Kopar mıydık geçmişten? Hayaller ülkesine döner miydik yeniden? Kalır mıydı anılar, insanlar? Kalmazdı. İntikam her şeyden önce gelirdi. Duygusuzluk bizim dünyamızda lütuftu. Peki merhamet? Gerekene vardı.
Biz ki kutsal Türk kanı taşıyan gençlerdik...
bet u wanna - Sabrina Carpenter Revival - Sel BİRDS OF A FEATHER - Billie Eilish
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ebru'dan
Topuklularımın tıkırtısı koridorda yankılanırken Pelin'in peşinden ilerledim. Asansörü çağırdığını gördüğümde hızlanıp yanına vardım. Beni gördüğünde nazik bir şekilde gülümsedi.
"Sen Selin'in ablası olmalısın," diye söze girdim. Başını ağır ağır sallayıp beni onayladı.
"Evet, ayrıca Arkaslılar'ın kadın veliahtıyım. Kardeşimi nereden tanıyorsun?"
"Koray'ın evinde tanışmıştık. Birlikte biraz partiledik diyebilirim. Laf aramızda... en sevdiğim Arkaslı o," dediğimle birlikte hafifçe güldü. Bu sırada asansör gelmişti. Kapısı açıldığına birlikte bindik. Pelin tuşa basarken konuştu. "Biraz kaçıktır falan ama iyidir. Selin'i sevmene sevindim."
"Seninle konuşmak istiyorum," dedim hemen.
"Ofisimde konuşalım."
Bastığı kata indik ve kapı açıldı. Birlikte ilerleyip Pelin'in ofisine girdik. Midemi bulandıracak kadar tatlı bir ofisi vardı. Odayı eski harita tabloları süslüyordu. Kendi masasının haricinde bulunan masalarda çeşitli laboratuvar eşyaları vardı. Harita kağıtlarını ve eski eşyaları incelemek için gereken her şeye sahipti. Tam bir tarihçi olduğunu haykırıyordu.
Eliyle bana işaret verip oturmam için koltuğu gösterdi. Masasının önündeki deri koltuğa yerleşirken o ise kendi koltuğuna geçmek yerine karşımdaki koltuğa oturdu. Bu hareketi diğer Arkaslılar'ın yaptığı gibi üstünlük kurmaktan uzaktı. Kendini benimle eş tutuyordu.
"Ne ikram edeyim sana?"
"Kahve," dedim net bir sesle. Sert olmamı garipsese de hiç bozulmadan aynı kibarlığı ile devam etti. Masada duran iş telefonunu tuşladı ve iki kahve istedi. Sorgulayıcı bakışlarımı ona gönderirken boğuk bir sesle konuştum.
"Neden ofisin burada? Merkezden uzakta. Her Arkaslı üyesi şehir merkezinde çalışıyor diye biliyordum."
"Çünkü kalabalıktan ve mafyatik işlerden uzak olmak istiyorum. Sessizce işimi yapıp ailemi mutlu etmek benim için en iyisi."
"Kim olduğumu sormadın?" dedim sorgulayarak.
"Ebru Özer değil misin? Barış'tan biliyorum."
"Evet, fakat... gerçekten tanımadığın birini nasıl ofisine alırsın?"
Bu sırada kapı açıldı ve hizmetli kahvelerimizi önümüzdeki sehpaya bıraktı. Pelin'i ve beni selamlayıp odadan çıktı.
"Eğer bana zarar verecek olsaydın çoktan bunu yapardın. Sen sadece bilgi istiyorsun."
Kahvemden bir yudum aldım ve gülümsedim. "Klasik bir Arkaslı zekasına sahipsin fakat aralarında en safı da sensin. Söyle bakalım, bu harita neyin nesi?" O da kahvesini yudumladı.
