Küçük yaştan Eroğlu konağında yaşayan Güneşin tek hayali Harun Eroğlu olmuştur yıllarca. Bir gün kader onun yüzüne güler ve bu hayalini gerçek kılar. Eroğlu konağına gelin gider...Ama her şey hayalettiği gibi değildir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sizi seviyorum 🤍
Okuldan geldiğim andan itibaren ders çalışıyordum sadece. Bugün boş derslerde oturmak yerine zamanımı kütüphanede geçirmiştim anca. Eve gelmeden önce şoförle kitapçıya gidip yeni test kitapları ve yeni defter kalemler almıştım .
Her gittiğimde klasik almadan dönmezdim ama sayılı aylarımı boşa geçirmemek için tutacaktım bir süre kendimi.
Öğlen gelir gelmez herkesle beraber yemeğimi yedim , üzerinden kurabiyeyle bir fincan çay içtim.
İçimden gelmesede yemem için kendime bir sürü bahane sundum,ilave olarak annemden ders çalışırken yemek için meyve tabağı istedim.
Evet dün kendime ve bebeğime verdiğim sözün arkasındaydım hala. Ne olursa olsun onu ihmal etmeyecektim.
Diğer günlerin akisine bugün odam da değilde salonda oturmuştum. Gümüş hanımla uğraşmamak için odama kapanırdım herzaman ama şimdi umursamıyordum bile.
Önümden geçip giderken üstümde olan bakışlarını hissediyordum ama cevap vermeyi bırak yüzüne dahi bakmıyordum.
Geçip giden bu birkaç ayda anladım ki, laftan anlamayan insanlar için kendini açıklamak ve güzel bir dille konuşmak imkansız bir meseleydi. Bugüne kadar onunla ortak yol bulmak için elimden geleni yaptım. Çünkü ben sadece Berzanın eşi değil aynı zamanda bu konağında geliniydim. Gümüş hanım kabul etsede etmesede aile fertlerinden biride bendim.
O yüzden istemiyordum bu ailenin huzuru kaçsın. Fakat zaman geçtikçe olaylar daha fazla zorlaşıyordu. Belki hamile kalmasaydım sıradan klâsik bir kaynana diyip devam edebilirdim hayatıma. Lakin bu saatten sonra gelecek kaygılarımla yaşayamazdım.
"Bitmedi mi derslerin?"
Önümdeki kanapede Cananla beraber oturan kadının sesini duyduğumda başımı kitaptan yavaşça kaldırıp kendilerine döndüm.
"Bir şey mi oldu Gümüş hanım?"
"Gel biraz yanımızda otur sende" diye cevap verdiğinde içten bir nefes vererek önümdeki kalın kitabı kapattım yavaşça. Ardından sessizce ayağa kalkıp yanlarına doğru adımladım.
Önlerindeki küçük masayı Cananın isteği ile tıka basa doldurtmuştu. Bir fincan çay için bir sürü kurabiye, çikolata, şeker vardı.
Canan elinde meyve tabağı arkasına yaslanmışken ,Gümüş hanım ona yakın oturuyordu. Bende önlerinde olan koltuğa geçtim.
