AMARİS

Vazgeçiş

80 yorum sınırı var.

Lütfen yorumlar kitapla ilgili olsun gerisini siliyorum.

Kitabın ınstagram hesabı @amariskitap

Tiktok: @günışıgı

Her masal mutlu sonla bitmez...

Derin bir nefes alıp yanına doğru yaklaştım. Beni görür görmez ayağa kalktı. Hızlı adımlarla yanıma doğru geldi. Kollarını kaldırıp beni kanatlarının arasına aldı.

" Seni çok seviyorum Anka" dedi. Birkaç saniye sustu nefesini verdi.

" Ne olursa olsun senden vazgeçmeyeceğim. Sen benim ilk âşık olduğum kadınsın" dedi.

Ayrıldı , masasının üzerindeki gülleri eline aldı ve bana doğru uzattı. Gülleri alıp sandalyeye oturdum. Benden sonra o da gülümseyerek oturdu.

Heyecanlı ses tonuyla" Şu anda İstanbul da ki en iyi avukatlardan biriyim. Girdiğim her davayı kazanıyorum"dedi

Elini cebin attı. Çıkardığı kırmızı kutuyu bana uzattı. Elleri titriyordu.

" Senin için sevgilim " dedi.

Kutuyu aldım. Açıp açmamak konusunda tereddüt yaşıyordum.

" Açsana Anka" dedi.

Elimde ki gülleri masaya bırakıp kutuyu yavaşça açtım. Ucunda su damlası olan bir bileklikti.

" Senin için özel tasarladım" dedi.

Gözlerimi bileklikten alıp ona doğru çevirdim. Gözlerinin içi gülüyordu. Şu an ona gülümsesem dünyanın en mutlu insanı olabilirdi.

Sevdiği kadın iyileşsin diye her şeyi yapıyordu.

Sevdiği kadın yeniden gülsün diye Yalın kendinden vazgeçmişti.

" Beni birkaç saniye burda bekler misin arabaya gidip geleceğim" dedi.

Tepki vermeden sandalyeye oturdum. O da hızlı adımlarla kantinden çıkıp gitti. Masanın üzerindeki kutuyu cebime koydum. Şu an takmak istemiyordum.

Yaklaşık on dakika sonra tekrardan dönmüştü. Masanın üzerinde ki elimi tutup beni ayağa kaldırdı.

" Çiçekleri sonra alırız" dedi ve beni çıkışa doğru götürdü.

Dışarıda olan şeyi görünce etrafıma baktım. Hiç kimse yoktu.

Bahçenin ortasında örtü seriliydi ve üstünde piknik sepeti vardı. Örtünün yanına geldiğimizde durdu ve elimi bıraktı.

" Tam dokuz ay oldu piknik yapmayalı " dedi.

Eskiden her ay düzenli olarak pikniğe gidiyorduk. Bazen yemekleri ben bazen de o hazırlıyordu.

Yere doğru eğilip sepeti açmaya başladı. İki tane kalp şeklinde ki sandiviçleri çıkarıp kenarına koydu, daha sonra içecekleri bir kaç şey daha çıkardıktan sonra bana doğru döndü.

" Sevgilim senin için dün gece kurabiye yaptım" dedi.

Yalın ilk sevgili olduğumuz gün yanıma gelirken kurabiye getirmişti. O günden sonra her ay mutlaka kurabiye yapar getirirdi.

Davası dahi olsa yapardı.

Yere oturdum. Dünyanın en şanslı kadınıydım.

Hayır dünyanın en şanssız kadınısın...