Destined To A Marcos | (OOTM Book #2)

Nine

Cali's POV

"Mama Meldy!" Sigaw ni Maxine pagpasok pa lamang nilang dalawa ni Sandro sa pintuan ng pamamahay ni mama.

Nagpa-late, gusto ata may grand entrance silang dalawa.

I saw Mama Meldy roll her eyes. "Dapat pala ay kanina pa tayo lumabas." Sabi nito sa akin.

I smiled at her, at tumingin sa dalawa.

Maxine went near Mama Meldy with her arms spread open for a hug. Pero Mama declined it at hindi ito pinansin. "You are very welcome to call me Mama Meldy, iha." Biglang sabi ni mama sa akin na ikinagulat ko. Wala naman akong sinasabi ah.

"I–." Sandro Cutted me off.

"Ma." At nakipagbeso beso at nagbless sa lola.

"Oh Sandro, buti naman at nandito na kayo. What took you so long? Kayo nalang ang hinihintay. Hindi dapat pinaghihintay ang pamilya."

Tumikhim si Sandro. "Inantay ko lang po si Max—."

Umirap nanaman si mama meldy at humarap sa akin. "Buti nalang ikaw Cali. Kahit ikaw ang babae you never let a guy wait. Laging on time."

Jusq si mama! Haha.

Napatawa nalang ako ng mahinhin.

"Pero 5 years akong naghintay." Pabulong na sabi ni Sandro. Narinig ko naman iyon.

Napabugtong hininga ako. "I beg—."

"Sandro, ihatid mo na si Cali sa labas. Sabay na kayong lumabas may kukunin pa ako sa itaas. Yaya, help."

Nagkatinginan naman kami ni mama meldy at kinindatan pa ako nito. 

"I'm with Maxine, Ma." Sabi ni Sandro at inilagay ang kamay sa bewang ni Maxine.

Inirapan lang siya ni Mama meldy, hindi pinansin at hinila nalang ako palabas sa backyard ng bahay niya. Jusq naman ang maglola na ito.

Tatatlo nalang ang bakanteng upuan, isa na nakalaan para kay Mama. Pinaupo ako ni mama katabi ng upuan niya at katabi rin ng isa pang bakanteng upuan. Weird. Ang alam ko bilang nila ang lahat ng pupunta ngayon.

Hindi katagalan ay lumabas na rin ang dalawa. With one seat left ay nilibot pa ni Sandro ang mata sa lahat ng tao dito.

"Kulang ng chair." Sabi nito. "Yaya—."

"Umupo ka na diyan Sandro." Turo ni Tita Imee sa upuang bakante, sa tabi ko.

"Oo nga, yaya get this girl a monoblock." Dagdag ni tita Irene. Nanlaki naman ang mata ko at napapigil ng tawa. Ramdam ko din na ganon ang ginawa ng iba dito sa amin.

Kami naka wooden chair, siya naka monoblock?

Si Sandro naman ay kalmado lang, hindi man lang ito nagagalit sa ginagawa at sinasabi ng pamilya niya tungkol kay Maxine.

"Tita, marami namang upuan na katulad ng atin sa loob. Yun nalang sana ang pinakuha mo." Walang expresyon na sabi ni Sandro. Is he even joking?

"Sandro, she's not even counted in the guest list." Buoong na sabi ni tita irene.

Umiling si Maxine at hinawakan ang braso ni Sandro. "I– hindi ayos lang sands—."

"Oh ayos naman daw pala Sandro e. Come on yaya bilisan mo na." Sabi ni tita Imee. "Upo na Sandro."

And he did.

Sa tabi ko.

Tumikhim si Vinny na nakaupo sa harap ko. "Closer... ehem... closer.."

Sinamaan ko naman ito ng tingin. Itong lalaking ito talaga oh. Mamaya ka sa akin.

"Pwede sigurong kalong nalang si ate Cali para hindi na kumuha ng extra monoblock." Singit ni simon. Mga lalaki nga naman! Mamaya talaga tong mga to.