KIRGIN RUHLAR

27. Bölüm Nişan

3 hafta sonra:

Bugün abimle İzmir'e gidiyorduk çünkü DNA testinin sonucunu alacaktık.

"Eşyaların tamamsa aşağı in abin bekliyor güzelim." dedi Akın aşağıdan bağırarak.

"Tamam sevgilim hemen geliyorum." dedim.

Sırt çantamı alıp aşağı indim. Herkesle tek tek sarıldım ve arabaya bindim. Abim benimle konuşmuyordu. Aradan bir saat falan geçti canım sıkıldı abimle konuşmak istedim.

"Abi?" dedim yana dönerek.

Yüzüme bile bakmadı.

"Abi böyle yapma artık kaç defa özür diledim lütfen artık affet." dedim gözlerim istemsizce dolmuştu.

Konuşacak gibi oldu ama ağzını geri kapattı.

"Abi lütfen?" dedim.

Cevap yoktu. Kafamı önüme çevirdim.

"Bari Deniz ve Masal olalım abim olarak affetme." dedim umutla ona bakarak.

"Hayır yeter Masal arkamızdan işler çeviriyorsun bizim sonradan haberimiz oluyor. Ben bundan bıktım. Kızım ya sana birşey olursa diye korkmaktan bıktım! Bıktık Masal!" dedi sinirle bana dönerek.

Galiba beni hayatından silmişti.

"Abi-"

"Yeter Masal sen eğer beni cidden tanıyorsan seni sildiğimi anlamışsındır!" dedi ve önüne döndü.

Birşey demedim. Kulaklığımdan müzik dinlemeye başladım. Cidden artık hayatında ben yoktum. Uykum gelince kafamı cama yasladım ve yolu izleyerek uyuya kaldım.

Kafamdan aşağı su dökülerek uyandırılmıştım. Sinirle kalktım. Karşımdaki Ege'ye sinirle baktım.

"Nee uyanmıyordun!" dedi Ege gülerek.

"İnsan böyle mi uyandırılır?" dedim sinirle.

"Hızlı olsana bak eğer ikizimsen benden çekeceğin var haberin olsun." dedi gülerek.

"Asıl senin benden çekeceğin var aslanım." dedim göz devirerek ve onu hafif kolundan ittirerek ilerledim.

Güldü.

"Yürü Ege!" dedim sinirle.

Abim arabayı kilitledi. Hep beraber içeri giriş yaptık. Doktor ve diğer herkes buradaydı.

"Tam olduğunuza göre açıklıyorum." dedi kadın gülümseyerek.

"Evet seni dinliyoruz Canancım." dedi Merve Hanım.

Böyle hanım ve bey şeklinde seslenme kararı almıştım. Yani en azından birbirimize yakın olasıya kadar bence mantıklı.

"O zaman hayırlı olsun yüzde yüz aile çıktınız." dedi doktor Canan.

"Ne! Allah'ıma bin şükürler olsun sizi bulduk." dedi Merve Hanım abimle bana sarılıp ağlamaya başladı.

"Ağlama." dedim gözyaşlarını silerek.

"Canım kızım ve canım oğlum." dedi ve daha da sıkı sarıldı.

"Yanlız Ege'ye ayıp oluyor." dedi abim gülerek.

"Ben gidiyorum sonra görüşürüz." dedi doktor Canan ve evden dışarı çıktı.

Hep beraber sarıldık.

"Birkaç hafta burada kalın olur mu?" dedi kadın.

"Olur ben kalırım." dedi abim.

"Ben bir hafta kalsam olur mu?" dedim gülümseyerek.