6. Bölüm Gerçekler

23 5 0
                                    

Talha'nın üstünü giyinmesini beklerken odasında dolaşmaya başladım. Küçükken daha mutlu gibiymiş üstüne birde benim ailem dediğim insanların fotoğrafları vardı.

"Ben geldim beni nereye götüreceksin?" dedi Talha merakla.

"Sen sadece yürü!" dedim.

"Sen bana emir veremezsin!" dedi bağırarak.

"Sana yürü dedim!"

Ben bağırınca tırstı sanki. Aşağı indik. Motoru görünce güldü.

"Bana bak arkama bineceksin fakat sakın bana dokunmaya kalkma!" dedim öfkeyle.

"Tamam birşey yapmam sadece sarılırım o da düşmemek için?" dedi Talha.

"İzin verdim ama bir dokun yemin ederim canımı hiçe sayar beraber ölüme gideriz!" dedim ciddi bir ifadeyle.

Birşey demedi. Bindik sonrasında da ormana doğru sürmeye başladım. Vardığımızda etrafa şaşkın şaşkın bakıyordu. İndiğimiz gibi onu yere düşürdüm. Yakasını tuttum.

"O mektup olayının gerçek olmadığını söylediğin gibi gerçeklerini de anlatıyorsun!" dedim bağırarak.

"İyi anlatacağım bırak şimdi yakamı!" dedi sinirle.

"İyi dinliyorum seni!"

Yakasını bıraktım. Yerden kalktı.

"Şimdi senin ailen abin ile sana bakacak kadar durumu yokmuş. Dedem beni yıllar sonra abin yerine vermiş. Seni arıyorlar yıllardır. Beni gerçek oğulları zannediyorlar. Bana zamanında gerçek ailem anlattı. Bende o zaman sana mesaj attıklarında yazdırdım o mektupları. Birde bu üç aile yani benim,senin ve abinin babalarımız kardeşmiş bunu bugün babamdan öğrendim. Senden sonra eve gidince öğrendim. Neyse Hepsi kavga etmiş yıllar önce sonrasında hepsi birbirine küsmüşler evlerini ayırmışlar. O zaman torun falan yok. Dedem birşey diyor sonra Kerem amca yani senin baban hırs yapmış onun ardından Kemal amca yani diğer amcamız ikiside hırs yapıyor ve ardından babamda hırs yapıyor ben,abin ve diğer kuzenimiz Umut dünyaya geliyoruz. Umut ölüyor diye biliniyor beni senin ailene abini de Umutların ailesine veriyorlar. Sonrasında da babam ve Kerem amca bir tane daha çocuk yapıyor annem doğumda kardeşimi kaybediyor. Sonra dedemde seni annemlere veriyor. Kerem amcam ise kızını öldü diye biliyor. Sonrasında zaten herkes bir yerlere ayrılıyor." dedi sakince.

"Şimdi ben senin gibi bir pislik ile kuzen miyim?" dedim nefretle.

"Özür dilerim!" dedi pişmanlıkla.

"Bana göre hala iğrenç bir insansın neyse hepsini bana anlatabilirdin!" dedim.

"Daha bugün öğrendim!"

"Öğrendiğin gibi anlatabilirdin!"

Sinirle ona vurmaya başladım. Bana birşey yapmıyordu. Suçlu olduğunu kabul ediyordu. Kaşını patlatmıştım. Dudağını boynuma zamanında nasıl değdirdiyse bu seferde o dudaklarına yumruğumu geçirdim.

"Şimdi kalk seninle daha işim bitmedi!" dedim sinirle.

"Kızım öyle bir vurdun ki kalkasım yok!" dedi gülerek.

"Kalk dedim sana valla daha da döverim!" dedim sahte bir tehtidle.

Elimi uzattım. Tuttu ve onu kaldırırken ben düşüyordum tuttu beni.

"Sağol kuzen!"

Kuzen kelimesini bastırarak söylediğim için şaşırdı ve bende tepkisine güldüm. Arkama geçti ve motoru sürmeye başladım. Bizim eve gittik. Kapıyı açtığımda bağırış sesleri geliyordu. Kapıyı kapattıp koşarak içeri girdik.

KIRGIN RUHLAR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin