15. Bölüm İzmir

14 4 0
                                    

Sabah kalktığımda işlerimi hallettikten sonra direk Balca'nın odasına gittim. Yoktu. Aradım ama açmadı. Üstümü değiştirip. Evden çıktım. Batı'yı aradım.

Telefon konuşması:

Batı: Alo?

Masal: Batı, Balca yok.

Batı: Ne! Nasıl yok?

Masal: Sen ayrılmak isteyince çok kötü oldu. Daha yarım saat önce kalktım. Baktım odasında mı diye yoktu.

Batı: Ne yapabilirim sonuçta ayrıldık!

Masal: Batı seni tanıyamıyorum! İnsan bir zamanlar çok sevdiği kızı en azından merak eder!

Batı: Masal be-

Son.

Bu çocuk cidden gerizekalı! İnsan ölesiye sevdiği kızı hiç mi merak etmez? Eve geldiğimde zile bastım. Abim kapıyı açtı.

"Günaydın." dedim.

"Günaydın?" dedi abim esneyerek.

"Evime gelemez miyim?" dedim sinirle.

"Gel gel de ben daha kalırsın sanmıştım." dedi abim şaşkınca.

"Abi istemiyorsan söyle gideyim!" dedim göz devirerek.

"Gel zaten içerisi soğudu!" dedi kızarak.

Güldüm ve direk odama çıktım. Yatakta Akın uyuyordu. Bende çalışma masasına geçtim. Balca'ya mesaj attım.

Mesajlaşma:

Masal:
Balca neredesin?
Balca canım benim iyi misiniz?
Balca nereye gittiysen söyle merak ediyorum.

Balca:
Masal biz iyiyiz sadece annemlere gittim.
Uzun bir süre kafa dinlemem gerekiyor.
Batı'ya yerimi söyleme.

Masal:
Ne ara İzmir'e gittin!
O kadar aradım niye açmadın?

Balca:
Annem ve babam beni havalimanından aldı.
Eve geleli bir saat oldu.
Herşeyi anlattım.
Batı'yı biliyorlardı fakat hamile olduğumu söyleyince baya kızdılar.

Masal:
Canım sen dert etme kafana da hiçbir şeyi takma bebeğe de yansıyor duyguların bunu unutma.

Balca:
Biliyorum neyse sonra konuşuruz.

Masal:
Tamam canım.

Son.

Masa baya dağılmıştı. Topladım fakat aklım hala Balca'da. Derin bir nefes verdim.

"Ne oldu üzgünsün?" dedi Akın.

Ona doğru döneyim derken tam arkamdaydı. Çığlık attım.

"Akın mal mısın? İnsan birşey yapar yani ses falan korktum." dedim korkuyla.

"Ya öyle mi?" dedi yaklaşarak.

"Hm hm öyle." dedim.

Masa ile arasında kaldım. Kalbim bir anda hızlı atmaya başladı.

"Günaydın domates. Seni çok özledim." dedi gülerek.

"Günaydın salça. Ben seni daha çok özledim." dedim gülerek.

"Doğru ilk ben öldüm. Sonra sen öldün." dedi sinirle.

"Hadi ama sinir olması gereken benim ilk sen böyle birşey yaptın!" dedim sinirle.

"İkimizde suçluyuz!" dedi sinirle.

"Valla ben senin canın yansın istemezdim." dedim gülümsemeye çalışarak.

KIRGIN RUHLAR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin