AMARİS

Ateş

250 YORUM SINIRI VAR . EMOJİ SAYI RANDOM ŞEKLİNDE YORUM ATANLARI ENGELLİYORUM.

SELAAAMMM!!
ÜÇ AY SONRA BURADA OLMAK ÇOK GÜZEL BİR HİS. BİLİYORSUNUZ ÜNİVERSİTE SINAVINA HAZIRLANDIĞIM İÇİN KİTABA ARA VERMEK ZORUNDA KALMIŞTIM. VE SONUNDA KAVUŞABİLDİK. BİRAZ PASLANDIĞIM İÇİN BÖLÜMDE UFAK TEFEK HATALARIM OLABİLİR KUSURA BAKMAYIN LÜTFEN.

HEPİNİZE İYİ OKUMALAR ÜÇ GÜN SONRA( ÜÇ AY DEĞİL BU SEFER KCKMDMSMD KESİNLİKLE ÜÇ GÜN) GÖRÜŞMEK ÜZEREEE.

Acele etmene gerek yok ben bir ömür beklerim seni

Rahat bir ses tonuyla "haberim var"dedi.

Arabada bomba var ve Poyraz'ın haberi var.

Dünyanın en normal şeyini söylüyor gibi rahattı. Cihan şaşkın bir nidayla"nasıl haberin var?"diye sordu.

Poyraz derin bir nefes alıp verdi. Tok sesiyle "mekana oturduğum ilk andan itibaren anladım eve gelince detaylı anlatırım"diyerek karşı tarafın cevap vermesine izin vermeden telefonu kapattı.

Endişeli ses tonumla "emin misin olmadığına?"diye sordum.

"Eminim"dedim.

"Değişik bir hayatın var. Boksör olduğunu söylüyorsun fakat silahlı bir ton koruman var. Üstelik bir adam geliyor ve sana imparatorluktan bahsediyor "dedim. Cümlelerimi birkaç saniye kafamda kurguladıktan sonra yolda olan bakışlarımı ona doğru çevirdim.

"Kimsin sen ?"

"Kim olduğumun senin için önemi var mı ?" diyerek arabayı yol kenarına çekti.

"Var"dedim.

"Neden?"

"Çünkü send-"cümlemi tamamlama izin vermeden"sen bana karşı bir şeyler hissetmiyorsun sadece ilgim hoşuna gitti "dedi.

"Peki sen bana karşı ne hissediyorsun"? diye sormamla bir anda dudaklarıma yapışması bir oldu.

Bazı büyülü anlar vardır ve bitmesini istemezsin. Şu anda düşündüğüm tek şey onun dudaklarıydı. Yalın, annem , Yavuz hiç biri umrumda dahi değildi.

Ben şu anda bu arabanın içerisinde onunla birlikte tüm dünyadan soyutlanmıştım.

Ellerimi ensesine doğru götürüp yavaşça okşadım. Dünyadaki en mükemmel his buydu.

Dudaklarımız ahenkle dans ederken bedenim alev alev yanmaya başlamıştı.

Birkaç saniyenin ardından geri çekildim. Gözlerinden neredeyse alev çıkıyordu. Ben nefes nefese kalmışken o çok rahattı. Nefesimi düzene soktuktan sonra tok sesiyle "umarım bu cevap senin için yeterli olmuştur"dedi.

"Olmadı"dedim. Hafifçe güldü.

"Sana sözlü olarak da ifade edeceğim fakat bir süre bana zaman ver"demesiyle başımı olumlu anlamda salladım.

Kaybedecek bir şeyim yoktu. Ve beklemek de benim için bir sorun teşkil etmiyordu.

Arabayı tekrardan çalıştırdığında sessizce yolu izlemeye başladım.

"Niye konuşmuyorsun?" demesiyle yolda olan gözlerimi ona doğru çevirdim.

"Konuşacak konumuz yok"dedi.

"Seninle konuşacak binlerce konumuz var inci göz"dedi.

Bir eliyle direksiyonu tutarken diğer elini cebine atarak sigara paketini çıkardı. İçerisinden bir dal alarak dudaklarına doğru yerleştikten sonra yaktı.