Mahkum Hisler | ARA VERİLDİ

41.Bölüm: küskünlük

Selamlar 🎀

Sizden kırk gün istemiştim.
Ama çoktan sövülme evresine geçilmiş iki yıldır yks sınavına hazırlanıyorum. Ve kitap bir buçuk  yıldır yazılıyor elimden geldikçr bölümleri sık atmaya çalıştım.

Ve sizden tek ricam oy verip yorum yapmanızdı. Sizin bir yıldır yapmadığınız ve vermediğiniz oyları şuan bölüm gelmedi diye sayıp sövüp haklı çıkmaya çalışmanıza hayret ediyorum.

Çünkü ben düzenli bölüm atarken hayalet okuyucu olarak pekte keyifliydiniz. Kitabım linçlenirkende onlara uyup  tweet atıp alay ettikten sonra  buraya gelip bölüm sorup yine hayalet okuyucu moduna geçilmesi

Şuana kadar kırk bölüm geçti ortalama 3 bin okunuyor bir bölüm ve kırk bölümde de sınır hiç bir zaman geçilmedi kitaba verdiğiniz değer sizin buyken lütfen benden de kitabı umursamıyorsun dikkat etmiyorsun umrunda değiliz gibi söylemleri bir kenara bırakın.

Okunma sayımız belli ve buna rağmen bir bölüme belli başlı okurlarım ve çoook teşekkür ediyorum ki dört okurum random ve ya nokta koyarak sınırı doldurmaya yorum sayısını yükseltmeye çalışıyor. 🥹🫶🫶

Sözüm asla okurlarıma değil çoğu okurlarımı profilinden ve nickinden tanırım. Ve okurlarımı oy verenleri gerçekten biliyorum.
Hatta hangi karakteri sevip hangi karakteri sevmediğiniz yorumlarınız hala aklımın bir köşesinde.

Düzenleyemedim bölümü maalesef ki çünkü bekleyenlerin arasında gerçek okurlarımda olduğu ve sınava girecekleri için ufakta olsa kafa dağıtmalık bir bölüm olsun istedim 🫶

41. Bölüm

"Cihan bir daha anlat gözünü seveyim. " Diyerek gözünden akan yaşı silen Pehlivanı duyunca

"Cihan hayır ya anlattın bir kere yeter! " Dedim Çatık duran kaşlarımı düzeltmeden.
Hem Acemiydim daha

"Kızım manyak mısın? Sanane Karşı şeritten gelen kamyondan. " Dediğinde omuz silktim.

"Ortada şerit yoktu Pehlivan! Ne biliyim ben. "

Cihan, "Kamyon ile aramızda en az beş metre vardı Liyan... "  Dediği an

"Sen sus! " Dedim hiddetle "ayrıca hızlı gidiyordum! "

"Elli, " Diye mırıldandı.

Pehlivan, "Ulan gülüm. " Dediği an göz devirdim. Yine ne diyecekti kim bilir...

"Madem görüyorsun kamyonu geliyor, üzerinize doğru insan direksiyonu bırakır da Cihana mı sarılır. kamyon geliyor diye, "

"Korktum Pehlivan! " Diye bağırdım sinirle "Beni çok kırıyorsunuz. "

"Gel buraya gel... " Dedi Cihan beni göğsüne çekerek  saçlarımın üzerini öperek "çok mu korktu benim aşkım. " Dedi beni göğsüne daha çok çekerek

Pehlivan biz sarılınca telefonuna vermişti ilgisini

"Minik minikte elleri varmış, " Dediğinde gülerek kaçtım ondan

"Çocuk muyum ben, "

"Böyle seviyorum ben. " Diyerek çenemi tutarak kendine çekerek büzülen dudaklarımın üzerini öperek geri bırakmıştı.

"Mardine gitmek ister misin? Dayınları ziyaret ederiz. "

"Hayır."

"Neden özlemedin mi? "

"Özledim. Ama," Diyerek pehlivana döndüm. Pehlivana çok daha önce evde olanları anlatmıştım ama yine de şimdi duymasını istemiyordum.

"Dayımlar evde olanları biliyor ya yüzlerine bakmaya utanırım. " Dedim biraz kısık bir ses tonu ile