İçeri biri girdi ve üstümden Barış'ı aldı. Öksürük krizine girdim. Nefes almaya çalışıyordum. Kendimi topladım. Alaz, Barış'ı dövdüyordu. Araya girdim. Alaz'ı odanın diğer tarafına götürdüm.
"Orospu çocuğu kamera görüntüleri nerede lan?" dedi Barış.
"Sildim lan sildim! Ne yapıcaksın o kayıtlarla?" dedi Alaz.
"Şu gerizekalıyı şikayet edicez! Salak Ali yedeklememiş. Buda bana sildirdi." dedi Barış sinirle beni işaret ederek.
"Bende sildim." dedi Alaz.
"Peki o zaman." dedi Barış sakince.
Şaşkınca ona bakıyordum. Bir anda masadan bıçağı aldı ve bana fırlattı. Tam kafama isabet edecekken tutmuştum. Avcumun içi kesilmişti.
"Reflekslerin iyiymiş." dedi Barış imayla.
Alaz önüme geçti. Barış bize yaklaştı ve ne olduğunu anlamadan Alaz acıyla inledi. Yere yığıldığı sırada karnındaki kanları gördüm.
"İşte beni böyle çıldırttınız!" dedi Barış sinirle bağırarak.
Benim üstüme yürüyordu. Duvar ile arasında kaldım. Bir anda beni yere düşürdü ve karnımı tekmeledi. Acıyla inliyordum.
"Bana o kayıtları vermezseniz aranızdan biri ölücek haberiniz olsun!" dedi Barış ve evden çıktı.
Acıyla kıvranırken Alaz'ın yanına gittim.
"Alaz aç gözlerini lütfen Alaz lütfen!" dedim ağlayarak.
Ambulansı aradım. Alaz ile hastaneye gittik. Benim elime pansuman yaptılar Alaz'ı da ameliyata aldılar. Ameliyathanenin önünde bekliyordum. İçeriden hemşire çıktı.
"Alaz'ın durumu nasıl?" dedim korkuyla.
"Şuanlık ben birşey diyemem fakat doktor bey çıkınca size söyler." dedi kadın gülümseyerek.
"Tamam teşekkürler." dedim olduğum yere oturdum.
Telefonum çaldı.
Telefon konuşması:
Masal: Efendim Akın?
Akın: Masal, Alaz ile seni bekliyoruz. Neredesiniz?
Masal: Neden bekliyorsunuz?
Akın: Bora hepimizle birşey konuşacak.
Masal: Ha tamam şuan işimiz var gelemeyiz.
Akın: Ne işi?
Masal: İş işi.
Akın: Mas-
Son.
Telefonu suratına kapattım. Akın ve abim aramaya devam edince sessize aldım. Kendime yeni ayakkabı alıp geldim. Alçıyı çıkardım ve direk ameliyat olan yere döndüm. Aradan bir buçuk saat geçti. Doktor çıktı.
"Alaz Bey'in yakını mısınız?" dedi doktor.
"Evet. Durumu nasıl?" dedim merakla.
"İyi fakat fazla kan kaybetmiş." dedi.
"Peki ne zaman hastaneden taburcu olabiliriz?" dedim.
"Yarın sabah ki durumuna göre çıkabilirsiniz." dedi ve gitti.
Normal odaya çıktı. Bende yanındaki koltuğa oturdum ve uyanmasını bekledim. Akşam üstü olmuştu hala uyanmamıştı. Gözlerini açtı.
"Alaz!" dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRGIN RUHLAR
Novela JuvenilKonusunu inanın ben bile bilmiyorum yazdım ve devamı geldi. Tek bildiğim; Hep başlarına kötü şeyler gelse bile sonunda aşkı bulacak o çift Masal ve Akın. ALINTI: "Nereye gidiyorsun domatesler güzeli?" dedi. "Cehennemin dibine Akın gelicek misin?" de...
