KIRGIN RUHLAR

26. Bölüm Buluşma

Bir hafta sonra:

Yarın İstanbul'a gidicektik ve benim bir yere gitmem gerekiyordu. Hazırlanıp hemen evdekilere haber vermeye gittim.

"Ben çıkıyorum akşama gelirim." dedim.

"Nereye?" dedi Akın.

"İşim var." dedim.

"Ne işi?" dedi Akın.

Detay yok sevgilim.

"Akın sen sorgulamadan ben gideyim geleyim." dedim hızlıca kapıya doğru bir adım atarak.

Elimi sıkıca tuttu.

"Masal." dedi.

"Akın." dedim.

Bırakmasını istediğimi anladı. Kolumu bırakıp gitti. Seninle sonra görüşücez temalı bir bakış attı. Bende sadece kafamı olumlu sallayıp evden çıktım. Arabaya binip evde bulduğum adrese gittim. Kısa süren bir yolculuk sonucu villa bir eve geldim. Evin biraz yakınına arabayı park ettim. Evin dışında iki tane koruma vardı.

"Pardon ben Serdar Bey ve Merve Hanıma bakmıştım. Burada mı yaşıyorlar?" dedim merakla.

"Evet fakat siz kimsiniz?" dedi korumalardan en uzunu.

"Ben birşey için konuşmaya gelmiştim ama-"

"Buyurun kime bakmıştınız?" dedi benimle yaşıt ya da benden birkac yaş küçük olan çocuk.

"Serdar Bey ve Merve Hanıma bakmış küçük efendim." dedi diğer koruma.

"Annem ile babamı ne yapacaksın?" dedi merakla.

"Birşey konuşmak için geldim." dedim.

"İyi geçsin." dedi göz devirerek.

"Nerede bulabilirim?" dedim merakla.

"Bahçede. Mustafa yerini gösterin hanımefendiye." dedi ve gitti.

Adını Mustafa olduğunu öğrendiğim uzun boylu koruma ile arkaya doğru ilerledik.

"Birşey mi oldu?" dedi bir tane 55 yaşlarındaki adam.

Hassiktir gözlerimiz aynı renkti!

"Serdar Bey, bu hanımefendi sizinle konuşmaya gelmiş." dedi Mustafa.

"Buyur kızım ne için gelmiştin?" dedi yanındaki onun yaşlarındaki kadın.

Bu kadının saçları kumraldı ve gözlerimiz aynıydı. Abim Serdar denilen adama benziyordu. Bende Merve denilen kadına benziyordum.

"Ben önemli birşey için gelmiştim." dedim derin bir nefes vererek.

"Tamam sen oturma alanına geç biz hemen geliyoruz." dedi adam.

Kafamı salladım ve yan bahçedeki oturma alanına doğru gittik. Ben banka oturdum elimdeki yüzükle oynamaya başladım. Mustafa beni bırakıp yerine gitti. Telefonum çaldı.

Telefon konuşması:

Masal: Efendim Akın?

Akın: Masal bugün akşam gitmemiz gerekiyor acil eve gelmen gerekiyor.

Masal: Akın siz gidin benim işim var.

Akın: Masal güzelim bizimle gelmen gerekiyor dedenler bizi buldu.

Masal: Akın ne diyorsun?

Deniz: Duydun işte eve gel çıkmamız gerekiyor!

Masal: Abi önemli bir işim var diyorum.