Gece'nin Işığı

8.BÖLÜM

Restoran gayet lükstü.Bir an burada yemek yersem nasıl hesabı ödeyeceğimi düşündüm.Ama artık bunu düşünmeme gerek yoktu.
Arabamı valeye verdikten sonra içeri geçip Miran'a mesaj attım.

Siz:Nerdesin?

Miran:Karşındaki masaya bak.

Yazmasıyla kafamı kaldırıp cam kenarında bana bakan Miran'ı gördüm.Hızla yürüyerek onun yanına gittim.

"Seni göremedim kusura bakma."dedim otururken.

"Sorun değil."dedi ve ekledi."Çok güzel olmuşsun." bunu hani aşık olan adamlar büyülenmiş gibi söylerlerdi ya o ise tamamen mecburiyetten söylemiş gibiydi.

"Teşekkür ederim.Sende çok şıksın."dedim.Üzerine beyaz bir gömlek vardı ama altında ne olduğunu masa yüzünden göremiyordum.Biraz sonra yanımıza garson geldi ikimizde birer biftek istedik ve yanında şarap.Sessizce yemeklerimizi beklerken o bu sessizliği bozmuş oldu.

"Baban evini yaptırmış."dedi

"Ne?"dedim şaşkınlıkla."Benim neden haberim yok."diye ekledim.

"Baban evdeyken aradı beni,evi yaptırdığını ve onun hala kontrol edemediğini seninle birlikte gidip kontrol etmem gerektiğini söyledi.Sonrada gelip anahtarı şirketten almam gerektiğini.Bende gelmeden önce şirkete uğrayıp anahtarı aldım ve buraya geldim."dedi kendini açıklayarak.

"Anladım,yani çıkışta bendeyiz?"diye sordum oda yine ve yine kafasını salladı.Tam bir şey söylicektim ki yemeklerimizin gelmesiyle sustum.Garson biftekleri önümüze koyup bardaklarımızı şarap doldurdu ve şarap şişesini masaya geri koydu.

"Afiyet olsun."dedi ve gitti.Bizde yemek yemeye başladık.Yine sessizdi bu sefer ben bozdum.

"Neredeymiş evim?"diye sordum Miran'a bakarak.

"Beni evimin yakınlarında hatta aynı yolu kullanıyoruz."dedi bu sefer ben onu taklit ederek kafamı salladım.Yemeğimizi sessiz sedasız yedik ama ben sürekli içtikçe içesim geliyordu.Şuan dördüncü bardağımı da bitirdiğimde Miran şarabı önüne çekti.Ben ona mal mal bakarken o konuşmaya başladı.

"Çok fazla içtin yeter artık.Hem sarhoş olmaya başladın."dedi sert ses tonuyla.

"Sanane yani verir misin şunu?"dedim ve elimi şaraba uzattım.Ama onun geri çekmesiyle dudaklarımı büzüştürüp ona baktım."Hem bak ben sarhoş değilim."dedim hala dudaklarımı büzerken.

"Hayır sarhoşsun."

"Hayır değilim hatta kanıtlayabilirim."dedim dudaklarımı düzelterek.

"Kanıtla."dedi bu sefer sesinde alay vardı.

"Eğer şuan sarhoş olsaydım ağlıyor olurdum hem de başının etini yerdim."dedim gözlerim dolmaya başlarken.Miran'ın anında kaşları çatıldı.

"Neden."

"Sarhoşken annemi hatırlıyorum ve çok konuşuyorum."dedim gözümden bir damla yaş akarken.

"Miray."dedi şaşkınlıkla Gözümdeki yaşı sildim ama yine geldi yine sildim ama nafile.

"Özür dilerim sarhoş oldum."dedim göz yaşlarımın ardı arkası kesilmezken.Miran yüzümü incelerken bira anda ayağa kalktı ve gitti.