48. Bölüm

552 33 112
                                    

48
Cihan gideli üç hafta olmuştu.
Ve ilk defa dün haber gelmişti, Cihana ulaşamadıklarına dair

Ne kadar şırnak a gitmek istesem de Sinan engel olmuş izin vermemişti.

O yüzden gecenin on ikisinden evden çıkmıştım. Dünden beri yerimde duramıyor türlü senaryolar kuruyordum zihnimde
Hepsinin sonunda aynıydı.

Cihanın cüzdanımı aldığımız ilk gün cüzdanıma koyduğu para ile taksiye binmiştim. Verdiği kart ile uçak bileti almıştım.

Koskoca şehir bir bana dar geliyor nefes aldırmıyordu. Cihan dan uzak kaldıkça içim ağrıyordu.

Titreyen telefonum ile bakışlarımı yandaki koltuğa koyduğum telefona çevirdim. Babamın numarasını görünce dudaklarımda buruk bir tebbesüm oluşmuştu. Numaramı Serdar dan almışlardı yaklaşık beş gündür arıyorlardı. Sebebi ise Emre'nin ölmesi idi...

Serdar arayıp Emre'nin öldüğünü söylediğinde  hiç bir tepki vermemiştim. 'Gelecek misin? ' dediğinde ise hayatımda ilk defa kendimden emin bir şekilde, 'gelirsem Cihan bana gözleri değdi diye diğerlerini de öldürür. ' demiştim.

Babamda beni arıyordu. Nefretini kusmak için, zehrini akıtmak için telefonumu uçak moduna aldım.

Halam ve yengemler korkudan beni arayamıyordu. Babam ise onu dövmelerin e izin vermediği m için arayabiliyordu.

Engellemek içimden gelmiyordu çünkü beni araması hoşuma gidiyordu. Bana ulaşmaya çalışması,

Akan göz yaşımı sildim. Ve saate baktım.  Uçağın kalkmasına yarım saat kalmıştı.

Cihanı çok özlüyordum. İçimde acısı ev sahipliği yapıyordu. Hiç geçmeyecek gibiydi.

Dokuz kişi olarak gittikleri yerde nasıl bir Cihan kaybolurdu. Nasıl tek Cihanı kaybederlerdi. Neden Cihandı

"Söz dinlemeyeceğini tahmin etmeliydim. " Gelen ses ile irkilerek başımı kaldırdım. Sinanı görünce
"Gelmeyeceğim." Diyerek önğme döndüm. Elimdekş peçete ile burnumu sildim.

"Gel diyen yok zaten, " Diyerek sırt çantasını önüme bırakatak yanıma oturdu.

Parmağımdaki yüzüğümle oynarken, "Neyle gitmeyi planlıyordun? " Dedi

"Serdarı arayacaktım beni alması için," Dedim  kısık bir sesle

Telefonumu elime alıp whatsapp a girdim. Cihanın profiline girerek peofil fotoğrafına bakarken gözümden bir damla yaş daha düştü.

"Baksana profiline ne koymuş, " Diyerek burnumu çektim ve kolumla gözümün altını sildim.

Profilinden çıkrarak bana attığı fotoğraflara girdim.  Söz günümğze ait fotoğraflara bakarken bir yandanda ağlamaya devam ediyordum.

"Sinan Cihan olmadan ben ne yaparım. "

"Şşş getirme öyle şeyler aklına olmayacak öyle bir şey. "

"Olmaz değil mi? "

"Olmaz."

"Akifin ölümü geliyor aklıma, Cihanda onun gibi esir düşerse ve öldürülürse, " Dediğimde Sinan kaşlarını çattı

"Cihan sana öyle mi söyledi, "  Dediğinde

"Anlamadım." Dedim ağır ağır, "asıl olan şey nedir? "

"Akif kendini vurdu." Dediğinde hayrete düşmüştüm. "Ama neden? "

"İşkenceye maruz kalacaktı. Ordan kurtuluş yok, aramızds kalsın Liyan. Ama olan şey bu Cihan yanında sen varken baskın yese önü kesilse önce seni sonra kendini vurur. " Dediğinde tepki veremeden öylece kaldım.

Mahkum Hisler | ARA VERİLDİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin