Küçük yaştan Eroğlu konağında yaşayan Güneşin tek hayali Harun Eroğlu olmuştur yıllarca. Bir gün kader onun yüzüne güler ve bu hayalini gerçek kılar. Eroğlu konağına gelin gider...Ama her şey hayalettiği gibi değildir.
Canlarım sizi çok seviyorum yorumlar için teşekkürler 🌙
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
GÜNLER SONRA...
Kaderin imza attığı o gece de bizi ateşler içinde bırakan kendi sevdiklerimiz oldu. Kardeşlerimizin günahları boynumuza koyuldu o karanlık gecede.Bu haksızlık karşısında kimse bizim gözyaşlarımıza, çırpınmamıza kulak vermedi.
İnci ve abim sokaklara atıldı,anne ve babam işlerinin başına döndü ve biz...biz kocaman ve istendiğimiz bir hayatı sonuna kadar tamamlamaya mahkum edildik.
Berdel kurban talep etti...Bu kurbanlar ise kimseye zararı olmayan ,kendi halinde yaşayan iki insan oldu.
Ne düğün yapıldı ne de alışmam için zaman verildi. O gecenin ilk ışıklarıyla kader yazdı fermanımı.
" Zaten evin en büyük odası Berzan Ağa'nın odası"
" Aynen hanımım o yüzden mobilyaları Berzan Ağa'nın odasına yerleştirdi"
Etrafımdaki çalışanlar aralarında koşuşturarak konuşurken istemesemde kulak misafiri oluyordum söylediklerine. Bu akşam üstü hoca gelecekti nikah kıymak için. Bu geceden itibaren kısa zamanda da olsa bende bu konağın insanlarından biri olacaktım.
Berzanla konuşmak fırsatım olmamıştı ama Gümüş hanım sık sık yanıma gelip şimdilik düğün olmayacağını, insanların çenelerini kapatması için zamana ihtiyacı olduklarını anlatıp duruyordu.
Ne kadar umrumdaysa artık, cevap falan da vermiyordum. Kendi derdim kimsenin umrunda değildi. Annem kızının Berdele kurban gitmesine değilde oğlunun sokaklarda kalmasına daha fazla üzülüyordu.
Benimlede konuşmaya çalıştılar,babam çok ağladı lakin ben yaklaşmadım onlara. Her an arkamda olacaklarını düşündüğüm insanlardan hayatımın en büyük darbesini yemiştim. Bundan sonra kime, nasıl güvenecektim ben?.
Salonda oturmuş boş boş yeri izlemekten sıkılmıştım artık. Evin büyük gelini, büyük Ağa'nın karısı,ve gözümün önünde durmadan bana gelen mücevherler...dönüp bir kere bile bakmamıştım.
Oturduğum altın desenli pahalı kanapeden kalkıp sessizce merdivenlere doğru yönlendirdim adımlarımı.
Yüzüme düşen dağınık saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırıp ilk merdivene basacakken Gümüş hanımın sesi çınladı kulaklarımda.
" Nereye ?"
Açık olan gözlerimi sabır dilercesine kapatıp derin bir nefes alarak tekrar açtım.
