AMARİS

Sır

300 YORUM SINIRI VAR. DOLMADAN BÖLÜM GELMEYECEK

Yarım kalmış bir hikayeydi

Bir buçuk yıl önce evinde ölü bulmuştu. Aklımda dönen tek cümle buydu.

Barkın'a doğru döndüm. Göz gözeydik ikimizin gözlerinde de aynı ifade vardı.

Koca bir korku.

Ben bıçağı saplayandım o da çeviren.

Poyraz sakin bir ses tonuyla "adam hakkında elimizde başka bir bilgi yok mu?"diye sordu.

Cihan tekdüze bir ses tonuyla"yok zaten adamın fazla bir olayı yokmuş "dedi.

Yalın Arslan henüz yeni avukat olmasına rağmen çok başarılıydı. Adını kısa süre içerisinde İzmir barosunda duyurmuştu.

"Her zaman girdiğin oyunda en iyisi sen ol"

O başarılı bir avukat ben de başarılı bir gazeteci olabilirdim.

Artık ne ben gazeteci olabilirdim ne de o avukat.

Yarım kalmış bir hikayeydi bizimkisi. Asla tamamlanmayacak her aklıma geldiğinde ince bir sızıyla hatırlayacağım adamdı.

"Katili kim ?"diye sordu Poyraz

Soru tüylerimi ürpetmişti. Ellerim titremesine mani olamıyordum. Nefes alışverişler düzensizdi.

"Bilinmiyor"dedi.

Poyraz sandalyesinde geriye doğru yaslandı. Elindeki kalemi masaya doğru bırakarak gözlerini tekrardan Cihan'a doğru çevirdi.

"Herhangi bir delil de bulunamamış?"

"Hayır sadece eski deli bir nişanlısı olduğunu söylüyorlar"dedi.

Deli bir nişanlısı!

Geçmiş bir gölge gibi peşimdeydi.

Neyden korkuyordum ben ?

Cezaevine girmekten mi ?

Korktuğum şey belliydi. Ben sevdiğim adamın katili olarak anılmaktan korkuyordum.

Yalın Arslan'ın eşi Anka Su Arslan.

Yalın Arslan'ın katili Anka Su Aykan.

Her iki cümlenin arasında dağlar kadar fark vardı. Her ne kadar bu gerçekten kaçmaya çalışsam da gün sonunda düşündüğüm kişi o oluyordu.

Poyraz"Anderson'un yeni avukatı sağlam biri olmalı"dedi.

"Benim aklım da birkaç kişi var da onların olacağını düşünmüyorum "dedi.

Poyraz derin bir nefes alıp verdi. "O olabilir"dedi.

Cihan buruk bir ses tonuyla "bana bu kadarını yapmaz"dedi.

Kimden bahsettikleri hakkında bir fikrim yoktu fakat bahsi geçen kişi Cihan için önemli biriydi.

"Sen yine de emin olma"diye karşılık verdi Poyraz.

Cihan buruk bir tebessümle"yine aynı karın ağrısı"dedi.

Birkaç dakika odadan nefes alışverişlerimiz dışında ses duyulmadı.
Cihan ayağa kalkarak "Barkın geçen de bahsettiğim mekana gideceğim geliyor musun?"diye sordu.

"Geliyorum"dedi.

İkisi birden görüşürüz diyerek odadan çıktılar. Buraya geleli saatler olmuştu her geçen dakika canım biraz daha fazla sıkılıyordu.