AMARİS

Yasak

OKURKEN LÜTFEN YORUM YAPIN. KİTAP HAKKINDA EDİT YAPABİLECEKLER , YAPABİLİR Mİ OKUNMA SAYIMIZIN ARTMAYA İHTİYACI VAAAR.

Karşılıksız sevginin, vefasız sevgilinin acısını bana sor...

" Siz oturun korumalar arkadaşınızı çağırır " dedi. Olumlu anlamda başımı salayarak kalktığım yere tekrardan oturdum.

On dakikanın ardından Barkın yanındaki korumalarla birlikte geldi. Barkın'ı gören Poyraz'ın bakışlarını değişmişti.

Sanki yıllardır görmediği birine bakıyordu.

Poyraz ayağa kalkarak düz bir ses tonuyla " hoşgeldiniz" dedi.

Barkın gülümseyerek " hoşbuldum" dedi.

Barkın benim yanıma oturmak yerine onun yanına oturmasına şaşırmıştım.

Barkın sol tarafında oturan Poyraz'a doğru döndü. " Dün beni neden içeri almadınız ?" diye sordu.

Poyraz düz bir ses tonuyla " güvenlik önlemi" dedi. " Kanun kaçağı mısınız?"

" Hayır" dedi.

Barkın inatla konuşmaya devam ederek"Eee o zaman neden bu kadar güvenlik önlemi aldınız?"

Poyraz kendinden emin ses tonuyla" düşmanlarım var " dedi.

" Mafya mısınız?"

" Hayır! Seri katilim " demesiyle Barkın yutkunmuştu. Oturduğu yerden kalkarak benim yanıma geldi.

Kahkaha atsam çok mu ayıp etmiş olurdum?

Barkın'a bu yıl korkaklık ödülü verilmeliydi.

Sessizce" Korktun mu ?" diye sormamla " hayır sen korktun mu?" diye sordu.

Kendimden emin bir ses tonuyla "hayır " dedim.

Katil,katilden korkar mıydı?

Poyraz sırıtarak Barkın'ı izliyordu. Korkması çok hoşuna gitmişti. Sırıtarak " Barkın'cım neden yer değiştirdin?" diye sordu.

" Oraya çok güneş vuruyor cildim hassas benim" dedi.

Poyraz'ın yüzündeki gülümseme daha da büyüdü.

"Korktuğundan değil yani" dedi.

" Hayır neden korkayım ki hem An-" dediği sıra araya girerek " kahvaltı hazır değil mi ?"diye sordum.

Aptal!

Sadece adını bildiğimiz bir adama katil olduğumu söylececekti.

Poyraz ayağa kalkarak "hazır buyrun diyerek kapıyı gösterdi.

Poyraz önden ben ve Barkın da arkasından giderek onu takip ediyorduk.
Salona geldiğimizde gözüm yine o tabloya takılmıştı. Bir türlü nerde gördüğümü bulamıyordum.

Poyraz masanın başına ona en yakın saldalyede ben , karşıma da Barkın oturdu. Birkaç saniyenin ardından Cihan gelerek Barkın'ın yanına oturdu.

Cihan neşeli dolu bir ses tonuyla " hoşgeldiniz" dedi ve sağ tarafında oturan Barkın'a döndü " ben Cihan" dedi.

" Ben de Barkın" dedi.

Poyraz'ın afiyet olsun demesiyle herkes sessizce kahvaltısını etmeye başladı. Masadan yükselen tek ses çatal sesleriydi.

Kimseden çıt çıkmıyordu.

Kalabalığın içindeydim fakat kendimi yalnız hissediyordum.

Benim evim burası değildi.

Benim ülkem burası değildi.