Hassas içerik uyarısı ⚠️
(Düzenlenecektir.)
Kitap içerisinde, 18 yaş ve altına uygun olmayan, kan, vahşet, cinsellik ve psikolojik öğe bakımından; aynı zamanda travmaya bağlı davranış bozukluklarının yer aldığı unsurlar bulunmaktadır. Lütfen buna gö...
Bu kitapta geçen tüm karakterler ve olayların, gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür.
Keyifli Okumalar
Sınır 50 oy + 300 yorum
Asklarım bol bol yorum yapmayı unutmayın çünkü yorumlar sıralamayı etkiliyor...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Surlar tarih boyunca bir yerleşim yerini savunma amacıyla yapılan kalelerken insan kalbinin surları ise beynin düşüncelerinden oluşuyordu. Beyin ve kalp aynı damarlar içinde yaşayan iki organ olmasına rağmen işlevleri farklıydı.
Çakır için bu gece her şeyinin ümitsizliğe battığı geceydi. On beş gün boyunca uyanmasını beklediği kadının uyanmaması zamanla bunların sebebi olarak gördüğü herkesten intikam almak istemesine sebep olurken kuralları çiğneyerek bir ilke imza atmıştı. Yaptığı şeyin yanlışlığının farkında olan buğulu zihnindeki tüm düşünceleri bastıran şey ise kalbinde hissedebildiği yoğun sızıydı.
Çakır saçlarının arasına karışan parmakları hissedebiliyorken ellerinin uzatılarak suyun altına tutuluşunu izledi. Selis Hanım'ın konuştuğunu belli belirsiz algılayabiliyorken ellerindeki kurumuş kana akan suyun ılıklığını hissetti.
"Çakır beni duyuyor musun?" Kan ılık suyla çözünerek lavabonun içine akarken Çakır'ın zihninde yoğun bir karmaşa vardı. "Neden bunu yaptın oğlum?" diye soruyordu Selis Hanım. Çakır konuştuklarını algılamasıyla duraksadı. Selis Hanım'ın ona oğlum demesi kulaklarında çınladı. Çakır'ın uzun zaman sonra ona anne deyişi, ilk defa Çakır'ın ona anne dediği günle aynıydı. Gözleri dolu ve çaresizce ona anne demişti. Selis Hanım'ın ona oğlum demesi ilk defa söylediği an ile aynıydı. Bir çocuğun çaresizliğine yüreği burkuluyordu.
Çakır birkaç saniyeliğine sıkıca gözlerini yumdu. Gözlerindeki batma hissinden dolayı bunu çok fazla uzun tutamadan yumduğu göz kapaklarını araladı ve gözlerindeki karartının yerini tekrar aydınlık aldı. Selis Hanım Çakır'ın bileklerini tutan elini, Çakır'ın ellerine uzattı ve Çakır'ın ellerinin kader çizgilerinden bir türlü akıp gitmeyen kanı suyla yumuşatarak elini temizlemeye başladı. "Çakır senden bir cevap bekliyorum. Neden bunu yaptın?"
"Ne demek öyle yapmam gerekti?" dedi Selis Hanım endişesine engel olamayarak. Eşinin bu olanları öğrenmemesi gerektiğinin farkındaydı. Son görüşmelerinde Çakır ile Akgün Bey'in arasına giren soğukluk artık kırk metre öteden hissedilebilecek cinstendi. "Bu kan kimin kanı?"
"Benim değil," dedi Çakır sadece.
"Senin olmadığını tahmin edebiliyorum. Sen kendine zarar vermezsin ama..." Selis Hanım dil dökmenin anlamsız olduğunu fark etti ve devam etmedi. Bunun yerine kendi kendine, "Kime konuşuyorum ki," diye söylendi. "Zaten söyleyemeyeceksin, neyse ki bugün baban evde yok." Yansımadan Çakır'ın kendisine bakan gözlerinin içine baktı. "Bu halini görseydi çok kızardı."
