26 | Kabus

10 3 0
                                    

Bu Bölüme Fikrimin ince gülü - Dedubülman, Çağrı Çelik ve Ölümle yaşam arasında - Mavi gri öneriyordum.

Uzun zamandır özlediğim bir Kokuyu soludum sanki. En Huzurlu, sevdiğim bir Kokuydu bu.
Saçlarımı okşayan bir el hissettim başımda.
Bilincim kapalıydı, kimin olduğunu bilmiyordum. Hayal mı gerçek mi kestiremedim.
Ama o Tarçın ile ıslanmış toprak kokusunu tanıdım.

Gözlerimin kapaklarında bir ağırlık vardı, açmak istesem de açamıyordum.
Susamıştım üstelik. Ve kendimi zorladım.

Gözlerimi açtığımda beyaz bir tavan gördüm.
Görüntü önce buğuluydu, tıpkı sesler gibi fakat sonra netleşmeye başladı.
Aşırı halsiz hissediyorum kendimi. Yataktan kalkamayacak kadar.

Gözlerimi bir kaç kez daha kırptıktan sonra etrafa baktım. Deniz, Babam, Üvey Annem, Melisa ve.. ve Sevde vardı.

"Nehir iyi misin?" İlk konuşan Denizdi.

"Bir şeye ihtiyacın var mı Kızım?" Bunu soran Babamdı.

"Acıktın mı?" Üvey Annem sordu.

"Gözlerini açtı!" Melisa'nın Sevinç sesini duydum.

"Ağrın var mı birtanem?" Sevde.. bunu soran da Sevdeydi.

İyide nasıl geldi buraya? Ne ara?

Hemen doğruldum, doğrulurken Deniz ile Sevde hemen yanıma gelip aynı anda yastığı düzeltecekken elleri birbirine değdi için geri çektiler hemen. Onlara anlamsız bakışlar atarken ben çoktan doğruldum.

Konuşmama fırsat vermeden Deniz bana su uzattı.

"Susamışsındır, günlerce uyuyorsun."

Tam suyu alacakken söylediği lafla elim havada kaldı. Ne? Günlerdir uyudum mu?

"Nasıl?"

"Aptal! Pat diye öyle denilir mi Kıza?"

Sevde Denize kızmaya başlarken Sevdeye döndüm.

"Ağzımdan kaçtı."

Deniz bana mahçup ifadeyle bakarken ben herkeste gözümü değdirdim.
Birden Odanın kapısı açıldı ve içeriye Gökayla Tahir girdi.

"Oha lan! Tahir! Yengemiz uyanmış lan koş!"

"Nereye koşuyorsun Gökay, sakin ol."

Tahir arkasından Gökay aksine sakin bir şekilde kapıyı kapatıp yanımıza geldi.

Onlar geldiyse.. o.. yani Mahir de gelmiş midir?

"Yengem, iyi misin?"

"Zevzeklik yapma Gökay! Kızı da boğma."

Gökay Sevdeye burun kıvırdı.

"Sen sus."

Sevde de gözlerini devirdi. Ama Denize kaçamak bakışlarını attığını görüyordum.

"Bir dakika.. neler oldu?"

Önce bir kendime gelmem lazım.

"Panik atak krizi geçirdin. Bu sende ilk defa olduğu için günlerdir uyudun."

"Ya sen ona bakma! Günlerdir dediği sadece 3 buçuk gün uyudun. O da sana verilen sakinleştiriciler yüzünden."

Melisa sevecen bir şekilde araya girerken, Sevde ona iğneleyici bir cevap verdi.

"Çok normal bir şeymiş gibi bahsettiğine göre çok biliyorsun."

Sevdenin bu hareketine anlam veremezsem de fazla üzerinde durmamayı düşündüm.

Aşkın Nehiri | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin