Unknown's POV
"Hay nako! You are so late. Akala ko ba kanina ka pa on the way?" Batok sa akin ng kaibigan ko as soon as I arrived the hospital.
Napatawa nalamang ako, dahil hindi naman talaga na on the way na ako kanina pa. Baka nga maliligo pa lamang ako ng sinabi ko iyon sa kanya. "Come on. Wag kana magreklamo. Ikaw na nga itong sinamahan ko dito kahit may lakad ako mamayang gabi."
"Should I even say thank you?" Umirap ito sa akin.
Tumango naman ako. "Ofcourse, you should. Napakabuti kong kaibigan. Sinasamahan kita dito sa ospital without even knowing what you will do in here."
"Mamaya na. Pag natapos na tayo dito ng makita ko kung gano ka kabuti." Naaasar na sabi pa nito bago nauna maglakad papunta sa entrance.
Dali-dali akong bumaba upang makahabol sa kaibigan. Ngunit ng patakbo na sana ako ay may napansin ako sa di kalayuan. Akala ko ay namamalikmata lamang ako ngunit nilapitan ko pa ito ng kaunti upang makita ng maayos.
"Hoy! What are you doing ja— aray!" Hablot ko sa maingay na kaibigan pababa sa aking posisyon.
"Quiet." Pabulong na sabi ko rito.
Inalis niya ang kamay ko na nakahawak sa kanya. "Sino ba kasi yang sinisilip mo– teka! Si.. si Sandro Marcos yan diba? Yung sinasabi mong jowa ng kapatid ni—" tinakpan ko kaagad ang bibig ng kaibigan. "Ano ba tol! Get your hands off me."
"Napakaingay kasi ng bunganga mo. Baka makita tayo!" Sabi ko, pagtakatapos ay ibinalik ang tingin kay Sandro. Nanlaki bigla ang mata ko, he's not alone.
Akay-akay ni Sandro si babae habang pasakay ng kotse. Wala namang sugat at mukhang wala namang bali iyon. Bakit akay-akay pa niya?
"Teka! Holy shit! Si Alexa yun oh yung artista. B-bakit sila magkasama? Sa tingin mo b—" malakas na sabi ng madaldal na kaibigan.
"Oh my God! Lower down your voice! At sa tingin mo ba magtatago ako dito kung alam ko kung bakit sila magkasamang dalawa dito sa ospital?" Oh fuck. Magkasama sa ospital.
Nagkatinginan kami ng kaibigan sa mata. "Do you know what I'm thinking?" Tanong ng kaibigan.
"Hindi pwede yun." Umiling ako ng sobra. "B-baka may dinalaw lang sila dito na kakilala o kaya kaibigan. Ate Cali and him were together when we visited bryce a week ago sa ospital. Impossible."
Impossible.
"What are you doing here?" Ani Sandro.
.....
Marcus's POV
Marcus
You're doing a shitty job on hiding from Cali. Plus, pati si Bryce ay naaapektuhan na dahil sayo. Man up dude. Mag isip-isip ka rin naman. Sayang talino mo kung ganyan galawan mo. Kawawa ang bata.Sandro
Been a long time bro. How are you doing?Marcus
Fuck you. Bro my ass."Tanga talaga ang Marcos na iyan. Nuknukan ng katangahan. Nakainom siguro yan ng tubig nung umulan ng katangahan sa mundo." Mura ni Bryan.
"Your language is not appropriate, Bryan. Have some manners geez." Seryosong sabi ni Luis.
Itinaas nalamang ni Bryan ang kanyang dalawang kamay.
"Alam mo ba kung kelan babalik yang magaling nating kaibigan dito sa maynila?" Tanong ni Jake.
"Wag na niya pangarapin na magpakita sa akin at dahil putangina baka masuntok ko lang ang mukha niyang hayop siya." Dinapigilan na masabi ni Luis.
Kaya't napatawa ang buong tropa. "And you have the audacity to tell me to fix my language and have some manners?" Pangaasar pa ni Bryan.
BINABASA MO ANG
Destined To A Marcos | (OOTM Book #2)
FanfictionTHIS IS THE BOOK 2 OF ONE OF THE MARCOSES (if you haven't read the book 1, its better to read it first before this. ♡) Copyright © HildaGray