5

17 4 4
                                    

Sabah uyanıp yemekhanede toplandığımızda"Peki şimdi napıcaz 9 ay kendi başımızın çaresine bir suikastçiyle bakmamız lazım,ne kadar da normal bir durum" dedi Yuri göz devirerek
"Öncelikle işleri kendi aramızda bölümlere ayırmamız lazım örneğin şu iki kişi yemek yapacak şu iki kişi çamaşır makinesini çalıştıracak gibi" dedim.
"Başkanlık rolümü ne çabuk elimden aldın" dedi Yijin ve "görev ayrımı kurayla belirlenecek" diye ekledi.dalga geçtiğini biliyordum o yüzden üstelemedim. Kafetaryaya inip kura hazırlamaya başladık 30 kağıt sonuna hazır olduğunda sırayla çekmeye başladık. Ben Scarlett,Chris ve Rosie ile hergün kütüphaneye inip yeni bilgiler edinmekle görevliydim.

"E arkadaşlar aklıma bir şey takıldı da" diye konuşmaya başladı Eliy "ilk gün ben bahçeyi dolaşırken dış kapının üzerinde altın bir kilit görmüştüm.belki onları yaktığımız odada oranın anahtarını bulup açmayı başarabiliriz.böylece dış dünyayla bağımız olur."
"Ben hemen bakmaya gidiyorum" dedi Char.
"Ben de yardım edeyim" dedi Alex ve koşmaya başladılar.
Bir süre sonra ellerinde 4-5 anahtarla geldiler ancak dışarı çıkmaya zaman bile bulamadan alarmlar çalmaya başlayınca sonumuzun geldiğini düşünmüştük.

Çalan alarmla istemsizce arkamı döndüm.kimse yoktu ama adım seslerini duyuyordum.bir süre sonra maalesef yine o tanıdık gölgeyi gördüm. Lanet adam yavaşça ve rahatça yürüyordu.yanıma geldiğinde kaldırdığım elimi tuttu ve konuşmaya başladı. "Ağır ol küçük hanım,yapacağın en ufak bir şey herkesin ölümüne sebep olabilir,annenin yaptığı gibi" sırıttı ve cebinden bir bıçak çıkardı.bir anda diğerlerine doğru konuşmaya başladı."evet gençler dün yaktığınız 15 ceset benim eserimdi" bana döndü "ve gördüğün diğer üç ceset."
Herkes hiçbir şey yapmadan hepimize ilk defa kendini gösteren adamı izliyordu.
"Amacın ne?" diye resmen bağırdı Julia
"Amacım sizi yok etmek küçük şapşikler"diye Julia'nın üzerine yürüdü
Sam hemen yaklaşıp Julia'nın elini tuttu ve "neden peki?" dedi.
"neden mi?cidden mi?" diye ofladı adam "siz ne kadar da safsınız öyle.belki ben de sizin yaşınızda böyle olabilirdim,o yaşta ailemi gözlerimin önünde kalplerinden vurarak öldürmeselerdi!"pekâlâ bu çok ani olmuştu
"Sizin lanet krallığınız ve yöneticileri benim hayatıma mâl oldu çocuklar,belki de daha fazlasına."
"o yöneticiler yaptıklarından dolayı çoktan öldürüldü zaten!" diye çıkıştı Yijin
"ailenizi ve çok değer verdiğiniz insanı öldüren katil idam edilince katille ilgisi olan herkesin de ölmesi için dua mı edersiniz yoksa "zaten idam edildi" mi dersiniz?"
"çok değer verdiğiniz insan?" diye sordu Yuri
"Sevdiğim kişi de öldürülde genç hanım.hem de düğünümüzden 1 hafta önce.benim güzel gözlümü gözlerini bile kırpmadan öldürdü krallığınız!" diye bağırdı adam
"Peki ama neden bunun intikamını 15 yaşındaki çocuklarla almak zorundasınız?"diye sordum
"Ah seçilmiş kişi,beynin seçilmemiş galiba.şimdiye kadar hiçbirinize fiziksel zarar vermedim ve vermeyi düşünmüyorum,o tehdit ve elimdeki bıçağın tek sebebi de göz korkutmak zaten ancak fiziksel zarar vermiyor olacağım psikolojik zarar vermeyeceğim anlamına gelmiyor."duraksadı."örneğin şu anda hepinizin ailesi öldü."
"Ne saçmalıyorsun sen be adam!" diye adamın üstüne yürüdü Char ancak adam bıçağı üstüne uzatınca durmak zorunda kaldı."o adamlar size hiçbir şey söylemedi mi cidden?sizin buraya gelmenizin sebebi bile yetişkin nüfusun azalmasından başka bir şey değildi"
"Nasıl?" diye sordu gözleri dolmuş Eliy
"Ailelerinizin olduğu binadakileri öldürdüm kalanlarda kaçtı.hatta krallığınız şu anda kaçan bir kadının anlattıklarıyla uğraşıyor" diyip bana baktı "senin annen."
"Ne?" diyebildim sadece
"Göstereyim" diyip cebinden bir video kayıt cihazı çıkardı.

Açtığı videoda annem vardı ve "Bir adam gelip bütün binadakileri birkaç silahla öldürdü.ben kaçmayı başardım ve yöneticilere bunu yapan kişiyi bulmaları için yalvarıyorum. Bir anda gelen mermiler yüzünden oradaki bütün insanlar öldü.lütfen bunun için bir şeyler yapın,bunu yapanın öldürülmesi lazım. Neredeyse hepsinin çocukları var ve hiçbiri öldüklerini bilmiyor,hatta ben çocukların bile hayatta olduğunu düşünmüyorum. Eğer ailesini savaş için hazırlıkta olduğunu sanan bir çocuksanız ve bu videoyu bir şekilde izlediyseniz ailelerinizi koruyamadığım için özür dilerim" diyordu.adam videoyu durdurdu ve kimsenin diyecek bir şeyi yoktu."Şimdilik gidiyorum ve size ağlayacak zaman veriyorum çünkü benim yaşadıklarımı yaşıyorsunuz çocuklar"
adam yavaşça yürüdüğünde o elindeki bıçağı alıp ona saplamak istedim.oracıkta onu öldürmek,yaptım da. Adamı 1 dakikalığına kör ettikten sonra hızlıca bıçağı alıp batırdım. Sonra ne kadar pişman olacağım umurumda değildi çünkü bu adam arkadaşlarımın ailelerini,babamı öldürüp anneme ciddi bir travma yaşatmıştı. En sonunda arkamı döndüğümde "anahtarları boşverin,buradan hemen çıkıyoruz" dedim. Binadan çıkıp dış kapıya geldi. Erkekler ellerini açtı kızlar da üzerlerine basarak kapıdan çıktı ve sonra erkeklerde sırayla çıktı.artık dışarıdaydık ve koşup yaşadığımızı anlatmamak için hiçbir nedenimiz yoktu.

Krallıkların SavaşıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin