Hassas içerik uyarısı ⚠️
(Düzenlenecektir.)
Kitap içerisinde, 18 yaş ve altına uygun olmayan, kan, vahşet, cinsellik ve psikolojik öğe bakımından; aynı zamanda travmaya bağlı davranış bozukluklarının yer aldığı unsurlar bulunmaktadır. Lütfen buna gö...
Bu kitapta geçen tüm karakterler ve olayların, gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür.
Keyifli Okumalar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2 Hafta Sonra
Acı seni daha güçlü yapar.
Korku seni daha cesur yapar ve...
-Ve?
Aşk seni daha aptal yapar.
-Aptal olmasam bile mi?
Aptal olmasan bile...
"Tamam Cevahir biliyorum. Sizin şu yeni evlenen çiftleri topladığınız o buluşmanıza geleceğiz..." Kapının önünde duraksadığımda, telefonu omzum ile kulağım arasına sıkıştırıp anahtarı kilide geçirdim. Cevahir hattın diğer ucundan, "Ben yine de söyleyeyim diye aradım," dediğinde burnumdan verdiğim keskin nefesimle güldüm. "Bugün beş defa bunun için aradın. Efgan ile o kadar uzun zamandır bilardo oynamamışsın ki sürekli bunu garantiye almak için gelip gelmeyeceğimizi soruyorsun," diye karşılık verdim. "Bu kadar belli etme."
"O mu söyledi sana? Demek kendini sana göstermeye başlamış," dedi eğlenen bir sesle. "Ona söyle fazla açmasın. Öyle bir adamı görmeye dünya hazır değil."
"Cevahir," dedim uyarıyla. "Evin içinde soğuk savaş veriyoruz. Saçmalamasan mı?"
"Buz sarkıtları seni de bulmuş," dedi eğlenen tavrını sürdürerek.
Anahtarı kapı deliğinde yavaşça çevirip kapıyı sessizce araladım. Kapıyı geçebileceğim bir aralığa getirdim ve sol elim omzum ile kulağım arasına sıkıştırdığım telefonuma uzandı. Telefonu sol kulağıma çektiğimde, "Neyse akşam görüşürüz," dedim ve cevap vermesine fırsat vermeden telefonu kapattım.
Telefonu elimde tutmaya devam ederek, anahtarı kapı deliğinden çıkardım. Kapıyı arkamdan sessizce kapattım ve kapının kenarında topuklularımı çıkarıp sessizce salonun ortasında, üstü çıplak bir şekilde uyuyan Efgan'a baktım. Yerde oturuyordu ve başını masanın üzerinde duran sağ koluna destekleyerek uyuya kalmıştı. Masaya dağıttığı kağıtların üzerine uyumuştu. Bedeni estetik diyebileceğim bir vücuttu. Kas torbası sayılmazdı ama kalıplıydı. Kollarını sıktığında kaslarının daha fazla belli olacağının farkındaydım.
Dudakları hafif aralıklıyken, bu halini ilk defa görüyordum. Onunla neredeyse bir aydır aynı evde yaşıyordum fakat bir kez olsun uyurken görmemiştim. Çoğunlukla bir anda evden çıkıp gidiyordu. Mesleği onu bu duruma getiriyordu ve bu duruma alışmıştım. İlk başlarda biraz garip gelse de şimdi ise bir gece yarısı hazırlanarak evden çıkmadığında garipsiyordum.
