Kopar mıydık geçmişten? Hayaller ülkesine döner miydik yeniden? Kalır mıydı anılar, insanlar? Kalmazdı. İntikam her şeyden önce gelirdi. Duygusuzluk bizim dünyamızda lütuftu. Peki merhamet? Gerekene vardı.
Biz ki kutsal Türk kanı taşıyan gençlerdik...
FE!N - Travis Scott ft. Playboi Carti CARNİVAL - The bitch Taylor made famous, Ty Dolla $ign & Rich The Kid The Way You Lied - Eminem ft. Riri
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"O yaptı," dedim net bir şekilde. Üyeler söylediklerimi istemeyerek de olsa kabul ettiklerini belli ederken rahatça koltuğa sırtımı dayadım. "Önce orman şimdi de okul... Belli değil mi? Arkaslılar, aslanlardır." Omuz silktim. "Zaten Koray bunu kabul etti, başka seçenek kalmıyor."
Sunum tahtasına kamera görüntüleri getirildiğinde Akif eliyle tahtayı işaret etti. "Okula getirilen kamyonun plakası yok, hiçbir yere kayıtlı değil. Aslan ise İstanbul'daki hayvanat bahçelerinden alınmamış. Tamamen yabancı. Kamyonu takip ettiğimizde belli bir yerde park halinden çıkıp gelmediğine, yurtdışından sınıra girer girmez hiçbir yere uğramadan okula geldiği bilgisine ulaştık. Sınır görevlileri ise şoförün devlet yanlısı olduğunu söylemiş. Sanırım kandırıldılar." Okul kapılarının görüntüleri karşımıza geldi. "Kilitlere gelirsek, bayağı sağlam kilit takılmış. Ve bu ancak dışarıdan olabilir. Kilidin markası gözükmese de yapım malzemelerinin ve üretim şeklinin Arkaslılar'ın hırdavat şubeleriyle aynı olduğunu keşfettik. Bunu kesinlikle büyük aslan yapmış olmalı."
"Size yemin ederim," dedim saçımı geriye atarken. "O aslan bir yıldır aç bırakılmış gibiydi. Gözlerinde gördüm, ateş saçıyordu. Her yeri yakıp yıkabilecek türdendi."
"Belki de robottu."
Akif'e imkanı yokmuşçasına yandan bir bakış atıp güldüm. "Saçmalama, teknoloji o kadar gelişmedi."
"Büyük aslandan her şey beklenir Ebru. Kendin diyorsun, aslanın gözleri bordoydu diye. Bu imkansız, aslanların gözü amberdir. Belli ki kendince mesaj vermeye çalışıyor."
"Maroon mottolarına atıfta bulunmasını mantıklı bulduğuna eminim ama bu komik derecede saçma. Belki ışıktandı, karanlıktı ve telefon feneriyle ortalık aydınlanıyordu."
"Ebru... Her ihtimali düşünmen gerektiğini biliyorsun."
"Biliyorum biliyorum... İmkansızlıklar imkan dahilindedir ki düşünceler-"
"Sonuca ulaşırken imkansızlığa düşmesin," derken tüm üyelerle birlikte örgütün sözlerinden birini tamamladık. "Neyse," deyip ayağa kalktım. "Bu işin peşini bırakmam. Arkaslılar hesabını ödeyecek." Tam arkamı dönmüştüm ki Akif tekrar seslendi.
"Evet evet, öderler. Ama seninle daha işimiz bitmedi. Tekrar yerine otur Ebru."
Oflayıp tekrar koltuğuma oturdum. Ne var dercesine Akif'in suratına bakarken o çaprazımdaki üyeyi işaret etti. Çok güzel, yine saha işi bana veriliyordu.
