lütfen oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın destekleriniz benim için çok önemli...
keyifli okumalar..
***
Yıl 2016 / 7 yıl önce
"Sen ve Yoongi diyorum, ikiniz diyorum, hani bir acayipsiniz diyorum. Bilirsin oda arkadaşım hakkında çoğu şeye sahibim. Sevgili misiniz?" Şaşkınlıkla gözlerinin içine baktım. İşte şimdi mahvolmuştum Seokjin hyung fark ettiyse herkes fark etmişti...
Telaşla yerimde kıpırdadım, Seokjin hyung bu halime gülümsese de içimdeki korku kalbimi tekletiyordu. "Hyung anlayamadım."
"Jimin-ah benden saklamanın bir manası yok. Korktuğunun farkındayım." Söyleyebilirdim, destekçim olarak yanımda olabilirdi. Gerginlikten kasıldığımı fark edip omuzlarımı gevşettim.
"Şey hyung..." utançtan nasıl dile getireceğimi bilemiyordum. Karşısında yanaklarımın kızardığını bilincindeydim. Anlımdaki terler bunun habercisiydi. Stresten parmaklarımla oynuyordum. Seokjin hyung yatağından kalkıp yanıma oturdu. Ellerimi elinin arasına alıp gözlerimin içine baktı, güven verici bakışlarından yanımda olduğunu anlamamı istiyordu.
"Anlat bakalım..."
"Ne olduğunu anlayamadım hyung. İçimde ona karşı sevgi varken kardeşi gibi davranamazdım. İlk geldiğim zamanlarda benimle konuşmadığında benden hoşlanmadığını düşünmüştüm. Sonra yavaş yavaş konuşmaya başladığında bu sefer ben suskunlaştım çünkü ona karşı kardeş sevgisi beslemiyordum. Taehyung ile tartıştığımız gün yanımdaydı beni sakinleştirdi, sorun olmadığını dile getirdi. O gün salak gibi onu prova odasına bırakıp çıkmıştım..." yaptığım hareketle suçluluk duygusuyla başımı yere eğdim.
"O gün utandığın için çıkıp gittin, eminim Yoongi anlayışla karşıladı." son cümlesiyle kahkahamı tutamamıştım. O kadar mı vasat dermiş gibi bakıyordu Seokjin hyung, başımı sallayarak onayladım.
"Ertesi gün prova için çıkacağımızda laf sokmadığı an kalmadı öyle ki sorunun bende olduğunu anlayıp gözlerim dolmuştu. Prova bitiminde muhtemelen üşütmüştüm midem bulandı..." temas ayrıntısını geçerek anlatmam daha iyi olabilirdi. Kendisini üzmesini asla istemiyordum "Koşarak lavaboya gittiğimde o da arkamdan geldi, yine yanımdaydı. Sabah neden bana öyle davrandığını sorduğumda ilk başlarda cevap vermedi. Daha çok kırılmıştım bir cevaba dahi layik görülmemiştim. Çıkacağımda durmamı sağlayıp nedenlerini anlattı.."
seokjin hyung şaşkınlık içerisinde bakmış "Yoongi senin gitmeni izin vermeyecek sebep mi sundu."
Başımı sallayıp onayladım, inanılır gibi değildi ama gerçekti. "Bende şaşkınlıklar içerisinde arkamı döndüm, kırılmıştı Yoongi ilk defa içinden geçenleri anlatıyordu. 'Kaçman için hiçbir şey yapmamıştım Jimin-ah' bu kelime bile beni benden aldı."
"İnanamıyorum Yoongi tam bir bebek gibi."
"Gerçekten de öyle tam çocuk gibi çok kıskanç kendisi."
"Hiç bu yönlerini görmemişti, ee sonra ne oldu."
"Şey yapacaklarımdan hiç pişman değilim dedi ve..." utancımdan sonunu getiremiyordum. Diyeceğimi anlayıp hızla aya kalktı.
"Seni öptü mü?!!" Bağırtısı dışarıdan duyulabilirdi. Kollarından tutup oturmasını sağladım. Elimle susması için işaret yaptığımda o da aynısı yapmıştı.
"Çocuklara ne zaman anlatacaksınız?"
"Biraz zamanın geçmesini istemiştik, hem bir de korkuyorum tepkileriden."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Grace -Yoonmin-
FanfictionYalvarıyorum sana Yoongi izin ver de kendime gelebileyim. Her şey iyi olmaya başladıkça tekrar karşıma gelip benden ruhumu isteyemezsin. Kendimi zorla düzeltmeye çalıştıkça tekrar aynı yere gelmek zoruma gidiyordu. Gözlerimdeki yaşlarla yine o soğu...