38. Bölüm İyileşme

7 1 0
                                    

MASAL'IN ANLATIMIYLA:

Gözlerimi açtığımda hastanedeydim. Yine kurtulmuştum. Hafif doğruldum fakat bileğimde hissettiğim acıyla yüzümü buruşturdum.

"İyi misin?" dedi Akın.

Sesi sanki fazla soğuktu.

"İyiyim." dedim.

Biraz yüzüme baktı ardından konuşmaya başladı.

"Ben abinlere haber vereyim." dedi ve odadan çıktı.

Koluma kan takılmıştı ve yarısı bitmişti. İçeri sadece abim girmişti.

"Abicim nasıl oldun? İyi misin?" dedi gülümseyerek.

"İyiyim." dedim.

"Masal-"

"Beni yine sen kurtardın dimi." dedim.

"Ne yapmamı isterdin?" dedi.

"Ölmeme izin vermeni." dedim.

"Masal güzelim bak yapma, biz sensiz ne yaparız düşündün mü? Daha yeni yeğenimi ve Oğuz'u kaybetmişken üstüne senide kaybetmek... Düşüncesi bile kötü güzelim." dedi abim gözünden bir damla yaş düşmüştü.

"Anlık bir istekti, alkol aldım." dedim.

"Biliyorum." dedi.

"Ee beni nasıl hastaneye getirdin?" dedim.

"Geçen sefer geldiğimiz hastane. Hem sen gözlerin kapanmadan önce kustun." dedi gülerek.

"Nereye?" dedim şaşkınca.

"Hem üstüme hemde yere." dedi yüzünü buruşturarak.

Bende güldüm. Aradan geçen bir ayın sonunda ilk defa içten gülmüştüm.

"Benimle ne konuşacaksın?" dedim.

İçeri girdiği anda anlamıştım bir şey konuşmak istediğini.

"Sen uyuşturucu kullandın mı?" dedi iç çekerek.

Bunu sormak onun için zordu. Biliyordum.

"Kullanmadım." dedim.

"Aklımıza eski zamanlar geldi, aslında içsen anlardık biliyorum." dedi.

"En son kendi isteğimle ne zaman içtiğimi bile hatırlamıyorum." dedim.

"En son zorla ya da ilaçlarını karıştırarak verildiğini biliyoruz." dedi gülerek.

"Fazla mide bulandırıcıydı." dedim iğrenerek.

Aklına bir şey gelmiş gibi konuşmaya başladı.

"Tamam o zaman biz bir karar verdik, biz psikolojik destek almak istiyoruz. En azından birkaç ay ve bize seninde katılmanı istiyoruz." dedi

Hiç bunu düşünmeden cevapladım.

"Olur. Tanıdığım arkadaşlarımdan en iyisine haber verelim." dedim.

"Tamam o zaman ben diğerlerinide çağırıyorum." dedi ve çıktı.

Hepsi içeri girdi. Anıl koştu, bana sıkıca sarıldı. Hepsinin gözündeki o korku çok belliydi. Anıl'a bende sıkıca sarıldım.

"Oğlum ödüm koptu. Öldün zannettim." dedi Anıl.

"Yine ölemedim." dedim gülerek.

Hepsi bana ters ters baktı. Özellikle Akın'ın bakışları daha korkunçtu.

"İzahı olmayan şeylerin mizahı olur." dedim gülümseyerek.

"İzahı da mizahı da eve gidince göreceksin." dedi Akın sinirle.

KIRGIN RUHLAR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin