorarken teklifimi red ettiğini anlamıştım. Ama yanılıyordu yinede.

"Silah ile birisini öldürürlerse senin üzerine kalacağını biliyorum." Diye mırıldanarak aramızdaki mesafeyi kapatarak arkasından yürümeye devam ettim. " Ama yinede kaybettim diyebilirsin hem burada kim birini öldürecek kurt mu? kuş mu?"

"Kesinlikle hiç bir şey bilmiyorsun."
Dediğinde bu haline gö devirdim. Bugün beni ainir etmek için uyanmıştı sanırım.

"Sen biliyorsun da ne oluyor sanki. " Diye mırıldandığımı duysa da bir şey demedi.

Yürümeye devam ederken bana dönmesi ile adımlarımı durdurup bakışlarımı yüzüne çıkardım.

"Sırtıma binmek ister misin? " Diye sorduğunda kaşlarımı çattım.

"Hayır." Dediğimde yutkunarak "bence istersin, " Demiş arkasına dönmüştü "istemem, istemem. " Diyerek yürümesi için sırtından biraz itmiştim.

" Yılan var. Hatta yılanlar." Dediğinde oldupum yerde kala kalmıştım. Ardından çığlık ayarak geriye doğru koşmaya başlamıştım.

Cihan "Nereye." Diyerek beni yakalamış kollarını karnım dan geçirerek havaya kaldırılmıştı.

Kucağında çırpınırken ayaklarımı sürekli sallıyordum. "Gidelim, gidelim ne olur gidelim. "

"Sırtıma alayım seni, "

"Cihan gidelim. Ali gelsin alsın
bize ne, "

" Ne bu ali ile alıp veremediğin? " Diye söylenerek geri döndüğünde,

"Sevmem tabi ellemek istedi o beni" Dediğimde adımları durdu. Bu halinden yararlanıp kucağından atlamaya çalıştığımda tutuşu sıkılaşmıştı. " Ne zaman. " Diye sorduğunda kafamı geriye yaslayarak yüzüne baktım. O da bana doğru eğilip bir cevap beklerken "kapıda ilk geldiğim gün almadı ya içeri. " Dediğimde hatırlamış gibi kafasınımolumlu anlamda salladı.