9

1.9K 79 3
                                    

Unicode

အပိုင်း -၉
#Normal #Fiction Name -
ချစ်ခဲ့ရတဲ့ နေ့ပေါင်းများစွာ

Author - #ဆာရာမူး

"မစက်...နေဦး မပြေးနဲ့လို့...."

"မစက်..."

သူ နောက်ကနေ ဇွတ်အတင်းလိုက်ပြီး လက်ကိုဖမ်းဆွဲတော့မှ ပြေးနေတဲ့သူမ ခြေလှမ်းတွေ ရပ်သွား၏။

"မစက်..."

"ဘာလဲ...တစက်စက်နဲ့ခေါ်နေတာ...ဘာလဲ..."

"ဘာလို့ ပြေးနေတာလဲ..."

"ခုနက ကဲ့ရဲ့သွားတာ မကြားဘူးလား..."

"ကြားတယ်လေ...ဘာဂရုစိုက်ရမှာလဲ...သူတို့လည်းကိုယ်မသိ ကိုယ့်လည်း သူမသိနဲ့..."

"ဒါပေမဲ့ ငါရှက်တယ်..."

"ကျွန်တော်နမ်းလိုက်လို့လား...."

သူမက ရှက်တယ်ပြောပြီး ခေါင်းငုံ့သွားတော့ သူလည်းလိုက်ငုံ့ပြီး ဒဲ့တိုးပဲ မေးချသည်။

"မင်းနော်..."

"ကဲပါ...ခဏလောက်ရပ်ပါဦး...ပြောစရာလေးရှိလို့...."

"မှောင်လာတော့မယ်....."

"အင်း...ကျွန်တော်သိတယ်...တက်စီငှားမှာပါ...ခဏလေးပဲ ကျွန်တော့်ကိုကြည့်...."

"မကြည့်ချင်ဘူး...."

စက် ခေါင်းကိုသာ တွင်တွင်ငုံ့ထား၏။

မာန်ကလည်း ဆွဲကိုင်ထားတဲ့ စက်ရဲ့လက်ကို လွှတ်မပေးပေ။လက်ကောက်ဝတ်လေးကို ကိုင်ထားရာမှ လက်ဖဝါးလေးဆီ ပြောင်းကိုင်တော့ သူမက အတင်းတွန့်လိမ်ပြီးရုန်းသည်။

"မာန်နော်...."

"မရုန်းပါနဲ့ မစက်ရ...ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ပါ...."

စက် မကြည့်ရဲကြည့်ရဲနဲ့ သူ့ကိုမော့ကြည့်၏။အရပ်ချင်းက ကွာခြားလွန်းတော့ စက်ကမော့ကြည့်ရသလို သူကလည်း ငုံ့ကြည့်နေသည်။

ချောမွေ့နေတဲ့မျက်နှာထားနဲ့ စိုစွတ်နေဆဲ နှုတ်ခမ်းသားတို့ကိုမြင်တော့ ရှက်အားပိုရပြန်သည်။

"ခုနတုန်းက ကျွန်တော့်ရင်တွေ သေလုအောင်ခုန်နေတာ..."

"မာန်နော်...."

ချစ်ခဲ့ရတဲ့ နေ့ပေါင်းများစွာ(Complete) ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ ေန႔ေပါင္းမ်ားစြာWhere stories live. Discover now