Mahkum Hisler | ARA VERİLDİ

2. Bölüm: Artık korkma

2.Bölüm
Artık korkma

Liyanın Anlatımı

Araba yolda giderken göz kapaklarım ağırlaşmıştı. Yorgunluk bedenimi ele geçirmiş gibi uykunun içine çekmeye çalışırken bilincimi açık tutmaya çalışıyordum. Cihan en son asker olduğunu ve ona güvenmemi söylemişti.

" Nereye gidiyoruz" diye sorduğumda aynadan kısa bir bakış attı. "Kışlaya gitmem gerek. " Dediğinde yerimden doğrularak bedenimi sürücü tarafına çevirip aynadan bakışlarımızı buluşturduk

" Bende mi geleceğim. " Diye sorduğumda "buralar pek tekin değil oraya gidip ne yapacağımızı konuşuruz. Tamam mı? " Diye yanıtladı.

" Seni almaya gelecek hiç mi kimse yok? " Diye sorduğunda başımı olumsuz anlamda salladım. Serkan hariç kimse yoktu.

" Ailen var mı? " Gelen soru ile "var, " Diye mırıldandım. "Numaralarını ver ben arar konuşurum. " Diyerek elimdeki telefonu işaret etmişti.

"Konuşsanda bir işe yaramaz. " Diyerek derin bir nefes verdim. Ama yine de dayım belki bana yardımcı olabilirdi. Bu ihtimal ile ona söyleyecek iken dayımın numarasını bilmediğim aklıma geldi.

"Bana bir taksi çağırsak? " Diye sorduğumda cihan güler gibi oldu. "Şaka yapıyor olmalısın." Diyerek bakışlarını tekrar yola çevirdi.

" Ama gitmek istiyorum evime. " Diye sızılandığımda  "tamam." Diyerek sakinleşmem ya da ikna etmek için düşündü bir süre "kışlaya varalım. Yaparız bir şeyler bir çözüm yolu buluruz. " Dediğinde omuz silktim

" Ben oraya gelmek istemiyorum."
Dediğimde derin bir nefes verdi. "Liyandı değil mi?" Diye sorduğunda başım ile onayladım. Telefon ile konuşurken duymuş olmalıydı.

"Liyan... Seni götüreceğim evine söz veriyorum. korkma artık, gözlerinden bile belli oluyor korktuğun benden sana zarar gelmez  inan bana gözünü seveyim"

" Ben öyle yerlere gitmek istemiyorum. " Gelen yol ayrımından sağa kırarak dar yola girdi.

" Orda sana kimse zarar vermez." Dese de omuz silktim.

" Bana ne yapmamız gerektiğini söyle benimle gelmek istemiyorsan nereye gitmek istiyorsun? Yakın köylerde mi yaşıyorsun? " Diyerek yutkundu.

"Eğer öyle ise seni bırakabilirim evine, "

"Merkezde " diye mırıldandığımda gözlerini kısmıştı. "şırnak merkez? " Diye sorduğunda kafamı olumsuz anlamda salladım. "Nevşehir." Diye mırıldandığımda gözleri kısıldı.

"Yoksa ailen Şırnak'da olduğunu mu bilmiyor. " Dediğinde başımla onayladım. "Neyle geldin buraya? "

"Kuzenim getirdi. " Diye mırıldandım.
"Ailen çok mu kızar burda olduğunu öğrense? " Dediğinde kafamı tekrar salladım. Rahatsız olmuş gibi başı ile onayladı.

"Dinlen biraz. Daha yolumuz var. " Demişti.

Kafamı salladım sadece, uyumak istemiyordum. Üzerime örttüğüm monta biraz daha sarılarak başımı cama yasladım.

🍂🍂🍂

Gözlerimi araladığım da başucumda, elleri sırtımda olan cihan ile irkilerek ufak bi çığlık atmıştım. onu iterek uzaklaşmaya çalıştığım da ise ellerini daha da sıkı tutarak buna engel oldu.

" Yok bir şey tamam korkma boynun ağrıyacaktı o yüzden tamam mı? yatırıyorum seni sadece...  kapat hadi gözlerini, " diyerek tekrar uyumamı isteyerek beni geriye doğru yatırdı arka koltukta