Küçük yaştan Eroğlu konağında yaşayan Güneşin tek hayali Harun Eroğlu olmuştur yıllarca. Bir gün kader onun yüzüne güler ve bu hayalini gerçek kılar. Eroğlu konağına gelin gider...Ama her şey hayalettiği gibi değildir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorumlar ve oylar için çok çok çok teşekkür ederim canlarım sizi çok seviyorum 🌙🤍
Bölüm şarkısı: Sezen Aksu Haydi gel benimle ol 🌙
Alın yazım.
Berzanla bizim yazımız yıllar öncesine dayanıyormuş meğerse. Babamın tarlasını satıp bizi bu büyük konağa getirmesi kaderin bize karşı kullandığı ilk hamlesiydi.
Bizi bir araya getiren büyük olaylar vardı, farkına varmamız için zamanını bekliyorlardı.
Tarlamızın satılması, Berzanın geçirdiği kaza, İnci ve Oktayın ihaneti...hepsi gelip ikimize çıkmıştı bir şekilde.
Belki de o kaza yaşanmasaydı Berzan ve ben asla bir araya gelemezdik. Gümüş hanım evin büyük varisine bir hizmetçi kızını almazdı asla. Bu kadar yaklaşmazdık. Ya İnci ve Oktay? O gece onlar yakalanmasaydı olur muydu bu izdivaç? Olmazdı.
Bundan bir sene öncesine kadar yakındık onunla lakin bu kadar samimi değildik. O kendi işlerini yapıyordu bende okul ve ev arasında koşturup duruyordum kalbimde Harunun sevdası ile. Şimdi bakınca hayaller Harun hayatlar Berzan demek gelmiyordu içimden. Berzan bir hayale sığmayacak kadar mükemmel biriydi. Harun ise hayatın acı gerçeği.
Bugün o ağacın altında yaşanan o dakikaları kalbime öyle bir kazıdım ki, silemezdim bundan sonra asla. Eve geldiğimiz andan beri yüzümde o sırıtma ile dolaşıp duruyor, dakika başı çekindiğimiz fotoğrafla bakışıyordum.
Kucağımda saatlerce uyumuştu, saçını okşamıştım, sarılmıştık. Böylesine bir huzuru daha önce hissetmemişti kalbim.
Bu güven duygusu, şefkat, huzur ve yavaş -yavaş kalbimde kıvılcımlanmaya başlayan şehvet...hislerimi kontrol altında tutmak zorlaşıyordu git-gide.
Ara sıra bir cin gibi önüme çıkan sonra sessizce kaybolan yaşlı adamı görmemle çatıldı kaşlarım. İlk defa o gece görmüştüm, sonra birkaç kez konakta önüme çıkmıştı ama burada yaşamıyordu.
" Ne yapıyorsun öyle?"
Beyaz saçlı oldukça yaşlı biriydi. Berzanın büyükbabası olmasına rağmen bunca zaman hiç görmemiştim onu. Sadece ara-sıra annemlerden konakta olduğunu duyuyordum.
" Ders çalışıyorum" dememle iyice yanıma gelip sandalyeyi çekerek önüme oturdu.
Yaşlı olmasına rağmen yüzünde zerre kadar nur olmayan adamdan rahatsızlık sezdim ilk dakikada. O gece beni kurban seçen yeşil gözlerini görmek iyi hissettirmedi.
