ლილიანა მარტინეზი მანქანას ვაიოლას სახლის წინ აჩერებს. გოგონები მაშინვე ამჩნევენ სახლთან მდგომ ნაცნობ მანქანას და ერთმანეთს უყურებენ.
- არ წასულა?- ვაიოლას თვალებში იმედი ისახება,- ლილიანა მამაჩემი არ წავიდა!
- ეს ძალიან კარგია- ეღიმება ლილიანას, მერე კი სახლისკენ იყურება, რომელიც ჩაბნელებულია,- ვი შუქები რატომ არ ანთია.
- ალბათ სძინავს, მანქანა აქ დგას, ისიც აქ არის.
- და თქვენს ეზოში ლამპიონები რატომ არ ანათებს?
- სავარაუდოდ დენი წავიდა, ან ნათურა გადაიწვა,- ვაიოლამ გოგონას გახედა.
- მაგრამ სხვა სახლის ლამპიონები ანათებს.
- ღმერთო ჩემო ლილიანა შენი კითხვებით დავიღალე! - ვაიოლამ სახელურს ხელი მოკიდა.
- გამოგყვები- ლილიანამ კარი გააღო.
- არა, დაღლილი ხარ, წადი დაისვენე.
- ვი მთელი დღეა ისედაც უცნაური შეგრძნება მაქვს, გთხოვ უნდა დავრწმუნდე, რომ სახლში უსაფრთხოდ ხარ.
- ლი ხო ხედავ მამაჩემი სახლშია, სავარაუდოდ ლამპიონი გადაიწვა, მაგ შენს გონებას უთხარი რომ ამდენ საშინელებათა ფილმს ნუ უყურებს,- ვაიოლა გოგონას ჩაეხუტა, მერე კი თვალებში შეხედა,- კარგად ვიქნები, გპირდები.
- ვი...- უნებურად ლილიანამ გოგონა კიდევ ერთხელ ჩაიკრა გულში და მისი სურნელი შეისუნთქა,- გზიდან დაგირეკავ, იცოდე თუ არ მიპასუხებ გავბრაზდები!
- კარგი! ფრთხილად იარე,- ვაიოლამ კარი გააღო და გოგონას შეხედა, - თუ მოგენატრე მაგ ყელსაბამს დახედე,- გოგონამ ლილიანას ყელზე არსებულ სამკაულზე ანიშნა და თან ენა გამოუყო.
- მომშორდი! - ლილიანამ უთხრა.
- აღარ მიდიხარ?
- ჯერ სახლში შედი და მერე წავალ.
- უკვე დამღალე!- ვაიოლა შეტრიალდა და სახლისკენ წავიდა, კარი გააღო, მეგობრისკენ გაიხედა, რომელიც მას აკვირდება და ეცინება,- წადიი!
YOU ARE READING
გონების თამაშები
Romanceრა ხდებ როცა ვაიოლას მამა მაფიის ბოსს ყოველთვიურად ფულს პარავს...რატომ მოუწვეს მას ამ ყველაფერზე პასუხის გება? დანებდება კი ლილიანა მარტინეზი და საშუალებას მისცემს მაფიის ბოს რომ ეს საქმე მარტივად დასრულდეს ? თუ ის იქნება მთავარი საიდუმლოს გასაღები...
